හායි....
මන් කවුද බලනවද...
මන් sun-hee ... park sun-hee ....
අහනවද...
මගෙ කතාවත්....🥀
මේ කතාව පටන් ගත්තේ.. හරි අපූරු අහඹු හමුවීමකින්...
______________________________________________
මන් හිටියේ university ඇරිලා ගෙදර යන්න bus holt එකට වෙලා.. ආශ් මේ බස් එක තාම නෑනේ. එපා වෙනවා දැන් නම්. බස් එකට එන්න කියලා මට පයින් යන්න හිතෙනවා අප්පාහ්...
බස් එකේ ඩ්‍රයිවර්ට හිතෙන් දෙහි කප කප ඉද්දි මගෙ ඉස්සරහින් සුපිරි කාර් එකක් නැවැත්තුවා අඩ්ඩෙහ්.. ඕහ් අප්පා... අහ් කිම් අංකල් එක්කන්...
💚 ( mr kim) :- දුව... එන්න යන්...
🌼:- හරි අංකල්
කිම් අංකල් කියන්නෙ ඇත්තටම ගොඩක් හොද කෙනෙක්... එයා අපෙ අප්පටත් ගොඩක් උදව් කරලා තියනවා. අප්පා කිම් අංකල්ගෙ driver ... ඒ උනාට කිම් අංකල් අප්පට සලකන්නෙ එයාගේ හොද යාලුවෙක්ට වගේ. අංකල් කිව්ව හින්දා මන් පිටිපස්ස සීට් එකට නගින්න කියලා දොර අරිද්දි දැක්කෙ කවුද boy කෙනෙක් පිටිපස්ස සීට් එකේ ඉදගෙන ඉන්නවා... එයා නම් එයාගෙ අවදානේ සම්පූර්ණෙන්ම දීලා තිබ්බේ එයාගේ ෆෝන් එකට...
💚:- දුව නගින්න... ඒ මගෙ පුතා... ටේහ්‍යුන් .. ඔයා දැකලත් නෑනේද එයාව
🌼:- අහ් නෑ අංකල්...
ඕන එකක් කියලා මන් ඉදගත්තා car එකට නැගලා... නැගලා ශටර් එකෙන් එලිය බලාගෙනම ඉද්දී
💚:- පුතා මේ park අංකල්ගෙ දුව සන්හී
🐯:- හරි අප්පා... හායි සන්හී
ඒ බෝයි මට හායි කියපු පාර මන් එයා දිහා බැලුවේ... හී එයාට තිබ්බේ දුඹුරු පාට ඇස් දෙකක්... ලස්සනට හිනා වෙලා හිටියා... boxy smile එකක් තිබ්බේ. cute...
🌼:- හායි...
🐯:- ඔයා තාම university නේද .. කොයි අවුරුද්දෙට out වෙන්නේ..
🌼:- මේ last year එක
🐯:- ම්ම්ම් මට වඩා බාලයිනේ ..
💚:- ඔව් පුතා... දුව කැමති නම් university එකෙන් පස්සෙ company එකට එන්න.. පුතාට secretary කෙනෙක් ගන්නත් එපැයි... මේ කොල්ලා දැන්ම company එක බාරගන්නත් බෑ කියනවනේ...
