Üniversitede ki en ilk günümdü. En büyük hayalim olan Cerrahpaşa Tıp Fakültesini kazanmıştım.Üniversitenin kapısına gelmiştim.Hayalim olan üniversiteye ilk adımımı atmıştım, çok mutluydum.Bir yandan da Allah'a şükür ediyordum.İçeriye girdiğimde adeta büyülenmiştim.Sanki her şey bana hoşgeldin diyordu.Gözyaşlarıma engel olamadım.
Sınıfıma girdim onca tanımadığım insanın içinden büyük bir utanç duygusuyla geçtim.Belki yalnızlığı sevdiğimdendir,en arkadaki sıraya oturdum.Camın kenarıydı.İlk ders burada oturup dışarıyı izlememle geçti.Sonra dışarıya çıkıp hava almak istedim.Sürekli günlük tutan bir insanımdır.Günlüğümü yanımdan hiç ayırmam.Çimenlikte bir ağacın altına oturdum ve ilk ders olanları yazdım aslında çok bir şey hatta hiçbir şey olmamıştı.Fakat duygu ve düşüncelerim her zaman olduğu gibi çok yoğundu.O yüzden iki sayfa bitmişti bile.
Çok geç olmadan sınıfa gittim.Kapının önünde bir erkek bana "Pardon,bu bileklik sizin galiba,çıkarken düşürmüştünüz de." dedi.Ben şey evet o bileklik benim,teşekkür ederim.Hemen yüzüm kızarmıştı.Niye kızarmıştı ki anlamadım.Sonra bilekliği yavaşça elinden alıp sırama geçtim.Allah'ım suratım hala pancar gibiydi eminim.
Duygularım birbirine karışmıştı ona çok bakmamıştım ama ondan etkilenmiştim sanırım.Tüm ders boyunca onu düşündüm.Fakat herşeye rağmen benim imanım vardı ve ben tesettürlü bir kızdım bunun hakkını vermeliydim.İçimden sürekli kendine gel emirleri veriyordum.Tüm vücüdum kabullenmeye çalışıyor ama kalbim bu emri geri gönderiyordu.Adeta kalbim kaplanmış gibiydi.Bu şey emrimin içeri girmesine izin vermiyordu.Bu duyguyu ilk defa hissetmiştim bu yüzden adını koyamıyordum.Bir an irkildim çünkü bu duygu her neyse imanımdan ağır gelmeye çalışıyordu.Dayanamadım ve seslice 'Dur!' dedim...
Herkes bana bakıyordu benim ise ilk gördüğüm insan o olmuştu.Yerini bilmiyordum.Galiba kalbim bulmuştu.Çok utandım.Hoca "Ne oldu kızım?" deyince irkildim ve kilitlendim cevap veremedim.
Ders bitmişti.Ben ise o kadar utanmıştım ki başımı kaldıramıyor günlüğüme anlamsız şeyler yazıyordum.Bir an yanıma birisi geldi.Kim olduğuna bakmadım.Sadece çok yumuşak bir ses duydum."İyimisin." dedi.Evet bir kız sesiydi rahatladım.Sağol dedim.Adını söyledi.Adı Aysima'ymış.Kulağa hoş geliyordu.Bende Rana dedim."Tanıştığıma memnun oldum."dedi.ve ekledi"Bir şeye ihtiyacın olursa söyle."Onun o yumuşacık sesi içimi ısıttı.
Öyle yada böyle bugün bitti.Eve giderken Aysima yanıma geldi.
Konuşa konuşa yürüdük ardından bir taksi çağırdı" Ben burada ayrılıyorum sana iyi akşamlar.Ayrıca gözlerin çok güzel ve çok şey ifade ediyor." dedi.Bende iyi akşamlar,teşekkür ederim dedim.Beni mutlu eden sesi ve güzel sözleri vardı.
Eve geldiğimde Hilal'de gelmişti Hilal benim en yakın,liseden arkadaşımdı.O da İstanbul'da mimarlık okuyordu.Elimi yüzümü yıkadım,abdest alıp namazımı kıldım.İçime serin sular serpildi.Hilal bir şeyler hazırlamıştı.Bugünün stresi ve yorgunluğuyla doya doya yedim.
Tekrar namazımı kıldım,bol bol dua ettim.Ardından yattım.Çok yorulmuştum.Yine onu düşünmeye başladım.Adını bile bilmiyordum.Anlamadığım bir şey vardı içimde adını koysam rahatlıyacaktım.Ama koyamıyordum.İçimi sürekli kemiriyordu.En sonunda dayanamadım,uykuya daldım.
Sabah namazına kalkmak için alarm kurmuştum.Onun sesiyle uyandım uykulu uykulu namazımı kıldım.Kendime gelemiyordum,çok uykum vardı.Okula biraz geç gitsem ne olcak diye düşündüm.Yatağa yattım uyumaya çalışıyordum.Fakat uyuyamıyordum.Bir o yana döndüm,bir bu yana döndüm.En sonunda dayanamadım kalktım,hazırlandım.Hilal hep erkenciydi Uyanmıştı,kahvaltıyı bile hazırlamıştı.Arkasından gelip bir öpücük attım.Kahvaltımı yaptım ve evden çıktım.
Yolda yürürken çok yorulduğumu hissettim ve taksiye bindim.Okulun önünde indim.Okula girecekken gözüme biri çarptı,işte yine oydu.Gözünde zinası vardır,dedim ve gözlerimi çevirdim.Ama bir şeyi farketmemiştim.Gözümü çevirip tekrar baktığımda yanında bir kız vardı.Ayrıca çok yakındılar.Ne konuştuklarını bilmiyorum ama gülüp duruyorladı.
Kızı kıskanmıştım galiba.Zaten anlamalıydım.Böylesi zengin insanlarla benim hayatım kesişmezdi.Zengin olduğu her halinden belliydi zaten.Beni görmüyordu bile.Ona karşı duygular hissediyordum.Ama bu hep karşılıksız kalacaktı ve kalmalıydı.O bana haramdı.
Ders başlamıştı kendimi topladım derse odaklandım.Tam o sırada bir erkeğin bana baktığını farkettim.Bana göz kırptı.Sinirlendim ama belli etmeden derse döndüm.Hala bana baktığını bildiğim için yüzümü cama döndürdüm.İçimden ya sabır diyordum.Böyle şeyler beni fazlasıyla rahatsız ederdi.Ders bittiğinde dışarıya çıktım.
Biri elini omzuma koydu.Baktım ki yine o çocuk.Derin bir nefes aldım ve sabrımı zorlamadan çek git burdan dedim." Böyle inatçı kızlara bayılırım ,hele senin gibi güzelse.Şimdilik gidiyorum fakat bidahakine asla."dedi ve gitti.Çok korktum.Ne demek istemişti.Hemen sınıfa gittim.O da oradaydı.İçimden bir ses saldır diyor fakat ben onu bastırmaya çalışıyordum.Tam o anda bana pis bir gülüş attı.Sinirlerimi kontrol etmekte çok zorlandım.Sırama oturduktan sonra sadece dışarıyı seyrettim.
Bu ders günlüğüme üç sayfa yazdım.Çünkü çok sinirliydim.Diğer ders eve gitmeye karar verdim.İnşaallah o beni farketmezdi.Böyle dua ederken ders bitti.Hazırlanıyordum ve onun beni izlediğinin farkındaydım.Dışarıya çıktım.Arkamdan geliyordu adımlarımı hızlandırdım.İşte o anda kolumdan tuttu ve beni alnımdan öptü.Hırsımla bir tokat attım.Oradan geçen biri bırak kızı diye bağırdı.Baktım ki oydu.Çocuğu aldı yere attı ve dövmeye başladı.O kadar yapma dememe rağmen beni dinlemedi.Şimdi kahramanım olmuştu.Beni kurtardı.Kolumdan tuttu ve "Kimse görmeden uzaklaşalım ."dedi.Kolumdan tutması beni rahatsız etti ve hemen kolumu çektim.Arabasına bindirdi ve evimin nerde olduğunu sordu.Evimi tarif ettim.Beni evimde bıraktı.Sonra "Benim adım Ahmet Emir ."dedi.Bende Rana .Elini uzattı ve"memnun oldum"dedi.Elimi uzatmadım, bende memnun oldum,yine teşekkür ederim,dedim ve hızla eve girdim.
Arkadaşlar biliyorum hatalarım var ve sıkıcı gelebilir.
İnşaallah ilerleyen bölümlerde daha güzel şeyler ve olaylar
olacak.Tüm yorumlarınızı bekliyorum.Umarım beğenmişsi-
nizdir.Keyifli okumalar.
