part_1
"နွယ့်ချိုသင်း!"
"ရှင်"
"အဲ့ကောင်မလေးကဘယ်သူလဲ"
"ဟိုလေမာ...မာမီအဲ့..."
"ပြောစမ်း!!"
"နွယ့်ချစ်သူပါ"
"နွယ့်ချိုသင်းသွယ်!!!"
"တောင်းပန်ပါတယ်မာမီ"
"မင်းတောင်းပန်လဲမရဘူးဘာလဲနောက်ကွယ်မှာမင်းကဖောက်ပြန်တာလား"
"မာ..မာမီနွယ့်တောင်းပန်ပါတယ်နော်နွယ်ရှင်းပြပါရစေအုံးမာမီ"
"နင်လိုက်ခဲ့!!"
"အာ့...မာမီနွယ်တောင်းပန်ပါတယ်လိုြ"
"လာလို့ပြောနေတယ်ငါ့ကိုမရုန်းနဲ့!!"
နွယ့်ကိုမြတ်ဆုမောင်ခေါ်သွားသည့်နေရာမှာရေချိုးခန်းထဲကိုပင်၊နွယ်သိသည်သူတစ်ခုခုလုပ်တိုင်းအခုလိုလုပ်တယ်ဆိုတာ၊
"မာ...မာမီ"
"ပါးစပ်ပိတ်ထား!!"
"တောင်း...တောင်းပန်ပါ"
"နင့်စောက်ပေါက်ပိတ်စမ်းနွယ့်ချိုသင်းသွယ်"
"အဲ့မိန်းမကိုနမ်းတာဒီနှုတ်ခမ်းမလား"
"ဟင့်အင်း!"
"မပြောတာလား!"
"မာ..မာ"
ပြောနေရင်းနွယ့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်သည့်မြတ်ဆုမောင်၊စုပ်နေရာမှသွေးထွက်သည့်အထိကိုက်လိုက်သည်
"လွတ်...လွှတ်!"
"..."
"မာမီ...တောင်းပန်ပါတယ်လွှတ်ပါနော်"
"အကျီချွတ်"
"..."
"အကျီချွတ်လို့ပြောနေတယ်လေ!!"
"ဟုတ်...ဟုတ်မာမီ"
"လည်ပင်းကဘာလဲ"
"ဟမ်"
"ဒါဘာလဲလို့!!"
"အဲ့တာသူကကိုက်ချင်တယ်ပြောလို့"
"ရွံစရာ"
"မာမီ!"
"ငါ့ကိုအော်တာပေါ့ဟုတ်လား!"
"မဟုတ်..မဟုတ်...အာ့"
ပြောနေရာမှနန်းခေးလွမ်းပေးထားခဲ့သည့်ကိုက်ရာများကိုထပ်ကိာက်ပြန်သည်၊နွယ့်နာကျင်ရတာတောင်အသံမထွက်ရဲအသံထွက်ရင်ပိုဆိုးမှာသိသည်
"အာ့"
"လိုက်ခဲ့!"
"မာမီ...နွယ်ကိုမလုပ်ပါနဲ့တော့နော်"
"ပါးစပ်ပိတ်"
"တောင်းပန်ပါတယ်လိြ့"
အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားကာနွယ့်ကိုအိပ်ယာပေါ်တွန်းလိုက်သည်ထိုနောက်အပေါ်ကအုပ်မိုးကာနွယ့်အကျီကိုချွတ်လိုက်သည်၊ချွတ်လိုက်သည်နှင့်ထွက်ပေါ်လာသည့်ရင်သားနုနုလေး
"မာမီနွယ်ကြောက်တယ်"
"ပါးစပ်ပိတ်စမ်းပါကွာ!!"
ထိုနောက်နွယ့်ကိုအတင်းခေါ်ကာသာယာလှသည့်ကမ္ဘာငယ်လေးဆီသို့
2018ခုနှစ်ဒီဇင်ဘာလ၃ရက်နေ့မနက်ခင်းတွင်KKE Modern Homeထဲသို့ဝင်ရောက်လာသည့်Honda fitကားအနီတစ်စီး၊ယခင်ကထက်လူတစ်ယောက်အသစ်ပါလာမည်ကိုမြတ်ဆုမောင်သိသည်၊အခန်းရှိရာမှဧည့်ခန်းထဲသို့ပြေးသွားလိုက်သည်
ဧည့်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ထင်သည့်အတိုင်းမိခင်ဖစ်သူမြတ်နန္ဒာသူနှင့်မိန်းခလေးငယ်တစ်ဦးထိုမိန်းကလေးသည်အသက်အရွယ်အားဖြင့်ဆယ်ကျော်သက်သာရှိပါအုံးလိမ့်မည်၊မြတ်ဆုမောင်သည်ထိုမိန်းကလေးကိုစိုက်ကြည့်ပြီးနောက်ပြုံးမိသွားသည်၊ထိုအပြုံးသည်အနိုင်ရသူအပြုံးနှင့်ပင်။
ထိုမိန်းကလေးနာမည်မှာနွယ့်ချိုသင်း
အသက်၁၈နှစ်အရွယ်နှင့်မလိုက်ခံစားချက်အမျိုးမျိုးကိုခံစားဖူးသောသူ
"မေမေ"
"အင်း"
"သူ့အဖေကော"
"သတ်လိုက်ပြီ"
"ကောင်းတယ်"
"သူ့ကိုကော"
"သူ့ကိုလားအော်..အေးဆေးပေါ့"
"ဟာမေမေအေးဆေးလိမြရဘူးဒီကောင်မလေးကြည့်ရတာလက်ရဲဇတ်ရဲရုပ်လေးမေမေရထွက်ပြေးသွားအုံးမယ်"
"မြတ်ဆုမောင် အဲ့လောက်မကြောက်နဲ့သူထွက်မပြေးရဲဘူး"
"မေမေ!"
"ပါးစပ်ပိတ်ပြီးအပေါ်ထပ်သွားတေည့"
"နွယ့်ချိုသင်း"
"ဟုတ်အန်တီ"
"မင်းအဖေမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ငါတို့အိမ်မှာပဲမင်းနေရမယ်၊မင်းအတွန့်မတက်နဲ့နွယ့်ချိုသင်းနင့်အဖေအပြစ်တွေကိုနင်ခံရတယ်မှတ်!"
"ရှင်"
"ရှင်မနေနဲ့ အေးအေးရိပ်ငါ့ရှေ့ကနေသူ့ကိုခေါ်သွားအခန်းစီစဥ်ပေးလိုက်"
"ဟုတ်မမကြီး"
အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါဗျ
ပထမဆုံးficလေးမိပါဗျာ💙
Kiann<3
