Ο αδερφός της κολλητής μου [1]

Κεφάλαιο 3ο

Μετά από 7 βαρετές ώρες στο σχολείο επιτέλους επιστρέφω στο σπιτάκι μου με την Ελπίδα, η Χριστίνα πήγε σε μια φίλη της να διαβάσουν άρα θα μπορούμε να συζητήσουμε ελεύθερα

Ελπίδα- Να σου πω εσένα

Εγώ- Τι θέλεις; Λέω και κάθομαι στο κρεβάτι μου

Ελπίδα- Πάμε το βράδυ σε club;

Το ακούσατε και εσείς αυτό έτσι δεν είμαι τρελή

Ελπίδα- Νεφέλη ακούς;

Εγώ- Για να σε μετρήσω έχεις πυρετό; Την ρωτάω και ακουμπάω το χέρι μου στο κούτελο της αλλά αυτή μου το απομακρύνει κατευθείαν

Ελπίδα- Τι λες μωρέ

Εγώ- Τι τι λέω ρε συνήθως εγώ σε παρακαλάω να πάμε

Ελπίδα- Ωχου παιδί μου κολλάς σε κάτι πράγματα. Λέει με ένα υφακι

Κρατήστε με θα της δώσω μπουνιά

Εγώ- Ελπίδα επειδή σε ξέρω καλά για ποιον λόγο θες να πάμε

Ελπίδα- Επειδή θα είναι ο Μιχάλης και η παρέα του. Είπε και ίσα που την άκουσα

Εγώ- για ξανά πεστω

Ελπίδα- ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΗΧΑΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ. Είπε τσιριχτά

Νομίζω ότι τα αυτιά μου βούλωσαν

Εγώ- Είπα και εγώ κάποιον λόγο θα έχεις για να πεις πρώτη να πάμε σε club

Ελπίδα- Ναι ναι θα πάμε;

Εγώ- Οχι

Ελπίδα- γιατί; Με ρωτάει με ένα λυπημένο βλέμμα

Α όχι Ελπίδα δεν υποκίπτω σε τέτοια

Εγώ- Γιατί την τελευταία φορά που πήγαμε μαζί τους καταλήξαμε να πλακωνόμαστε με της πουτανίτσες επειδή μας έριξαν ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ τα ποτά τους πάνω μας και οι ηλίθιοι δεν μας σταματούσαν. Λέω τονίζοντας με ειρωνικό τρόπο το " καταλάθος"

Ελπίδα- και ποιος σου είπε ότι θα πάμε μαζί τους

Εγώ- Ελπίδα τι σκέφτηκες πάλι; Την ρωτάω πιάνοντας κοτσίδα τα μαλλιά μου

Ελπίδα- Θα σου πω μόλις παραγγείλουμε

Δεν το πιστεύω είπε την μαγική λέξη

Εγώ- Δεν θα σου αρνηθώ.Της λέω και πάω να πάρω το σταθερό για να παραγγείλω

Εγώ- Πίτσα ή Σουβλάκι.Την ρωτάω καθώς βγαίνω από το δωμάτιο