N'endrra

Damian

Askush nuk e kishte pare ndonjehere Damianin te buzeqeshur mjaftueshem as sa per t'i bere qejfin miqve apo  familjes .Ai thuajse perpiqej te qeshte aq sa duhej ,te pakten aq sa mendesia e tij prej nje djali te ri qe kerkon te rritet perpara kohe ja mundesonte kete.

-"Bir,te kam thene qe mos te humbasesh kohe kot me i shkrujt kujtdo neper rrjete sociale .Bej nje pune te hajrit e mundohu me fitu buken e gojes."-Keto fjale te thena nga babai i Damianit ishin me teper si vathe qe ai duhej t'i mbante gjithnje vendosur .

Si nje djale i mesuar me ore te tera nga leksionet e gjyshit dhe te atit ,ai nuk do te bente asgje tjeter me jeten e tij ,vecse do te punonte .

-"E di mor bab ,ne fund te vitit kam me pagu edhe tarifen e shkolles ,pa merak ."

Damiani po bente nje vit qe ishte shperngulur me familjen ne kryeqytet e ende ambjentimi me situaten linte per te deshiruar .Cmimet ishin te larta per ta ,ende nuk ishin futur mire ne shoqeri te ngushta e sado thonin se gjerat do te permisoheshin ,dukej sikur asgje s'kishte ndryshuar.

Tirana ishte akoma nje qytet i madh ku Damianit i duhej pak kohe ne vetvete ,si per te ndjekur studimet ,ashtu edhe per te vazhduar nje pune te qendrueshme .Ai punonte por, rroga nuk i mjaftonte e keshtu duhej te punonte ore shtese ,me shpresen se do ja dilte.

Do donte ta kishte me te lehte po edhe e kishte me kollaj keshtu ,sa me e veshtire te ishte kjo sfide ,aq me shume frymezohej per te ecur perpara .Gjithsesi ,Damiani s'e kishte kurre te veshtire te punonte ,kishte nisur qe katermbedhjete vjec qe e bente punen pjese te rutines se tij ,

E vetmja gje qe ishte ndryshe ,ishte se tani i duhej dhe te mesonte per gjimnazin ,si maturant qe eshte .

-"Do ja dal mbane ",perseriste ai me vete.Kishte degjuar se me pak perpjekje dhe zgjuaresi  mund te behet nje maturant i suksesshem dhe te shkoje ne nje universitet te mire .