[ភាគ6]
ពេលថេយ៉ុងរត់ចូលដល់វិមានគេក៏រត់ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទាំងយំខ្ទប់មុខសូម្បីជុងគុកក៏រត់តាមមិនទាន់ដែរ
«តុៗ ថេយ៉ុងបើកទ្វាអេាយពូបន្តិចមក ណាពូសំទេាស»ជុងគុក
«ហិ ហិចេញទៅខ្ញុំស្អប់ពូ »ថេយ៉ុងស្រែកចេញពីរក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនទាំងសំឡេងងុលៗ
«ថេយ៉ុង ហាបើកបន្តិចមកណា »ជុងគុកនៅឈរមុខបន្ទប់ថេយ៉ុងតែម៨នឃើងថេយ៉ុងតបតទៀតសោះជួនជាពេលនោះយេរីម ក៏បានដើមករកជុងគុកផងដែរ
«ជុងគុក បងធ្វើអ្វីនៅទីនេះ»យេរីម
«ហយ គ្មានស្អីទេ»និយាយហើយក៏ដើចេញទៅវិញទាំងមួម៉ៅពន់ពេកយេរីមជាប្រពន្ធឃើងដូចនេះក៏រត់ទៅតាមមើលប្តីបាត់
[កាត់មកក្នុងបន្ទប់ថេកយ៉ុង]
ខាងក្នុងបានបង្ហាអេាយឃើងថេយ៉ុងកំពុងយំអេានក្បាលចុះមើលទៅពិតជាគួអេាយអាណិតណាស
«ហឹក ខ្ញុំស្អប់ពូគុក ហិ ហិ »ថេយ៉ុងក៏បានយំរហូតដល់គេងលក់មិនដឹងខ្លួន
[ព្រឹកស្អែក]
«មិចក៏ម៉េាងស្មាននិងហើយមិនឃើងកូនថេចុះមកទៀត ចម្លែកមេន»អ្នកស្រីគីម
«ហឹម គេប្រហែលគេងជ្រុលម៉េាងហើយ បើចឹងម៉ែដោះឡើងហៅគេបន្តិចមកណា»
«ចាសលេាកម្ចាស់»ម៉ែដោះនិយាយរួចក៏លើងទៅ បន្ទប់របស់ថេ
«តុៗ អ្នកប្រុសតូចភ្ញាក់រឺនៅ តុៗ»
«បាទ ចាំបន្តិចម៉ែដោះខ្ញុំបើកទ្វាអេាយ....ក្រាក»គ្រាន់តែបើទ្វាភ្លាមម៉ែដោះចងចិញ្ចើមឡើងរួចនិយាយ
«ពុទ្ធេា អ្នកប្រុសតូចកើតអីហេសមិនក៏មុខស្លេកស្លាំងម្លេះ»គាត់និយាយទាំងយកដៃទៅប៉ះក្បាលថេបន្តិចហើយក៏ដឹងថាថេក៏ក្តៅខ្លួនដែរ
«គឺមិនអីទេម៉ែដោះ ថេគ្រាន់តែមិនស្រួលខ្លួនប៉ុណ្ណោះ»គេនិយាយទាំងអស់កម្លាំងព្រោះយប់មិញយំខ្លាំងពេក
« ហឹម ចឹងអ្នកប្រុសសម្រាកសិនចុះអ៊ំទៅដាំបបរក្តៅៗអេាយអ្នកប្រុសណា »
«បាទអរគុណហើយអ៊ំ »ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏ចូលទៅសម្រាកវិញហើម៉ែដោះក៏ចុះទៅខាងក្រេាមដើម្បីធ្វើបបរក្តៅៗអេាយថេ
YOU ARE READING
ពង្វក់ស្នេហ៍ លេាកពូមហាព្រាន✨
Ngẫu nhiên« ថ្ងែណាមួយខ្ញុំនិងធ្វើអេាយពូរស់ខ្វះខ្ញុំមិនបាន»
