Het meisje met bruin haar weet me op het nippertje op te vangen voordat ik op de harde houten vloer val. Zachtjes fluistert ze dat we even moeten gaan zitten, terwijl ze me naar een nabije kruk begeleidt. Ondertussen verlaten de genodigde één voor één de zaal.
"Mijn naam is Elena," begint ze terwijl ze een zak met ijsblokjes tegen mijn voet drukt. "Ik ben de zus van Ruben, maar dat had je waarschijnlijk al door, wij..." Ze onderbreekt zichzelf wanneer ze mijn verdwaasde en verbaasde blik opmerkt. Voordat ze verder kan spreken, wordt haar aandacht afgeleid door het blond meisje dat plots weer naast ons staat. Het blonde meisje, dat blijkbaar Juna heet, gebaart dat Elena zich moet haasten en dat ze geen tijd moet verspillen aan mij.
Elena kijkt me vragend aan, waarop ik lieg dat mijn voet al beter voelt. Juna, zichtbaar ongeduldig, verheft haar stem: "Elena, ik krijg die slingers niet alleen naar beneden!" De stoel waarop ze staat wiebelt gevaarlijk, en één van de poten lijkt steeds schever te staan.
Ik mompel dat ze nog één stap moet zetten en de stoel zal instorten, maar blijkbaar niet zacht genoeg. Ruben, die ineens achter me opduikt, stoot per ongeluk tegen mijn instabiele krukje en breekt net op tijd Juna's val. Helaas was mijn landing iets minder zacht. De ruimte rondom mij wordt nogmaals heel benauwd en de lichten verdwijnen.
JE LEEST
Chocomelk met slagroom
ChickLitOp weg naar een onbekend dorp beland ik op een feest vol felle lichten en onverwachte wendingen. Met een perfect ingepakt cadeau ontmoet ik een bekend gezicht, maar een ongeluk brengt chaos.
