A Love Like No Other (Mikhaiah)

Prologue

Today was a particularly memorable day for me as I gazed up and seen the name of the restaurant in front of me. 

Golden Savory. 

Yes, this is my restaurant. Finally, after many years of bitter experiences and hard work, I still can't believe it; I have mix emotions and my feelings are swaying me like clouds because of happiness. I can tell myself I am really proud at nakarating ako sa pagkakataong ito. 

Papa, I hope you can see this, ito na po yung pangarap natin. Sana masaya at proud ka sa prinsesa mo.

A tap on my shoulder brings me back to reality. 

"Ano, ready kana ba 'nak?" my mama said. 

Ngayon ang grand opening ng restaurant ko hindi pa man ito nagsisimula pero marami na ang nagtatanong kung kailan ito magbubukas. 10am pa naman ang opening, pero 7am pa lang ay nagtungo na ako kasama sina mama at mga kaibigan ko. Lahat sila ay excited para sa grand opening, especially my lovely mother.

"Si ate Aya hindi mo alam kung malungkot o masaya, naluluha nanaman. Eyy ka muna ate!" Sabi ni Sierra, sabay sabay kaming tumawa.

"I'm just happy, these tears are tears of joy because finally matutupad ko na yung pangarap namin ni Papa, I promised Papa na kahit anong mangyari tutuparin ko ang pangarap namin at ito na ngayon." Naiiyak nanaman na sabi ko.

Hindi ko mapigilan dahil masalimoot ang pinagdaan ng pamilya namin pero napagtagumpayan naming lahat yun dahil naniwala sila sa akin. Matamis na ngumiti si Mama at sa likod ng isipan nito ay alam kong proud siya sa akin. Sobra ang pagpapasalamat ko kay Mama at sa mga kaibigan ko because they gave me strength when Papa passed away.

When Papa left us, I had no idea where to go or what would happen to me, but my friends and Mama never abandoned me; they always made sure I was fine and stayed by my side. They made me feel like I wasn't alone and took care of me.

'Yung mga panahon na 'yun, wala siya.

"O, tama na yan and let's prepare dahil marami pa tayong dapat ayusin at siguradong maraming pupunta sa grand opening ng restaurant ni ate Aya." Masiglang sabi ni Jordyn.

It is true marami akong inimbitahan para agad makilala ang restaurant ko maging sa katabing bayan namin. Sa may bayan ng Arcadia ko itinayo ang restaurant ko. Dito rin iyon sa bayan namin para hindi malayo kina mama at sa mga kaibigan ko.

Nagsimula ng magdatingan ang mga kakilala ko and my classmates before. College classmates specifically. Naka-ready na rin naman yung mga empleyado ko at masaya ako dahil mababait sila.

"Hoy, Atara ang bongga mo na pala, congratulations sis!" Si Jane, isa sa mga kaklase ko dati.

 "Thank you, sis, sa pagpunta." Masayang bati ni Atara.

Pinanood kong dumami pa lalo ang mga tao nang pumatak ang 10am at nagsimula na silang mag-order. Tumulong na rin, sina Sierra, Jordyn, Mariel at si Mama. Hindi ko rin naman akalain na makakarating ang mga inimbitahan ko dahil may mga ilan na nagpaalam na hindi raw makakapunta dahil busy sa kanilang sari-sariling pinagkakaabalahan.

Binati ko pa ang ibang mga bumisita sa opening ng restaurant ko.

"Long time no see my friend, wow you still make me proud. I'm happy for you, Aya." One of my closest friends, Rayle, said and gave me a hug. 

Aya ang tawag ng mga may close sa akin, si mama ang nagbigay ng nickname ko na Aya.

Dumating din 'yung mga kaibigan ni mama at bumati naman ako sa kanila.