Sunghoon's mom : ဆောင်းဟွန်းနား မေမေတို့ရဲ့ဘေးအိမ်က မိုချီလုံးလေးကိုမှတ်မိလား
Sunghoon : ဟုတ် မှတ်မိတယ်လေ မေမေ ဘာဖြစ်လို့လဲ
Sunghoon's mom :သူကဆေးကျောင်းပြီးသွားပြီလေ ဆေးခန်းလေးဖွင့်မလို့တဲ့
Sunghoon :မိုချီလုံးတောင်ကျောင်းပြီးသွားပြီလား အ့တာဘာဖြစ်လို့လဲမေမေ
Sunghoon's mom : သူခနဒီအိမ်မှာလာနေလိမ့်မယ် မေမေနဲ့သားအဖေက ကင်မ်မျိုးရိုးနဲ့ ခရီးသွားကြမလို့လေ အဲ့တာသားတို့နှစ်ယောက်ကျန်မှာ အဆင်ပြေရဲ့လား
Sunghoon: ဟင် ရပါတယ် သူ့ဆေးခန်းလေးကရောဘယ်မှာဖွင့်မှာတဲ့လဲမေမေ
Sunghoon's mom : အမေတို့လမ်းထိပ်မှာဆိုင်လေးဆောက်ထားတယ်တဲ့
Sunghoon: အော် ဟုတ်ပြီမေမေ ဘယ်နေ့လာမှာတဲ့လဲမေမေတို့ကရော ဘယ်ချိန်သွားမှာလဲ
Sunghoon's mom : မနက်ဖြန်တဲ့ သား မေမေတို့ကလဲ မနက်ဖြန်ညနေလောက်သွားမှာ
Sunghoon : ဟုတ်ကဲ့ အဲ့ဆိုသား၀င်နားတော့မယ်နော်
Sunghoon's mom : အေးအေး ညစာကရော
Sunghoon:အပြင်မှာစားခဲ့ပြီ မေမေ
ပြောပြီးတာနဲ့ အခန်းထဲပြေး၀င်သွားတဲ့ ဆောင်းဟွန်းကိုကြည့်ပြီး
အမလေး ဒီကလေးနှယ့် အမြဲတမ်းအပြင်စာတွေပဲစားနေတယ် ဆောနူလေးကဆရာ၀န်နဲ့တော့ တွေ့ကြအုန်းမယ်
____________
04z group chat
Sunghoon - ဟျောင့်တွေရေ ငါ့မိုချီလုံးလေး ပြန်လာပြီ
Jake : ဟိုကလေးလေးလား
Sunghoon: ဟုတ်တယ်ငါ့ကလေးလေး
Jay : ပတ်ဆောင်းဟွန်းတို့ရှေ့လျှောက် နားညည်းတော့မယ်မြင်ယောင်သေးတယ်
Jake : သူကဘာပြန်လာလုပ်တာတဲ့လဲ
Sunghoon: မိုချီလုံးက ဆေးကျောင်းတောင်ပြီးသွားလို့ ဆေးခန်းလာဖွင့်တာတဲ့
Jay: ဟေ
Jake : သူတောင်ဆရာ၀န်ဖြစ်သွားပြီလား
Sunghoon:ငါလဲကြား"ချင်းမယုံနိုင်ဘူး
Jay: ဘယ်မှာနေမှာတဲ့လဲ
