A Love Beyond Words

CHAPTER 5

Vienna POV

This is upsetting, they meet already. Nakakainis naman oh, habang rinig ko ang mga yagpak ng mga paa ni Zion sa likuran ko.

" You've been hiding something to me Vien. Don't lie, I can saw it in your eyes. ", Zion asked twicely. " I didn't mean to hide this to you. I just don't want you to be troubled again. ", pa simple kong sabi sa kanya.

" The scene is so majestic the two prince trying to protect their only princess." bulong ko sa utak ko na napailing ako.

Umupo ako sa upuan ko at nasa likuran ko naman si Zion, he keep pushing my chair using his feet para kausapin siya. " Zion, can you keep your feet? You make me dizzy. ", sabi ko habang nakatalikod sa kanya.

I feel awkward sa nangyari, some of our classmates watching us na para bang may kami pero wala. Napansin kong hindi na kumikibo sa likuran si Zion na siyang nag alala ako.

Lumingon ako at nasilayan ko siyang naka higa sa desk niya, his pinky lips want to tell me that I like you, his nose is pointy as the ballpen that I'm holding, his perfect posture make me keep watching him and mesmerising him.

" Stop watching me Vien. ", biglang tugon nito, na siyang bumalik ako sa sarili ko. " I'm not watching you. I'm watching Ion na nasa likuran mo no. ",  taray kong sabi.

Ion sit beside me as she put his hands in my hair to arrange it. Ion is a gay. Should I call him, her or him?

" I can't imagine this is happening to me Ion. "  sumbong ko sa kanya dahil anya pa ng marami mas magandang magbigay ng mga comfort words ang mga gay.

" Yun ba yung lalaki na ibinato sayo kahapon ang bag mo? ", I stopped him ba ka marinig ni Zion.

" Minimize you voice. " sabay tingin ko kay Zion para makuha niya kaagad ang tinutumbok ko.

" Natawa nga ako sayo kahapon eh, nagpa babae boses  ka talaga para tulungan ako. Grabe yung tawa ko pagkatapos non. ", I laughed. 

" What if I'm not gay? What if lalaki talaga ako, gawa gawa lang to para mapalapit sayo. "

" You're joking right?", pangongoperma ko.

" Charizzz, hindi tayo talo no. Ang gusto ko rin ay lalaki. ", tawang tawang nito.

" Sige na bumalik ka na sa upuan mo. Ms. Fernandez is here! "

" Before I start please welcome your new classmates with a big hug. ", Ms. Fernandez stated as the boy walked beside me. Mr. Cruz?.

Napalingon pa ako ng makita kong papasok si Melissa at si Vera sa room namin. I'm fucking confused right now, bakit nag sisilipatan ng mga nasa Class A.

" I will sit beside you! ", sabay turo ni Mr. Cruz sa upuan na bakante malapit sa akin. Nasilayan ko naman ang pag tayo ni Zion na siyang napigilan ko. This is a World War 3 here in class B.

" Okay Ms. Aurelia and Ms. Cole, doon kayo sa kabila. ", Ms. Fernandez instructed.

Hindi pa umabot ng isang oras nagpaalam na si Ms. Fernandez dahil may emergency meeting 'raw'. Ms. Fernandez is holding the school funds of entire university kaya busy, last meeting niya may gossip na binulsa ang mga class fund kaya the administrator question her.

Pero okay na siguro ang issue na yon at isa pa wala pang confirmation at ang concise information.

Nasa opposite side nakaupo ang kapatid ko kaya naman pinuntahan ko siya. " Bakit ka pa lumipat? I sacrifice the Class A para doon ka, we've exchanged already bakit lumipat ka pa? I already gave you the opportunity para this school year end may certificate ka para makapagtrabaho ka ng mas maaga. ", pangangaral ko sa kanya. But she walked silently infront of me.

" See Vienna Aurelia? Your sister don't want you to be with you at wala siyang pakialam sayo. ", Melissa stated.

" Kasi sipsip ka sa buhay niya. You're making my sister hell as you pero iba ka hell-hello kitty. ", pang aasar ko sa kanya na umalis siya sa harapan ko.

Hello kitty is one of her embarrassment. Kasi when we're still friends. I saw her being horny at her room and nakita niya ang hello kitty na dala dala ko na nailagay ko sa room niya.

Kinuha niya ito at inilagay sa lower part niya, ang mukha niya ay hindi mo ma describe dahil sa sarap  na kanyang nararamdaman, kinikiss niya sa vagina ang hello kitty ko. That is the one of her embarrassment.

I sighed.

I'm standing out of despair then suddenly Zion hold my arms and it's gives me comfort. Lumakad kami ni Zion patungo sa labas at naisipan kong lumingon and I saw Luke lying his head in the armchair. I didn't have a chance to ask him out due to what happen.

" Should we ask him? ", I stopped walking and asked Zion.

" Why you should do? You're not casually asking other's unless you have debt to them. Have you? ", he stated seriously.

I hesitated to laugh infront of him sabay sapak ko sa braso niya. " Debt? I'm just having a debt to you and not to other people. ", anya ko. " It's up to you ", sabay alis nito sa harapan ko. Weirdo!

I noticed that no one was in the classroom when I was heading back inside. " Umalis na ba siya? ", Sabi ko sa sarili habang nakatayo. Pahakbang na ako papasok na siyang nahagipan ko ang katawan niya na naka sandal sa pintuan. " What the hell!", sungit kong sabi sa kanya. Ayan tuloy magmumukhang may pakialam na naman ako sa kanya, bat ba kasi hindi malubayan gaya ng pag iwas ko sa ibang mga lalaki.

" You asking me out is like a pop quiz I never studied for – unexpected and definitely not something I want to deal with." he said while his eyes seems smiling to me. Kinurot ko ang giliran ko dahil nararamdaman kong hindi tama ang ginagawa ko. " Sino ka naman para yayain? Hoy bawal assumero dito, kukunin ko lang ang libro ko. Ahhhh.. I know who you are. Ikaw yung magaling lang sa pananakot kasi mayaman. Am I right?", taas kong kilay na pagkasabi para naman hindi mag mukhang naghahabol ako sa kanya.

" You're pretty serious!", sabay alis nito sa harapan ko. Habang naglalakad siya papalayo sa akin, I smiled behind him, and there seemed to be a reason why I continued to follow him. This is not credible.

" Saan siya pupunta? ", Zion patted my shoulders na siyang nagulat ako at muntikang masampal ang mukha niya. " Bat ka ba sumusulpot? ", taray kong sabi sabay lakad ko.

" Susundan mo siya? ", Zion shouted like a hell. There's lot of students here, nakakahiya baka marinig nila. Napahinto ako at lumakad patungo sa direksyon ni Zion pero nilagpasan ko lang ito.

" Ang sungit mo naman. ", rinig kong sabi ni Zion pero hindi ko ito pinansin. I knew that Zion kept following me as I heard his footsteps. I felt the embarrassment till' now, bakit naman kasi may plano pang yayain ang masungit nayon.

Wala namang kailangang patunayan sa kanya, bawi niya na yun sa akin sa mga pananakot na akoy e suplong sa mga kawani ng gobyerno. A bunch of girls were observing me as I went by, but it's obvious that I don't need to confront them. Wala akong pakialam sa sasabihin nila because I'm a unbothered queen. Lakas ng confident kapag si self lang ang nakakarinig.