MASTERCHEF ALDAN

Göll2

*devamm*

Nefesi boynuma değiyordu aniden geri çekildi kapının kilitlerim açtı ve eline gri bir hırka aldı. Bana inelim diye başıyla işaret etti onu onayladım ve aşağı indim.

D: bu arada Oğuzhan olayını nereden biliyorsun sen?

A: Rora söylemişti daha doğrusu arabada konuşurken ağzından kaçırmıştı (güldü)

D: ah şu kız ve çenesi (güldü)

Rora'yı severim çünkü herşeyi bir anda anlatır herkese,bütün şefaflığıyla karşıdaki kişinin kalbi kırılacak olsa bile. Çünkü bazen yapılacak en iyi ve en güzel iyilik kalp kırmaktır. Üşümeye başlamıştım şimdi anladım o hırkayı neden getirdiğini hemen üstüme örtmüştü bende Bi çırpıda hırkayı giydim baya soğuktu daha doğrusu esiyordu ama bunu söylemem kömik bence çünkü tam karşımız da bir göl vardı çok ferah gözüküyordu hemen gülün yanına gittim ve çimlere oturdum ıslak çim kokusu, o güzel gölün kokusunu çiğerlerime çekmiştin Danilo da peşimden gelmişti. Hemen yanıma oturdu

D: sanırım haklısın arabada söylediklerin de, özür dilerim

A: sanırım değil haklıyım ayrıca kabul etmedim

Kabuk etmedim diyince direkt yüzüme odaklanmıştım biraz üzülmüştü yüzünden belli oluyordu.

A: Tamam şaka yaptım tabi ki de sorun değil ama gerçekten çok kırıldım bilmeni isterim

Yanıma doğru yaklaştı ve beni omuzlarımdan iterek dizlerine yatırdı ben yüzümü göle çevirdim baya utanmıştım ama o bildiğin yüzümü inceliyordu yüzüme doğru yaklaştı ve yanağıma yumuşak bir öpücük bırakıp geri çekildi. Bir süre daha bu neresi olduğunu bilmediğim yerde kaldık ve artık hava kararmış ve vakit epey geç olmuştu burada biraz daha kalırsak ben uykusuzluktan ölmüş olabilirim hem yarın studyoya da geç kalmak istemiyorum yorgun bir şekilde yemek yapmayı hiç sevmiyorum

A: eve gitmek istiyorum

D: peki yavrum

Söylediği kelime hoşuma gitmişti kendime engel olamadan gülümsedim belli ki hoşuna gitmişti gülümsemem çünkü yüzüme doğru yaklaşarak dudağımı öpüp hemen geri çekilmişti. Bu kısa öpücükle bile oldukça utanmıştım ikimiz de ayağı kalkıp arabaya doğru gittik arabayı bizim eve sürmeye başlamıştı yol boyunca derin bir sessizlik mevcuttu bu sessizliği bozmak istedim evimin öndeydim ve Danilo'ya dönüp

A: eve gelsene biraz sohbet ederiz bir şeyler ikram ederim sana

Bir süre düşündü

A: hadi ama itiraz istemiyorum

D: (güldü) iyi peki

Onun kemerimi çıkarmak için yine eğileceğini biliyordum. Bu yüzden ben kemerimi açtım ve ona bakıp sırıtarak arabadan indim oda arkamdan arabayı park edip indi beraber eve doğru yaklaştık büyük ihtimal Barbo şuan uyuyordur o yüzden sessizce kapıyı açtım ve içeri girdim mutfağa doğru yürüdüm Danilo da arkamdan geldi Bi anda misafir odasından sesler gelmeye başladı. Ben ve Danilo birbirimize baktık

A: Neler oluyor acaba (kıkırdadı)

D: pekte hayırlı bir şey değil galiba (kahkaha attı)

Kahve makinasına yöneldim iki bardak kahve yaptım bir tepsi aldım ve çikolatalar fln koydum ve salonu işaret ettim Danilo tepsiyi elimden aldı ve salona doğru yürümeye başladı vay be ne centilmen ya yiğidim benim arkasından salona doğru yürüdüm beraber koltuğa oturduk gerçekten sesleri bura kadar geliyordu yuh okuzler ne yapıyorlar be Danilo bana baktı bende hemen televizyonu açtım en azından artık ses gelmiyordu şükür rastgele bir dizi açtım ve beraber izlemeye başladık 'MAHKUM' adlı bir diziydi