literal nonsense |ruikasa

1

Alarmın sesiyle gözlerini açan Tsukasa, uyanır uyanmaz arkadaşlarından birinin ona ego tavan demesini düşünmüştü. Uyanali 2 saniye olmuştu ama o şimdiden okula gitmek istemiyordu.

Giyindikten sonra mutfağa indi ve annesine ve kardeşine gülerek "Günaydın!" dedi. Normalde bağırarak konuştuğu için bu konuşma tarzı kardeşi ve annesine garip gelmişti ama yine de çok uzerinde durmadılar.

"Abi, dün gece uyuyamadın ve uykukusun sanırım. Biraz sessizsin."

"Hehe.."

_____________________________________________________

"Ha ha! Evet evet! Ben de gitar çalmak isterdim, bende çok havalı durmaz mıydı sence??"

"Tenma-san.. Kusura bakma da kimse senin bunun hakkında ne düşündüğünü sormadı. Üstelik eğer gitarın olsaydı daha çok gitar seni tutuyor gibi olurdu."

"Oh, haha.. Haklısın, değil mi? Neyse, yapacak birkaç işim var benim. Görüşürüz!!" dedi gülümsemesi biraz yok olurken.

"Hmhm. Görüşürüz.." dedi ve arkadaşlarına eğildi. "Umarım görüşmeyiz." dedi ve gülüştüler.

Tsukasa o ortamdan ayrılırken daha önce bu okulda görmediği mor saçlı birisine çarptı.

"Oya~! Üzgünüm, önümü görmüyordum, kusura bakma." dedi ve gülümsedi öor saçlı oğlan.

Tsukasa dalga geçtiğini düşünüp özür dilemeden yanından geçti.

Mor saçlı oğlan şaşırmış şekile sarı saçlı oğlanın arkasından baktı, ama çok ta umursamadan çatı katına çıktı.

_____________________________________________________

Tsukasa eve geldiğinde kapıyı kardeşi Saki açtı.

"Hosgeldin, abi!"

Tsukasa her zamanki gibi bağırarak selam vermek yerine "Hoşbuldum. Ben biraz yatacağım." dedi ve odasına çıktı.

Saki, abisinin arkasından bakakalmıştı.

"Abi, dursana biraz!" dedi ve odasına giden abisinin bileğinden tutup yürümesini durdurdu.

Tsukasa arkasına dönüp Saki'nin yüzüne baktı. "Noldu?"

"Birşey mi oldu?"

"Ha-.." Tsukasa donup kaldı. Kendi dertleriyle zaten hastalığı yüzünden zorluk çeken kardeşini üzmek istemedi.

"Yok birşey.? Neden bir şeyin olduğunu düşünüyorsun?"

"Abi.. Bugün biraz farklı biri gibisin. Kahvaltı da da aynı davrandın.. Yani.. nasıl desemm.. Çok sakindin. Enerjinin yüzde 98'i yok olmuş gibiydi ve kalan yüzde 2 enerjiyi de konuşmaya ve yürümeye harcıyor gibiydin. Uykulu olduğun için öylesin, okulda uykun açılır ve yine kendine gelirsin, okuldan geldikten sonra sorun olmaz sanmıştım ama daha kötü bile olmuşsun. Bir sorun mu var?" dedi Saki.

Abisinin sessizliğini de hesaba katarsa, gerçekten bir şeyler iyi gitmiyordu.

"Hey.. Okulda zorbalığa falan uğramıyorsundur umarım, değil mi..?" diye sordu Saki.

Tsukasa şaşırmış sekilde Saki'ye döndü. "Hayır! Öyle bir şey yok!" dedi ve gülümsedi.

"Ben çok iyiyim!!" dedi ve baş parmağıyla kendoni işaret etti. "Benim için endiselenmene gerek yok, Saki. Şu an kendi sağlığın senin icin çok daha önemli, tamam mı?" dedi ve omzuna iki kere hafifçe vurdu.
"Ben biraz uyuyacağım. Sen de rahatına bak, " dedi ve odasına çıktı.

Çantasını bir köşeye attığı gibi kendini yatağa attı. Masasının üzerindeki aynada kendini görünce poz vermek yerine kafasını yana çevirmişti.

Aynaya.

Poz

vermek

yerine

kafasını..

Bir şeyler gerçekten tersti. Tsukasa onun hakkında konuşan kişilerin umrunda olmadığını saniyordu, ama içten ice hepsini ayrı ayrı en ufak ayrıntılara kadar hatırlıyordu.

"..kimse senin bunun hakkında ne düşündüğünü sormadı."

Gerçekten kibirli miydi yoksa sadece özgüven miydi?

Böyle özgüven olur muydu?

Tenma Tsukasa kibirli biriydi.

Bunu inkar etmeyecekti.

O kibirliydi.

_____________________________________________________

DEPRESIF TSUKASA 😓😓

TSUKASAYI COK SEVIYORUM COK BEN 🫵🫵🫵🫵🫵

ilk bolum oldugu icin kisa 😞

He bide eger beni ilk gorusunse eger devam etmesi pek olasi degil ben olsam cok beklemezdim yani kb 🫡

neyse yazmaya çalışcam

azimli ol yazar. 🔥

rui "onaylıyorum" ahh pozu vermis amk PANDOANEOWDMPA