Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Mommy A's POV
"Hon, ito na baon mo, ingat ka sa byahe" pero katulad pa 'din ng dati ay wala pa 'din itong imik. Kahit isang halik paalis ay wala. Isang maikling salamat lang ang sinagot at kinuha na ang kanyang baon.
Sinundan ko ito ng tingin hangang makalabas na sa kusina. Tamang-tamang paglabas ng aking asawa ay ang pagpasok ni Kram rito. Nagkatitigan pa kami saglit bago umiwas ng tingin sa isa't-isa
Limang araw na 'din nang may mangyari sa'min. Simula nun ay hindi na kami masyadong nagpapansin at simpleng usap lang. Nahihiya ako sa nagawa ko at paniguradong siya 'rin.
Pero 'di ko ipagkakaila na nagsarili ako ng ilang beses habang iniisip ang nangyayari. Uhaw pa 'din ako sa dilig at gusto ko pa ito ulit mangyari. Ayaw ko lang muna itong biglain at baka may masama pang mangyari.
Simula 'din nun ay napagpasyahan ko sa aking sarili na hindi ako magsesettle sa asawa ko lang, ang asawa kong hindi ako kayang bigyan ng pangangailangan. Napagisip-isip ko na madami akong namiss-out sa aking buhay, ang saya, sarap at ang nakakabaliw na dulot sa pagtawag ng laman.
"Nandyan na ang baon mo Kram kunin mo na lang" Umalis na ako sa kusina ng masabi 'yon. Ayaw ko muna itong akitin sa ngayon. Unti-untiin ko ito, para hindi magsawa at bumalik pa 'din sa'kin.
Mga alas-nuebe na ng yayain ako ni Mama na pumunta sa kapitbahay para mag majong. Tatangi sana ako at madami akong aayusin ko sa bahay, papalitan ko 'rin ang shower head sa aming CR dahil ito ay nasira noong isang araw.
"Mamaya na lang 'yang hapon, hayaan mong si Kram na ang mag-ayos d'yan, kaylangan pumasyal ka 'din paminsan at wag magkulong sa bahay"
Dahil mapilit ang Mama ay sumama na nga ako sa kanya. Malapit lang naman ang bahay at halos mga isang kaliwa lang sa kanto namin ay mabubungaran na nag bahay ng kanyang kumare.
Kami naman ay sinalubong ng kanyang kumare pinaupo sa sala at syempre nag-umpisa na silang maglaro. Apat silang matatanda na nagmamajong, gusto pa ako pasalihin kaso hindi ako marunong kaya tinangihan ko.
Kaya ang ending ay katabi ko si Mama habang naglalaro, at nakikinig sa mga pinag-uusapan nila. Hindi na 'din ako nahiya at minsan 'din ay tinatanong ako ng mga kumare ni Mama na sinasagot ko naman ng maayos. Minsan ay dinadaan ko itong mga ito sa compliment at biro. Bentang-benta naman sa kanila at ani mo'y mga dalaga pagtumatawa.
"Napakaswerte mo naman sa manugang kumare, mabait na at nakakatuwang kausap" Ramdam ko ang paginit ng aking pisngi ng marinig ang sinabi ng kumare ni Mama.
"Hay nako, Oo talagang swerte, sana nga at mabigyan na 'din ako ng apo para mas dumami ang nagpapasaya sa tahanan ko" Sagot naman ni Mama.
"Speaking of Apo, nandito ang apo ko ngayon para magbakasyon" Kwento naman ni Tita Sharon na may-ari nitong bahay.
"Yung nag-aaral ng kolehiyo sa Manila?" Tanong ng isang kumare, si Tita linda.
"Yes, masyado daw siyang nastress sa school kaya naisipan ko na mag-relax muna dito dahil tahimik sa lugar naten" Kwento nito. Nagpatuloy sila sa paglalaro, ako naman ay napaisip sa sinabi ni Mama tungkol sa pag-bigay sa kanya ng apo.
