Dagboek van Bilbo Baggins Deel 2:

1 0 0
                                    

Dag 3: Vandaag was mijn meest spannende en emotionele dagen van mijn avontuur met de dwergen en Gandalf. Het begon met de stilte in de berg. Thorin had nog steeds de drakenziekte en we waren erg bezorgd om hem. Ik vroeg aan Gandalf van hoe heeft hij de drakenziekte gekregen? En Gandalf zei van dwergen die te lang aan het goud en de schatten zijn blootgesteld kunnen de drakenziekte krijgen. Op dat moment wist ik totaal niet wat ik moest doen, ik voelde erg machteloos. Toen hoorde we een luid gebrul en we keken om het was Smaug, we wisten wel dat hij naar het dorp was. Maar hij begon alles te vernietigen en begon vuur te spuwen. Toen liet Gandalf ons de wapenkamer zien. Zodat we dan bewapend waren tegen Smaug. We gingen naar het dorp toe om de mensen te redden uit het vuur. We hadden veel mensen al gered uit het vuur, maar nog niet allemaal. Voor mijn oog zag ik een dwerg doodgaan, hij werd vermoord door de orks. Ik wou naar hem toe gaan, maar Gandalf riep me terug om de andere mensen te redden. Met verdrietig ging ik weg. In de tussen tijd had Bart met een speciale pijl en boog de draak neer gehaald, maar de eerste keer was mis. Dus probeerde hij het een tweede keer en die was ook mis, hij had nog, maar een kans en die was wel raak. De draak Smaug viel neer op de grond. Nadat alle mensen waren gered gingen de dwergen terug naar de eenzame berg om te kijken hoe het met Thorin gaat, maar niks was veranderd. Dan pas begon echt de oorlog. Thorin wou graag de arkensteen en zocht en zocht, maar kon hem niet vinden. Dus ging ik snel even weg en zei tegen mijzelf ik doe het voor je veiligheid Thorin. De arkensteen is nu niet in goeie handen als ik het aan jou geef en later ging hij weer terug naar de dwergen. Ik ging heel snel naar de elfen en Gandalf toe en zei: hier is de arkensteen Gandalf, bewaar hem goed. Nadat ik de arkensteen had gegeven ging ik snel weer naar Thorin. Alle dwergen en ik waren in het gebouw waar het goud en alle schatten liggen. Later dat moment kwamen alle mensen naar het gebouw, want ze konden nergens meer leven, want hun huizen waren verwoest door Smaug die toen nog leefde. Een moment later kwamen de elfen en Gandalf ook. De elfen lieten de arkensteen zien aan Thorin, hij was toen helemaal in shock en vroeg wie heeft de arkensteen aan hun gegeven. Die discussie was heel lang, op een moment zei ik tegen Thorin van ik heb het aan hun gegeven en ik zei toen ook meteen ik deed het voor je eigen veiligheid en die van de arkensteen, maar Thorin was het daar niet mee eens en zei tegen Filí en Kilí gooi hem uit het gebouw, ze wouden het niet doen dus probeerde Thorin het aan iemand anders te vragen, maar zij wouden het ook niet doen, want ze wisten dat ik alleen, maar het goeie zal denken voor Thorin. Dus Thorin werd het zat, dus besloot hij mij te gooien. Ik belande goed op de grond en ging naar Gandalf. Dat moment kwamen er allemaal orks en we vochten en vochten, normaal helpen de elfen ons niet. Maar deze keer hielpen ze mee in onze strijd. Eerst hielp Thorin niet mee, maar dat kon ook niet. Want hij had de drakenziekte, maar Gandalf had hem uiteindelijk genezen en Thorin vocht eindelijk weer mee en zei dankjewel tegen ons allemaal, omdat jullie mij hebben gered. Veel orks gingen dood en Kilí werd dood gemaakt door een ork en zijn naam was Bolg, dit gebeurde voor Filí zijn ogen. Hij was erg verdrietig en probeerde met Bolg te vechten, maar het lukte hem niet. Hij moest Kilí alleen laten en ons gaan helpen. Aan het einde zag ik de baas ork en zijn naam was Azog. Hij had Filí gepakten en vermoorde hem en daarna gooide hij hem van de rotsen af. Thorin was woedend en tegelijkertijd verdrietig. Hij begon met Azog te vechten, maar Azog had Thorin gestoken in zijn buik, maar Thorin viel niet op de grond, hij was sterk genoeg om nog verder te vechten. Terwijl Azog en Thorin aan het vechten waren vielen ze allebei in het ijs. Thorin had nog een mes in zijn buik, dus wat hij deed is hij pakte Azog en duwde hem tegen zich zelf aan zodat Azog dan ook een mes krijgt in zijn buik. Uiteindelijk waren ze allebei dood. Toen de rest van de dwergen en ik, Gandalf daar kwamen. Zagen we Thorin dood liggen en ik rende daar heen en pakte hem uit het ijs en legde hem op mijn benen. Ik huilde en huilde er was niks meer te doen om hem te redden. Iedereen was erg verdrietig, maar we hadden geen andere keus. Dus gingen we naar huis toe. Alle dwergen knuffelde mij om gedag te zeggen, want ik moest ook weer eens naar mijn hobbithol. Ik gaf Gandalf een knuffel en zei gedag. Als laatst ging ik weer naar mijn hobbithol. Zo eindigde mijn prachtige en ook wel magische avontuur.

Einde

Het dagboek van Bilbo Baggins Deel 1:Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu