Ahh! Yine sabah mı oldu. Gözlerimi daha zor açıyordum ama okula gitmek zorundaydım çünkü sınavım vardı. Uyanıp hazırlandım saçlarımı dikip dışarı çıktım.Sıradan bir gün ve sıradan hayaller.
Arkadaşım çok iyi birisidir ismi Eren ha! bu arada size ismimi söylemedim benim adım Semih annemle babam ismimi koyarken hiç düşünmeden koymuşlar ama yine de güzel bir isim
Anne efendim taşınacakmıyız nasıl ya... O gün annem bana taşınacağımızı söyledi ve çok üzüldüm. O kadar arkadaşıma nasılda veda ediyimki .
Ama yine de gitmek zorundaydık ve yaptığım onca çalışmamdan sadece 2 tane götürmek şartıyla çünkü taşınacağımı ev biraz küçüktü o yüzdenok fazla eşya eve sığmıyordu.
1 ay sonra yeni evimize taşındık. Ev çok garip bir yerde hiç manzarası yok bok gibi bi yer aman neyse yinede icatlarım yanımda ve 3 ay sonra bir yarışma var.
Yarışmada çok sayıda kişi var ve çeşit çeşit tasarımlar. Bir gün arkadaşım beni çağırmaya geldi
Eren: "Semih!! Semih nerde kaldın hadi geç kalıyoruz geziye."
Semih: "Tamam bekle geliyorum. "Dedim.
Geziye giderken çok garip okaylar oluyordu sanki. Servisi kullanan amca bi anda otobüsü durdurdu ve çocuklar hemen inin otobüsten inin diye nağırdı bir telaşla indik ve iyikide indik çünkü üzerimize gelen o büyük kayayı gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANDA YOLCULUK
RandomKüçüklüğünde kim onun kadar meraklı, onun kadar zeki, onun kadar tatlı olabilir ki. 6 yaşında icatlara merak saran ve özel güçleri olan insanların olduğuna emin ve büyüdüğü zaman neler icat edeceğini belki de zamanda yolculuğu bulup bulamayacağını...
