~9.bölüm

102 10 7
                                    

Arkadaşlar ben dün uyumamıştım saat 16 idi ve bölüm yazmak istedim ama felaket gözlerimi açamıyorum

Birşeyler yazmışım işte onlara baktım başlık

9.nölem

ŞSÖDUXPDŞDJDH. BİRŞEYLER DAHA YAZMIŞIM OKUYAMADOMiaçsjdkdjde

🇹🇷~

1 hafta sonra

Gözlerimi üstümdeki yükle açtım ayşil kucağımda bana gülerek bakıyordu

Ayşil normal çocuklara göre hala konuşmaya başlamıştık sadece anne abla demeyi biliyordu ne zaman alışır bilmiyorduk ama bunun biyolojik annesi yüzünden olduğunu tahmine edebiliyorduk çok fazla ağlamaz ağladığında bebekliği yüzünden boğazı hafif kanardı ilk olduğunda hastaneye götürmüştük

Ayşilin fotoğrafı birde gözünün altında bir çizik hayal edin :(

Ayşile sıkıca sarıldım ne ara yanıma gelmişti hiç bilmiyordum ama iyikide gelmişti onu indirip saate baktım saat 6 idi daha çok erkendi onu uyuttum ve giderse diye kapıyı açık bırakıp duşa girdim

45 dakikaya çıktım saçlarımı kurutup
Sıkı bir at kuyruğu yaptıktan sonra sıkıca ördüm üstüme hemen ilk defa hızlı yaptığım kombini geçirdim

Sadece rimel ve ruj sürdüm ve ayşili zor bela uyandırıp aşşağı indim 1 hafta önceki buluşma hala aklımdaydı ne kadar güzel geçmişti keşke abim balımıda alıp gelseydi...

Aşşağı indim ve normalden daha çok doldurulmuş masaya döndüm annem çay koyuyordu ve 3 değil 5 bardak vardı

"Anne 5 ne alaka"

"Kızım abinler burda"

"AbiMLER?"

"Alpte burda.."

Bir an durdum alp mi gelmişti. Tam anneme soru soracakken arkadan ses geldi

"Zeynep abla ayşil uyanmış napayım"

Arkamı hızlıca döndüm. Ve gördüğümde gülümsemeye başladım ayşili kucaklayan bir adet alp

Ayşili tek koluna otuturmuş bize bakıyordu ben dahada mal gibi sırıtmaya başladım

"Tomris?"

Dedi en sonunda hayallerimden çıktım ve ona döndüm(?)

"Ha? efendim?*

"Hiçç, bakıyordunda bişey diceksin sandım"

"Yok yeni uyandım dalmışım"

Beni süzdü alıcı gözleri ile "yeni olduğuna emin misin böğürtlen kokuyorsun"

Nerden öğrendi bilmiyorum ama evin içinde parfüm sıkmadığımı dışarıya çıktığımda sıktığımı biliyordu

Bişey demedim hemen arkamı döndüm ve anneme baktım domates doğra diyince sırf sorusuna yanıt vermemek için yaptım..

Evet kurduğum hayal ne miydi Alpin bizden olan kızımız için taç takıp prenses gibi davranmasıydı...

Annemin koluma vurmasıyla gerçek hayata geri döndüm"kızım mal mısın sabahtan beri tahtayı kesiyorsun bitti domatesler git çağır erkekleri ve parlayı"

Kafamı sallayıp ilk parlanın odasına girdim buram buram aura kokuyordu aq

Ona baktım uzun mavi bir elbise giymiş saçlarını düzleştiriyordu

sis🇹🇷Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin