bir gün ateist ormana keşfe fotoğraf çekmeye gider ormanda dolaşirken çalilarin arkasindan büyük dev gibi bir ayi çikar ayidan kaçmaya başlar ateist arkasina baktikça ayi yaklaşmaya başlar ateist in ayaği dala takilip yere kapaklanir düşer ayi üstüne çikar ve pençeyi yüzüne indirecekken ateist allah diye bağirir o anda zaman durur ağaçlar kipirdamaz deniz deki sular akmaz o anda bir ses gelir
ses: hala iman etmeyecekmisin
ateist: bana gerekmezde bu ayiya biraz iman hidayetli olsa iyi olur
ses: huylu huyundan vazğeçmez iman etmedin ama ayi imanli emin ol
zaman akmaya devam eder ve ayi iki pençesini kaldirir ve ALLAHİM senin için oruç tuttum sana inandim senin rizkinla orucumu açmaya niyet ettim.
