kader ağları bxb

17

Gözlerimi açınca hastane odasında olduğumu gördüm kafamı çevirince doğan'nın yanımda olduduğunu gördüm.""bana ne oldu neden hastanedeyiz.""korkma acıdan bayılınca seni hastaneye getirdim doktor birazdan muayene için gelecek""konuşunca sancımın azaldığını farkettim bir kaç dakika sonra doktor kapıdan içeri girince.""hastamız kendine gelmiş nasılsınız ağrınız var mı ."" az var ama iyiyim ne zaman çıkabilirim .""serumunuz bitsin çıkabilirisiniz tekrar geçmiş olsun " diyip odadan çıkınca doğanın tepkisiz kaldığını gördüm .""neden şaşırmadın birseyler söylemiyorsun yoksa sende mi lanetli olduğumu düşünüyorsun.""gözlerim dolmuştu bu halimden nefret ediyordum. Sacmalama sen bir mücizesin ve benim sin."" söylediklerine cok şaşırmıştımhemde utanmıştım benimsin demişti ""hayatım boyunca kimse bana böyle bir sey söylememişti kendi ailem bile böyle olduğum için beni istemediler"" doğan hemen yanıma gelip sarılınca duygusallıktan daha çok ağlamaya başladım ilk ve son kez söylüyorum sen kimsesiz degilsin ben varım öğrencilerin var hadi bakalım bu kadar ağlamak yeterli eve gidelim ."" hastaneden cıkıp bahçeyi geçerek eve girdik beni yatağa yatırıp atıştıracak birşeyler ve agrı kesici hazırlamak için mutfağa gitti. uyandığımda doğan'nın karnımı okşadığını gördüm tekrardan uykuya daldım Sabah uyandığımda yanımda  kahvaltı tepsisi vardı .""günaydın gülüm acil işim cıktı gitmem lazım kahvaltını yapmadan evden çıkma yazıyordu."" not kağıdında  kahvaltımı yaptım ve hemen hazırlanıp okula geçtim veliler gelmeye sınıfa girmeye başlayınca ayağa kalkıp karsıladım hepsini .""merhabalar ben baran hepiniz hosgeldiniz bu toplantıyı tanışmak ve birazda çoçukların sorunlarından bahsetmek için çağırdım."" konuşmaya başladım öğrencilerin sorunları velilerin soruları cevaplayıp toplantıyı bitirdim. Onlar sınıftan çıkarken bende eşyalarımı alıp okuldan çıktım arabaya binip alişveriş yapıp eve geçtim.