បង្ខំ​ស្នេហ៍ 🔞

ភាគទី ១ 🔞

បង្ខំ​ស្នេហ៍
ភាគទី ១

«ឈ្លើយ កម្រក់បំផុត លោកឯងនេះថោកទាបណាស់!​ អ្ហឹកៗ» នាយកម្លោះត្រូវងាក់មុខទៅម្ខាង ដោយសារកម្លាំងដៃស្រីស្រស់ទើបគេយកអណ្ដាតទល់ថ្ពាល់ហើយងាកមករកទាំងវិញទាំងភ្នែកចាប់ក្រហមទែងដូចបិសាច។
«ខ្លាំងណាស់ណ៎ ចាំមើលយើងនឹងសម្លាប់នាងឪ្យស្លាប់ក្រោមទ្រូងយើងម្ដង» និយាយចប់នាយកម្លោះក៏ប្រើដៃមាំទៅចាប់កញ្ចឹង.កមកថើបញាំញីទាំងកម្រោលខាំផងទាញផងគេប្រើអណ្ដាតគ្រលាស់បឺតជញ្ជក់យកឱជារសក្នុងក្រអូមមាត់នាងស្ទើខ្សោះរហូតទឹកមាត់ត្រូវហូអន្តាយ។
«អា​ឆ្កួត...អាថោកទាប អារោគចិត្ត លែងយើង! លែង....អ្ហឹ....អ្ហឹម...» គ្រាន់តែគេដកមាត់ភ្លាមនាងរេបដៀលគេភ្លែតទើបប្រុសកម្លោះត្រូវចាប់នាងបឺតមាត់ម្ដងទៀតទាំងក្ដៅពេញទ្រូងបឺតទាត់តែមាត់នាងឡើងស្លេកសឹងតែអស់ខ្យលដកដង្ហើម។
«នាងពិតជាចចេសមែន លី ហាននី»
«ខ្ញុំចចេសចំពោះតែមនុស្សថោកទាបដូចលោកឯងប៉ុណ្ណោះ»
«មួយម៉ាត់ណាក៏ថោក មួយម៉ាត់ថាក៏ថោក បើជ្រុលជាថោកទៅហើយ ខ្ញុំនឹងធ្វើថោកឪ្យដល់កម្រិតឪ្យនាងមើល»
«អត់ទេកុំ....អ្ហា៎!» ដៃស្រឡូនរបស់នាងតូចត្រូវបាន មនុស្សកំណាចចាប់ជាប់ ហើយគេក៏បង្អូសពីបបូរមាត់មកដល់កញ្ចឹងកសខ្ជី គេថើបញក់ញី ខាំផងប្រើះណ្ដាតលិចផងដូចព្យាយបិសាច់រហូតបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមពាសពេញ.ក
   /ខ្វោក/ខ្វោក/
«អាយ៎!!.....ឈប់ទៅ...លោកអាក្រក់ណាស់...ហឹកៗ...កុំមើល...កុំមើលរាងកាយខ្ញុំ» នាងតូចស្រែកចាច ពេលសម្លៀកបំពាក់របស់នាងត្រូវរហែកខ្ទិច ដោយស្នាដៃកម្លោះទំនើង។
«ស្អាតមែន...ឥតទាស់!» អ្នកកម្លោះដាក់ភ្នែកសម្លឹងរាងកាយនាងតូចដល់ភ្លឹក ព្រោះរាងកាយនាងតូចស្អាតពេកហើយឃើញហើយចង់ប៉ះចង់ស្ទាប់ ឃើញរាងកាយនាងហើយចំណង់តណ្ហាគេកាន់តែកើនឡើងថែមមួយកម្រិតទៀត។
«អាថោកទាប ឯងឈប់ទៅ អារោគចិត្ត...អ្ហឹកៗ!» សៀវយីនាងស្រែកជេគេទាំងក្ដីខ្មាស់អៀន នាងស្អប់គេណាស់ ស្អប់ខ្ពើមបំផុត គេជាមនុស្សអាក្រក់។
«នៅឲ្យស្ងៀម!» ហឺធានសម្លុតនាងដោយសំឡេងកាចឲ្យនាងនៅឲ្យស្ងៀមព្រោះនាងទធាក់ជើងរំខានដល់គេ។
«អាចង្រៃ អាមនុស្សបាតផ្សា អ៎ា!!!» សៀវយីស្រែកភ្លាត់ ពេលអ្នកកម្លោះស្រវ៉ាលេបត្របាក់ផ្លែឈើរីក្រហមព្រឺងៗរបស់នាងដោយបបូរមាត់ក្តៅគគុករបស់គេ។ បបូរមាត់ក្តៅគគុកកំពុងតែបឺតជញ្ជក់ផ្លៃឈើរីក្រហមទុំថ្មីៗស្រស់ មិនមែនត្រឹមតែល្អមើលនោះទេរស់ជាតិរបស់វាក៏ក្រអូបនឹងផ្អែមឆ្ងាញ់ដូចគ្នាជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកកម្លោះជញ្ជក់ផ្លាស់ពីម្ខាងទៅមកខាំញេចតិចៗនឹងម្ខាងទៀតគេមិនទុកឪ្យនៅល្ហេវហ្ហើយ គេប្រើដៃច្របាច់លេងយ៉ាងសប្បាយធ្វើឲ្យម្ចាស់របស់វាមានអារម្មណ៍ថាលំបាកជាខ្លាំង។
«ឈប់.....ឈប់ទៅ...អ្ហាស៎!!»
«ឈប់យ៉ាងមិច? បើយើងមិនទាន់ចាប់ផ្ដើមផងនឹង»
«ឯងអាក្រក់ពេកហើយ...អាយ៎» សៀវយីស្រែកឡើងព្រោះមានអារណ៍ថាត្រង់ចំណុចសំខាន់របស់នាង ត្រូវបានមនុស្សទំនើងបានលូកដៃឈ្លានពាន។
ហឺធានយកដៃរបស់គេចូលលុកលុយធ្វើចលនាក្នុងស្រទាប់ផ្ការបស់នាងតូចពីយឺត រហូតលឿនទៅៗឲ្យនាងតូចដង្ហក់ខ្យល់ ពត់ពែនខ្លួនស្ទើដាច់ខ្យល់ស្លាប់។
«អ្ហាស៎.....ដ...ដក...អ្ហាស៎» រាងកាយនាងទាំងមូលនៅពេលនេះត្រូវបានដុតរោលដោយភ្លើងតណ្ហារបស់កម្លោះ គេកំពុងពង្វក់នាងហើយ។
នាយកម្លោះមិនដកដៃចេញទេ តែគេបែជាថែមម្រាមចង្អុលមួយទៀត រហូតដល់ពីរម្រាម ធ្វើឪ្យស្រីតូចស្ទើតែស្លាប់ភ្លាមៗពេលដែលដល់ចំណុចកំពូលរាងកាយនាងតូចក៏កន្ត្រាក់ មួយទំហឹង នាងមិនដែលធ្លាប់ស្គាល់អារម្មណ៍នេះពីមុនមកសោះ វាពិបាកនឹងពិពណ៌នាពីអារម្មណ៍ពេលនេះខ្លាំងណាស់ ពេលនេះអារម្មណ៍នាងគឺមានតែភាពភ័យខ្លាច។
«ឯងឃោឃៅពេកហើយអាមនុស្សតេរច្ឆាន....អ្ហឹកៗ!»
«ពូកែជេបែបនេះនាងគួរតែជួបរបស់ពិតហើយ» ហឺធានព្រលែងដៃនាង គេក្រោកឈរដោះខោរបស់គេនៅចំពោះមុខរបស់នាងបង្ហាញប្អូនប្រុសរបស់គេជាមួយនឹងមាឌធំមហិមារកំពុងតែចង្អុលមុខរបស់នាង។
សៀវយីបើកភ្នែកធំៗនឹងទំហំរបស់គេ វាពិតជាធំណាស់ នាងតូចក៏ស្រីវ៉េស្រវ៉ារកផ្លូវរត់ បើមិនអញ្ចឹងទេនាងប្រហែលជាស្លានមិនខាន។
«ចង់ទៅណា?» ទោះនាងលឿនយ៉ាងណាក៏នៅតែយឺតជាងគេដែរ នាងតូចត្រូវនាយកម្លោះចាប់ទាញជើងមកវិញ។
«អាយ៎....លែងៗ...លែងយើងអាឆ្កួត»
«នាងរត់ពីយើងមិនបានទេយប់នេះនាងត្រូវតែបម្រើយើង  លីសៀវយី» ហឺធានពោលជាមួយនឹងទឹកមុខឃោឃៅ នាយទាញនាងចូលមកខ្លួនចាប់ញែកជើងស្រឡូនចេញពីគ្នា ម្ខាងលើឡើងខ្ពស់ដាក់លើស្មាម្ខាងទៀតដាកគៀវនឹងចង្កេះមាំរបស់គេ។