Okuldan eve geldiğimde yine her zamanki gibi babamla tartışmıştım. Beni anlamak istemiyordu. Hem kendi işi için hem de yönelimimden dolayı Avustralya'ya gitmekte zorluyordu. Ben istemiyordum. Jennie'yi arkamda bırakamazdım. Ona bunu yapamazdım. Onu üzmek ve kırmak hayatım boyunca istemeyeceğim tek şey idi. Birbirimizi bu kadar çok severken ikimizede bunu yapmak haksızlık olurdu.
Babam ünlü bir iş adamı olduğu için yönelimimi gizli tutuyordu. Ona göre yaptığım davranış ve bir kızla sevgili olmam dünyanın en kötü şeylerinden biriydi. Adının lekeleneceğini söyleyip duruyordu.
Jennie'den bir şey saklamak bana hiçbir zaman yapmamam gereken bir şey olarak geldi. Halen daha geliyor. Ama ben saklıyorum. Zorundayım.
Babam Jennie ile sevgili olduğumuzu öğrendiğinde delirmişti. Benim fikirlerime saygı duymayan bir adamdı. Bir insan kızının istediğini neler hissettiğini neden umursamaz ki?
Babamın bana hiçbir zaman gerçek kızı gibi baktığını hatırlamıyorum. Hiçbir zaman bana sevgiyle yaklaşmadı. Eğer benden bir şey istiyorsa bunların çoğu ya şirketin durumu için ya da kendi keyfi içindi.
Anneminde babamdan bir farkı olduğu söylenemez. Sırf huzuru bozulmasın diye her seferinde beni susturdu. Hiçbir zaman fikirlerimi umursamadı. İkiside hayatım boyunca nefret edeceğim kişilerdi.
Ben bunları yaşarken -hala yaşamaya devam ediyorum- Jennie hayatıma girdi. Siyahın arasından çıkan bir beyaz gibi renklendirdi beni. Hayatıma bu kadar büyük bir etkisi olmuşken onu nasıl bırakabilirdim ki?
-
Kafamdaki düşüncelerimi bölen şey annemin odaya girmesiydi.
"Baban haber vermemi istedi. Bu hafta okuldaki son haftan hafta sonu Avustalya'ya gidiyoruz."
"Size kaç defa gelmeyeceğimi ve istemediğimi söyledim. Niye anlamıyorsunuz beni? Benim fikrimin hiç değeri yok mu sizin gözünüzde?"
"Bir aptal kız yüzünden düştüğün hallere bak. O kızdan seni uzaklaştırmanın tek yolu bu! Bunun babanın ve ailemizin itibarını ne kadar zedeliyeceğinden haberin var mı senin? O minik aklını topla ve bize uygun davran!"
Kapıyı sertçe çarparak odadan çıkmıştı. Ben ise yeniden ağlamaya başlamıştım. Elimden hiçbir şey gelmiyordu.
Belkide çabalamaktan vazgeçmeliydim ama hayır. Vazgeçemem Jennie için dayanmam gerekiyordu. O, benim ilk aşkım. Her şeyim, hayatımı renklendiren ve benim yüzümü gerçekten güldüren tek insan. Ondan bu kadar kolay vazgeçemem. Uzaklaşabilirdik belki ama benim aklım ve kalbim her daim Jennie ile birlikte olacaktı.
Kulaklığımı masadan aldım. Telefonuma bağlayıp kulağıma taktım ve karışık oluşturduğum Chase Atlantic çalma listemi açtım. Moonlight çalmaya başlayınca yüzümde belirsiz bir gülümseme ortaya çıktı. Bu şarkıyı Jennie'yle birlikte hep dinlerdik. İkimizinde favorilerinden biriydi. Daha sonradan kendimi uykunun kollarına bıraktım.
- bölümleri genellikle bu uzunlukta yapacağım daha uzunuda gelir ama daha kısasını yazmam. umarım beğenmişsinizdir. oy vermeyi unutmayıınn görüşmek üzereeee🤍🗝️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
