Heartless | Kerem Aktürkoğlu

8 - İki Beden

İyi Okumalar!
Oyları Aksatmayalım!
🦁

-

"Sözünde dur. Çıkmayacaksın dışarı."

Arden'in karşısında dikilen Kerem'e söylediği sözlerle Kerem kaşlarını kaldırdı.

"O anlık söylenen bir sözdü. Abartma."

Kerem dış kapıya doğru yürüdü. Daha üzerinden iki gün geçmişken Kerem'in sözünden dönmesi Arden'i sinirlendirmişti.

Koltuktan kalkıp hızla Kerem'e doğru yürüyüp önüne geçti. Kerem, görmezden gelerek sağa geçince, Arden bu sefer kolunu tuttu.

Kerem şaşkınlıkla Arden'in eline baktı. Şaşkınlığının yerini sinir aldı.

"Sınırını aşıyorsun. Ne olduğunu unutma."

"Ne olduğumu bilen sen misin?"

"Basit bir işçisin."

"Hayatını şimdilik iki defa borçlu olduğun basit bir işçiyim. Olmasaydım büyük ihtimalle bir bodrumda cesedin çürüyordu."

Kerem artık dayanamıyordu. Kolunu hızlıca çektiği gibi Arden'i ittirmesi bir oldu. Başka birisi yapsa o elini alıp münasip bir yere sokacak olan Arden, Kerem'i sadece izledi.

"Bir bodrumda çürümeyi tercih ederim. Çekil."

"Kerem sen gerizekalı mısın?"

Kerem sonuna kadar açtığı gözlerini Arden'e dikti. Ne hakla?, diye düşündü. Gerçekten sınırı aştığını düşünmüştü. Zaten ittiği Arden'in üzerine yürüdü. Arden yerinden bir adım bile hareketlenmemişti ama Kerem sinirle ona yaklaşmaya devam etti. Bu sefer gerçekten sinirlendiğini Arden'de fark etmişti ama geri adım atmaya niyeti yoktu. Kendisini ilk iten oydu.

"İş falan umursamam sikerim belanı senin. Haddini bileceksin."

Kerem çatık kaşlarıyla, sinirle Arden'e bakmaya devam ederken bu sefer Arden hareketlendi.

Kendi kolunu Kerem'in boynuna, enine şekilde bastırıp Kerem'i sağ tarafta duran duvara sertçe yasladı. Bir eliyle ise kendisini ittiği kolunu tuttu. Bu sefer hareket etmeyip şaşkınca izleyen Kerem oldu.

"Bana küfür edilmesinden haz etmiyorum, Kerem Bey. Verdiğiniz sözü tutun."

Arden cümlesini bitirdi. Kollarını gevşetti. Kerem tam çıkacakken geri bastırdı. İkisinin yüzlerinin arasında yalnızca santimler vardı. Arden yine konuştu.

"Beni şimdiye kadar rahat rahat ittirebilen tek kişisin ama izin verdiğim için. İkincisine izin vermem."

Kerem'i sertçe serbest bıraktı. Arden, her gün böyle mi geçecek bununla?, diye geçirdi içinden. Kerem içinde aynı şey geçerliydi ama Arden'in sözlerini düşününce kendi kendine oluşan utancını gizlemek istedi.

"Zehir ettin zaten. Rahatsız etme daha fazla."

Kerem kapıyı açıp dışarı çıktı. Arden yerinden bile kıpırmadı. Kerem şaşırsada bir şey demedi. Pes etti herhalde, diye düşündü. Arabasına doğru adımlarken anahtarı çıkarmak için hareketlendi. Elleri ceplerine gittiğinde duraksadı. İki cebinde de anahtar yoktu ama aldığından emindi. Yerlere baktıktan sonra eve dönmek için arkasını döndü. Kapının önünde kendisine bakan Arden'i gördü. Ve tabii ki elinde arabanın anahtarı vardı.