CHAPTER 4

2 0 0
                                    

-
-
-
-
-

        Chapter four

"Okay class, we have a new classmates here....okay Mr. Montenegro introduce your self" hinayaan nalang ni ma'am na mag introduce ng kaniyang sarili si onggoy at umupo na sa upuan si ma'am.

"Hi good morning everyone!!" (Good morning mo Mukha mo tsee).

"I'm Sebastian Anthony Montenegro" pag introduce pa niya sa sarili nya.

"Yun na yun Mr. Montenegro?" Tanong pa ni ma'am sa kaniya.

"Yes po ma'am" nakayukong sabi niya na Tela nahihiya e pagdating sa akin Ang kapal ng Mukha.

"Well, baka may hidden talent ka pakita mo Naman sa Amin" nakangising sabi ni ma'am.

"Oo nga, baka magaling Kang kumimbot....diba classmates?" mapang asar na sabi ni Dave at kumakampi Naman Ang mga kaklase namin sa kaniya.

"Ahmm.... Pag giguitar lang po Kasi ang alam ko" nahihiyang Saad nito. Habang patuloy Namang nang aasar si Dave Kay onggoy (gwapong onggoy haha).

"Okay that's good.....ahh Nathan?....diba may guitar ka? Pahiramin mo Muna" sabi ni ma'am at inabot Naman ni Nathan Ang kaniyang guitara at parang nag dadalawang isip pa nga ito dahil ayaw niya talaga na hinihiram or may ibang gumamit ng guitar niya Kaso si teacher na Ang nag sasabi kaya ayon pumayag nalang.

Nagsimula ng mag strum si onggoy at parang kinakabahan pa ito dahil namumutla na ngunit Ang pogi parin....naks.

"Lupang hinirang nalang kantahin mo para mapatayo mo kami" patuloy na pang aasar pa ni Dave kaya ako na Ang nagpatigil nito.

"Dave Tama na, hayaan mo Ang tao Kong Anong gusto niyang kantahin....baka gusto mo Ikaw nalang Ang kumanta Dyan sa harapan!!!"  pagkasabi ko noon at nagulantang Silang lahat dahil first time ko lang iyong ginawa dahil di Naman talaga ako nangingialam kapag may asarang nagaganap.

"Okay Mr. Onggoy Este Mr. Montenegro continue na" Saad ko pa at ngumiti lang ito nang maliit at nagpatuloy na sa pag togtog.

Ang smooth ng pagkatogtog niya nya at napanganga at napahanga Naman niya Ang guro namin pati classmates namin at si Dave na kanina ay Ang lakas nang asar ay natahimik narin.

"Ano tutunganga nalang tayo? Wala bang palakpak Dyan?" Sabi ko ng matapos ng kantahin Ang kinanta ni Montenegro na di ko man lang familiar Ang lyrics o baka Naman gawa niya yon pero Kong gawa man nya...Ang masasabi ko lang ay Ang galing niya sobra.

"Nice one Montenegro, you can seat na" sabi ni ma'am at tinuro Ang bakanteng upuan sa tabi ni Dave.

"Ay ma'am Dito Siya uupo" taas kamay na sabi ni Dave. Nagrereklamo Ang puta.

"Yes bakit Naman Hindi?" Agad na Tanong ni ma'am.

"Eh don nalang ma'am oh sa tabi ni Stacy baka Kasi...." Kamot noong sabi ni Dave at nanatiling nakatayo si onggoy.

"Baka ano?...baka maka bad influence ka?"-ma'am Cruz.

"Ahm ma'am, ayos lang po Kong makatabi ko si Montenegro" sabi ko nalang upang matigil at gusto ko Rin Naman makatabi Ang taong to.....tingnan natin Kong di matanggal yang angas mo sa akin.

"Okay, Montenegro you can seat na beside ni Ms. Del Rosario.....and ms. Del Rosario thank you" agad Naman na umupo sa tabi ko si onggoy at nagawa pa nitong mag hi sa akin e kanina lang halos ayaw akong pansinin.

FASTFORWARD

"Class let's continue our discussion tomorrow...goodbye" nagpaaalam narin kami sa kaniya at nagsitayuan na para sa maagang pag recess namin dahil wala Ang second subject teacher namin dahil may emergency daw.

Papalabas na sana ako ng biglang may humawak sa sikuhan ko. Nilingon ko ito at laking gulat at kaba ko nalang ng Makita Ang pagmumukha ni onggoy.

"Ayshet onggoy" sabi ko at itinaboy Ang kamay niya.

"Sevi pangalan ko Hindi onggoy!!!" Teka galit pa niyang sabi e Siya nanga tong nanggugulat.

"edi wow, magulang Muna Ang magaling" nakapamaywang Kong sabi at binigyan nya lang ako ng 'bakit look'.

"Kasi pang Wattpad character, si sevi....crush ko sa Wattpad napaka gentlemen Kasi" satsat ko pa kahit alam Kong wala Naman Siyang pakialam sa Buhay ko at sa sasabihin ko.

"Wala akong pake Kong crush mo yang sevi na Yan" (oh diba?....sabi ko na nga ba e wala Siyang pake period)

"SKL" sabi ko sabay snob sa kaniya nakakaerita Kasi at binigyan na Naman niya ako ng 'bakit look' (si Cassiopeia ba Siya? Mata pinapasalita e)

"It means share ko lang" sabi ko ngunit nakatanggap lang ako ng salitang....

"Diko tinanong" (oh diba? Ganyan Kasama Ang ugali niya...di man lang ginalang Ang katulad Kong binibini Ang kagandahan.....naku huwag niyong Sabihin pati kayu jinajudge ako....magbasa nanga lang kayu)

"Ano bang kailangan mo??" Tanong ko sa kaniya upang matapos na Ang usapang to....napipikon na ako sa utak ko Ang assuming Kasi.

"Thank you" (ay ayon may kabaitan Rin pala itong taglay...Ang judgemental ko narin ha...okay continue tayo)

"For what?" (Syempre English astig tayo e)

"Kanina, sa pagpapaupo mo sa akin...huwag Kang mag Alala babawi ako" sabi niya at di ko alam Kong bakit lumakad nalang bigla Ang mga paa ko Tela ba may sarili Silang mga paa.

Umalis ako at iniwan si sevi sa pintuan at paglingon ko ulit ay palakad Naman ito palabas ng gate.

.............................

Subaybayan natin Ang pag iibigan ni Tito sevi at Manang Stacy haha

See you readers sa susunod na panibagong chapter luvyaa mwaaps:)

Peaceeeee

Sorry for wrong grammar and typos I did not edit it na.

I Love You Tomorrow Where stories live. Discover now