Fernweh/TodoMomo

1.Bölüm

"Bune ha! Bu ne!"

Oh, bu sefer cidden... Onu kızdırdım.

"Bu ne dedim sana Shoto!"

Kızgın bir şekilde iç çekti.

"Bunun itibarımızı nasıl beş paralık ettiğinin farkında mısın? Sana o saçma sapan içkili lise partilerine gitmemeni kaç defa söyledim!!!"

Gözlerim halıya kaydı. Şu anda uslu bir çocuk olup cezamı beklemeliydim.

"Haberleri kaldırtacağım. Ve sen! Çok şımardın Shoto! Bu şekilde iyi bir varis olamazsın! Babanın imkanları olmadan geçinmeyi öğrenmelisin. Bu yüzden sana yarı zamanlı bir iş ayarlıyacağım."

𝟏 𝐇𝐚𝐟𝐭𝐚 𝐒𝐨𝐧𝐫𝐚
/Midoriya'nın Zümrütlerinden/

"Ya anlamıyor musun Midoriya! İşte çalışmak zorunda olacağım. Seninle ve Bakugo'yla takılacak vaktim olmayacak. Ve... Babam bu sefer çok ciddi."

Gözlerini kaçırdı Todoroki-kun.

Todoroki-kun'u anlıyordum. Yarı zamanlı bir işe başlıyacaktı, ve bunu istemiyordu. Babasının aklına koyduğu "Shoto'yu CEO yapma" fikrine daha yeni alışmıştı. Şimdiyse yarı zamanlı bir iş bulmuştu ona. Todoroki-kun'u iş bilincine sahip biri yapmak istiyor olabilirdi, ama Todoroki-kun bunu garipsiyordu.

𝐈̇𝐬̧𝐞 𝐁𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐲𝐚𝐜𝐚𝐠̆ı 𝐆𝐮̈𝐧
/Shoto'nun Van Kedisi Gözlerinden/

Sıkıntıyla iç geçirdim. Babam beni yarı zamanlı çalışacağım yere götürüyordu. Yaklaşık yarım saattir yürüyorduk. -Araba olmasına rağmen- Bir anda durmasıyla ben de adımlarımı durdurdum.

Gördüğüm yer düşündüğüm kadar fena değildi. Üstündeki neon sarılı/turunculu tabelada '𝐒𝐮𝐧𝐥𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐂𝐚𝐟𝐞' yazıyordu. Küçük ama hoş bir işletmeydi. Dışarıda siyah tel sandalyelerin bulunduğu minik bir kaç masa vardı. İçerisi görünecek şekilde şeffaf camlı duvarları vardı. Çatısı açık mavi renkteydi. İçerideki insanların sohbet eşliğinde içeceğini yudumlamalarının sesi kulaklarıma hoş bir tını gibi geliyordu.

Ama yine de... Çalışmak istemiyordum. Allah aşkına! Todoroki Shoto ve kafede garson olmak.

İçeri girdiğimde gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Simsiyah saçlar, kömür gibi gözler...

"İşte oğlum. Yao Hukuk Bürosu'nun vârisi, Yaoyorozu Momo. Sizin okulda okuyor zaten, tanırsın. Senin aksine, o burada serseriliklerinin cezası için değil, gönüllü olarak çalışıyor. Sana nasıl iyi bir garson olacağını öğretecek."

Yaoyorozu-san...

Okulumuzun popüler kızlarından biri. Uraraka ile takıldığı için biliyorum. Dışardan soğuk ama normalde sıcak biri olduğunu söylemişti bana. İyi bir kız, ama çok samimi değiliz.

"Ah, selam Yaoyorozu-san!"

Sesimi olabildiğince enerjik tutmaya çalıştım. En azından bizim okuldandı, değil mi?

"Selam, Todoroki-san!"

Sakin ve hoş sesiyle karşılık verdi.

Babam "çıkıyorum" deyip gitti. Ben de Yaoyorozu-san'ın yanına adımladım.

"Ehh.... Şeyyy,..... Ben ne zaman işe başlıyacağım?" diye sordum çekinerek. Tezgaha adımladı. Kahve çekirdeklerini kahve makinesine koydu. Biraz dondurma ekledi. Biraz da buz. Bir yandan da cevapladı sorumu. "Sen işe tam başlamadan önce sana bu kafede kahvelerin yapılış şeklini, nasıl daha bir garson olabileceğini öğreteceğim Todoroki-san, " durdu.