//Giriş//
Dazai Osamu başarı denen şeyden ömür boyu hiç nasibini almamıştı; ne aşkta, ne para konusunda ne de edebiyat alanında. Osamu genç yaşta taşradan Yokohama'ya taşınmıştı. Beklentiler ve umutlar dolu bir delikanlıydı. Annesi Japon olduğundan buraya gelmişlerdi.
Babası? Babası İtalyan kanı taşıyordu, ancak hiç tanımamıştı o adamı. Babası hep nefret etmişti ondan. Annesi ile de uzun bir süre yaşıyamadı Osamu. Annesinin doymak bilmeyen para hırsını ve kiliseye bağlılığına katlanamıyordu.
Bir sevdiği abisi vardı. Odasaku, ilk bakışta göze çarpacak biri değildi; hatta son bakışta bile. Göze çarptığı yerde de görmezlikten gelinirdi. Ancak bu onu üzmek yerine hırslandırırdı abisini. Bu nedenle hep onu kendine örnek alırdı.
Osamu ailesi tarafından sevilmemiş bir çocuktu. Ortaokul yıllarında da arkadaşları tarafından "garip" bulunduğu için dışlanmıştı...Oysa o sevilmek istiyordu, çevresini büyülemek, varlığıyla şaşırtmak, kıskanılmak, hayran olunmak için can atıyordu.
Sohbetlerde, tartışmalarda gediğine konacak taş hep geç gelirdi aklına, kritik durumlarda taşı gediğine koyduğunu sandığı yerde ise artık ya kendini olağan üstü abartırdı ya da çevresindekileri yerin dibine batırırmadan edemezdi. Bu ikinci tavrı benimsedikçe Yokohama'yı ve Japonları küçümsemeye, onları hor görmeye başladı.
Bu fikiri ve tavırları ona normal geliyordu. Sonuçta küçüklüğünden beri yaşadıkları acınası sayılırdı.
Acılarından kurtulmak ve belki bir ümit para kazanabilmek için kendini yazarlığa vermişti. Ama kitaplarını okuyan yoktu.
....
Çok çok sonra..
"Nakahara Chuya" adında
Bir şairin dile getirdiği hayranlığı
Acı bir tebessüm ile karşılayacaktır.
...
Osamu'nun hayatına giren 10 kadından beşişini belli bir süreliğine elinde tutmuş, bunlardan üçü onu aldatmıştır. Geri kalan ikisi ise Osamu'nun çifte intihar isteklerinden bıktıklarını belirtip hayatından çıkmıştı. Diğer kadınlarla bir ilişkisi bile olmamıştı sadece tek taraflı sevgiydi.
Osamu yazılarını genelde kendisi için yazıyordu. Bir takım soruları cevaplayabilme isteği üzerine. "Kimdim ben? Kimim ben?"
...Aklı fazla duygudan yoksun biri sayıyordu kendini. Ancak bu düşüncesi sadece bir süreliğineydi.Genelde yazdığı şeyler kendi hayal dünyasından çıkan hoş yazıları vardı. Bir diğer tarafında ise karamsar bir karakteri vardı. Hiç de öyle büyük coşkularla dolu olmayan, hayattam bıkkın ve intihara meyilli tarafıydı bu. Osamu bunu yazılarına pek aktarmazdı genelde bu yönünü etrafına yansıtırdı.
Osamu'nun insanlara yayinladığı birkaç kitabı vardı.
...
"Osamu romanları, kendi kendisiyle özdeşliğini hep korumuş, bir adamın dramatikleşmiş, yoğunlaştırılmış gerçek anılarıdır."-N.Chuuya
...
Osamu dazai 25 yaşına yeni ayak basmış bir yazardı. Genelde bıkkın dolanır ve acısız intihar denemeleri yapardı. Acısız ölmek istemesinin nedeni çok açık ancak yinede söylemeden etmeyelim. Kendisi acıdan nefret eder ancak genelde kendi kullandığı karakterleri mazoşist oluyordu..
Binini bir araya koyun
Daha iyi olur,
Ama kafeste huzur kalmaz..☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
SİMDİLİK BU KADAR
giris oldugu için kısa yazdım EheNEYSE NEYSE yenş baslangıc hayirli olsunn
OKUDUGUNUZ İÇİN TESEKKÜRLERRR💫💖
-🌻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-İçimdeki Boşluk- SOUKOKU
FanfictionYazar dazai osamu içindeki boşluğu dolduracak ve hayatını aydınlatacak kişinin bir şair olacağını nerden bilebilirdi -ay cicegi 🌻