"Gece! Hastayı kaybediyoruz!"
"Hocam bişeyler yapın!"
Başımın tekrar dönmesiyle kendimi yerde buldum ve gözlerim karardı bütün vücudum uyuştu...
"Gece!" Bana doğru koşan kişi sanırım sarp hocaydı..
Ve bilincim tamamen kapandı...
2 saat sonra
Yavaş yavaş gözlerimi araladım.
"Nerdeyim ben?" Odada kimse yoktu ve koluma bir serum bağlıydı. Dikkatle ayağa kalktım ve odadan dışarı çıktım.
"Gece! Neden kalktın dinlen biraz." Sarp hoca yanıma geldi ve kolumdan tutup beni geri oturtturdu.
"Hocam iyiyim ben.. Hasta nerde iyimi lütfen iyi olsun.. " Suçluluk duygusuyla Sarp'a baktım.
"Durumu stabil yoğun bakıma aldılar şuan senden sonra Beste hoca halletti. "
Tabi ya Beste hoca halleder o en iyisi ya çünkü (!)
Yaklaşık bikaç saat sonra eşyalarımı topladım ve hastanenin otoparkına indim.
Arabamın kapısını söylene söylene açtım ve ben daha binmeden arkamdan gelen bir adam elini azıma götürdü ve beni kendine çekti.
Yerinde çırpınıp duruyodum. Bikaç adam daha önüme geçince adamlar zorla beni arabaya bindirdi.
Sonunda azımdan elini çekince konuşmaya başladım.
"Kimsiniz siz!? "
"Sakin ol bayan, seni görmek isteyen biri var. " Genç yaşlarda ve boyu oldukça uzun kumral çocuk konuştu.
"Ya ben istemiyorum görmek belki. "
Kapıyı zorla açmaya çalıştım ama ne çaba.
Varana kadar kimse benimle konuşmadı.
Bir depoya geldiğimizde beni zorla arabadan indirdi ve beni yere fırlattı.
Acıyla inledim. Ellerim ve dizlerimin kanadığına yemin edebilirdim.
Sarhoş bir adam belirdi kapıda. Elinde silah bir sağa bir sola ateş ediyordu.
Duyduğum silah sesiyle çığlık attım.
"Kimsin sen!" Ada gür bir kahkaha attı.
"Kimmiyim ben? " Gülerek böyle bir cümle kurdu ve birden silahını cebine attı.
Yanıma gelip beni kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.
"Yardım edin! "
"İmdat! " Hem ağlayıp hem de çığlık atıyordum.
Acınım acıyordu ve dehşet derecede korkuyordum.
Büyük ihtimalle ateşim tavan yapmıştı. Gözlerim yanıyordu ve üşümeye başlamıştım.
Bileklerimden kavrayan adam beni bir odaya itti ve gitti.
&&&
"İmdat.. " Artık sesim çıkmıyordu. Kaç saat oldu bilmiyorum ama çok zaman olduğunu biliyorum..
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Kapı birden açıldı.
Beni buraya hapseden adam içeri girdi.
Oturduğum yerde geriye doğru süründüm.
"Kalk ayağa. " Ağzımı kapatıp sessizce ağladım.
"Kalk dedim! " Daha çok bağrınca gözyaşları içinde ayağa kalktım.
