တိုတောင်းတဲ့အချိန်လေးပါပဲ/ My own heart

Part 6

မနက်ရောက်တော့ ဆုလေး အိပ်ယာက နိုးလာခဲ့သည်။ ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တော့ ဆုလဲ အိပ်ပျော်သွားသည်။ မနက်ရောက်​တော့ ဆု မျက်နှာသစ်ပြီး breakfast စားဖို့ ဆင်းလာတော့ မားနဲ့ အငယ်မနဲ့ကို တွေ့သည်။ သူတို့လဲ မုန့်စားနေသည်။
Mum'' ဆု လာ သမီး ဒီမှာထိုင်''
Su'' အွန်း မား ''
ဆုတို့ မုန့်စားနေတုန်း အငယ်မက မေးလာသည်။
M''မမ မနေ့ညက ဘယ်ချိန်ပြန်ရောက်တာလဲ သိရောသိရဲ့လား''
Su'' ဟမ်...ငါဘယ်ချိန်ပြန်ရောက်လို့''
M'' 9:00လေ ကိုသူရိန်လိုက်ပို့ပေးတာ''
Su'' ဟမ်...ဟုတ်လား ''
ဆုအစကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ ပြောနေပေမယ့် ညက ​ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်မြင်ယောင်မိတော့
Su'' ဟမ်!!''
M'' လန့်တာ ဘာလို့အော်တာလဲ''
Su'' သေစမ်း...''
M'' ဘာတွေသေခိုင်းနေတာလဲ''

Mum'' သူရိန်လေးက လိုက်ပို့ရှာတယ် ဆုကို''
Su'' ဟင်...''
M'' မဆု ဘာဖြစ်နေတာလဲ''
Su'' ဟမ် အဲ့တာက..အာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ...အဟဲ ဟဲ..''
ဆု ရှက်ပြုံးပြုံးလိုက်မိသည်။အငယ်မကတော့ မသင်ကာတဲ့ပုံနဲ့ ဆုကို ကြည့်နေသည်။

Thurain side''
ကုမ္ပဏီရုံးခန်းထဲတွင်
Thu'' Alice... ''
Bodyguard'' ဗျ...ပြောပါ အကိုလေး''
Thu'' ဒီနေ့ညနေ ဘာMeetingရှိလဲ''
bodyguard'' မရှိဘူးဗျ...ဘာလို့လဲ''
Thu'' မဟုတ်ပါဘူး ဆုလာပြီးစာသင်မှာလေ''
bodyguard'' အော် ဟုတ်ကဲ့ဗျ အကိုလေး''
နေ့လည် 3:00ထိုးသော်
Mum'' ဆု ဒီနေ့ သူရိန်ကို စာသွားသင်မှာမလား ''
Su'' အာ..မသင်ပါဘူး''
Mum'' ဘာလို့လဲ ''
Su'' မသင်ချင်လို့ သူ့ကို သင်ရတာ စိတ်ကိုမရှည်ဘူး''
Mum'' သည်းခံလိုက်ပါ''
Su'' ဒါနဲ့ အပါးကရော''
Mum'' သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထွက်သွားပါလေရဲ့''
Su'' အမားရော အပြင်မသွားဘူး''
Mum'' အော် ဟုတ်သား မားပြောစရာရှိတယ်''
Su'' ဟင်..ဘာလဲ''
Mum''မားတို့ပါးတို့က ပြင်ဦးလွင်ကို ညအိပ်သွားမလို့ အဲ့တာဆု တစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့မှာ''
Su'' ဟင် ဟက်လား မမကရော''
Mum'' မမက ရှိတယ်လေ ဆုမနေနိုင်ရင် သူရိန်တို့အိမ်မှာသွားနေလို့ရတယ်''
Su'' တော်ပါပြီ ရတယ် မမရှိတာပဲဟာ''
Mum'' ဟုတ်ပါပြီ မားက ဒီအတိုင်းပဲပြောတာပါ တကယ်လို့ဆုမနေနိုင်ရင် Mr.kကို ပြောထားတယ် သိလား လွင်ကိုရော''
Su'' အင်း ဟုတ်''

...............................................

Thu'' ဆု ဘာလို့ မလာသေးတာလဲ ကြာတာ''
သူရိန်လဲ ဆုကို ဖုန်းဆက်သည်။ ဖုန်းကို ဆုက မကိုင်ဘူး ဒါကြောင့် သူရိန်အိမ်ကို လိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။