YENİ DÜNYA

İLK TEMAS

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

LÜTFEN FİKİRLERİNİZİ YORUMDA

BELİRTİN. YORUMLARINIZ BİZİM

İÇİN ÖNEMLİ. BU İLK DEVAM

ETMEYI DÜŞÜNDÜĞÜM YAZIM .

LÜTFEN BİR ŞANS VERİN.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

O sabah her şey normal gibiydi.

Uyandım. Bir ürperti geldi. Kocaman

odam bana dar gelmeye başlamıştı.

Odam gözüme boş görünüyordu. Her

şey çok yapmacıktı. Sanki birileri

benim odama bakarak bir maket

yapmaya çalışmıştı. Her şey

olması gereken yerdeydi.

Ama bana yabancıydı. Normalde

Olması gerekenden fazla düzgündü.

Birden fark ettim. Ben çoğunlukla

dağınlık biriyim.Hemen üstümü

değiştim. Saate baktım. İşe geç

kalmıştım. Mutfağa inip hemen dolabı

açtım. Yine garip geldi. Yemek vardı.

Tamam bende bir insanım bende

yemek yaparım ama genelde yiyecegim

kadar yapardım ve yerdim. Birden

bire bir şeyler hatırlamaya başladım.

Evet yemeği yapıyordum hatta fazla

bile yapıyordum. Bu garip çünkü

misafirim yoktu gelecek kimseyi

beklemiyordum. Neden birden bire bu

aklıma gelmişti. Belki cok fazla yemegi

düşündüm ondan .Birden bire başım

ağrımaya başladı. Yine yanlış bir şey

vardı. Bunlar hem benim anılarım

hem de benim anılarım degil gibiydi.

Çok garip geliyordu. Başım

dönüyordu. Yeşil renk sandalyeye

oturdum. Rahattı. Masada duran

sürahiyi aldım. Bir bardak su

doldurdum. Sonra bir an gözüm

mutfaktaki İstanbullu saate takıldı.

Baktım geç kalmıştım. Tamam da ben

bu saati atmamış mıydım? Bu sabah

bana ne olmuştu.

Ve cidden artık gitmem gerekiyordu.