Numero Uno | Semih Kılıçsoy |

1-Ünlü hakemin kızı

Ay Helüüü

___

1. Bölüm

Semih Kılıçsoy💖
(SK kurgusudur)

Hepimiz toplantı odasında koç Montella'yı bekliyorduk.Odada Hakan, Abdülkerim, Kaan, Kerem, Barış, Arda ve ben vardık. Kaptan Hakan hepimizi odaya toplayalı neredeyse 15 dakika oluyordu ve hepimiz ucundan sıkılmaya başlamıştık.

"Bu Mozarella tahminen ne zamana gelir bakım saatim geçiyor." Hakan Abdülkerim'e ters bir bakış atıp ayağa kalktı.

"Biricik stoperimiz Abdüllerim'in bakım saati geçmesin diye koçu bulmaya gideceğim. İtirazı olan?"

Herkes kafasını sağa sola itirazım yok dercesine sallarken içeriye Montella'nın girmesi bir oldu.

Fakat sadece oda değil.Hepimizin tanıdığı bir isim daha girmişti."Bir sorun mu vardı koç?Sabahtan beri sizi bekliyoruz."Barış ters tepkisini koyarak sorusunu sormuştu.

"Hem hepimiz yokuz bu kadar önemli birşeyse tüm takım bir aradayken söyleyebilirdiniz." Kerem objektif bir şekilde olaya yaklaşırken Kaan oralı bile olmuş değildi, sandalyesinde dönüyordu resmen.

"Konuya geçmeden önce arkamda gördüğünüz kişiyi tanımayan yoktur diye umuyorum?" Koç hafifçe sağa kayarak arkasındaki kıza bakmamızı sağladı.

Hepimizin tanıdığı aşikardı ki kimseden tanımadığına dair ses çıkmadı.Esmer tenli, kahverengi göz ve kumral saçlarıyla güzel bir kadındı.

Karşımızdaki kişi ünlü bir futbol hakeminin kızı Esila Yılmaz'dan başkası değildi...

"Hepiniz tanıdığınıza göre konuya giriyorum." Herkes meraklı gözlerle koçu izlerken benim gözüm istemsizce Esila'ya kaymıştı. Elini diğer kolunun dirseğine atmış biraz çekingen duruyordu.

"Biliyorsunuz ki önümüzdeki milli maçlar 1 hafta sonrasında başlayacak. Esila'nın babasının eli kolu uzundur hepinizin bildiği üzere ve herşeyi halletmiş. Kimse karşı çıkmayacak anlayacağınız."

Montella eliyle yanındaki esmer güzeli kızı gösterdi. "Sizinle milli takımda oynayacak bir arkadaşınız daha oldu."

İlk birkaç saniye kimseden ses seda çıkmadı bu sırada esmer kız başını yere eğmişti. "Bu bir şakaysa baya keyiflendim." Kaan'ın gülerek söylediği şeyle tüm gözler ona döndü. "Ne var be!Gerçek değil herhalde."

Buraya geldiğimizden beri hiç konuşmayan Arda ise ilk defa konuştu. "Ben kabul ediyorum. Kız erkek ne farkeder?"Arda ayağa kalkıp Esila'nın yanına geçtiğinde esmer kız rahatsızca kıpırdandı.

"İşte budur!Gidin ve çalışmalara başlayın." Montella odadan çıktığında takımı baş başa bırakmıştı."Kabul edilir gibi değil."Hakan fısıltıyla söylese bile ben dediğini duymuştum.