Suskunluk..

....

Büyük bir boşlukta hisseder bazen insan , başkalarının söyledikleri , yaptıkları anlamlarını yitirir senin gözünde , uzun bir kâbusun içinde gibi hissedersiniz uyanınca herşey bitecekmişçesine . Elbet bi uyanışı vardır bu bilinmezliğin fakat gücün var mı uyanışa kadar ? En şaşırtıcı olan bu durumu yanlız sen yaşamadıgın halde bir tek sen böyleymişsin gibi davranılmasıdır . Gözlerini kapatınca gördüğün sadece karanlıksa bağzı şeylerin değişmesi gereklidir . o bağzı şeylerin içinde sen olmamalısın durum ne olursa olsun kendini degıstirme gibi bir seçenek olmasın hayatında , en basta sen kabullen bu halini olduğun gibi sevmeyi sevilmeyi herseyinle kabul etmeyi , böyle yap ki yaşadıgın hayatın bir anlamı olsun . Çevrende ki herşey senle anlam kazanır gökyüzünün maviliğidir denize anlam katan onun için şiirler yazdıran . Kendine güven ne kadar değerli oldugunu asla unutma başkalarından fazla birşey bekleme sen kendinle bir dostsun unutma ruhunla bedenin fazlasıyla uyumlu iki dosttur . Başkalarından fazla dostluk bekleme bu ikisi varken.... Fazlası artı mutluluğa girer zarar da sayılmazsın .