"yeniden yaratacaktı
seni ve beni,
belki de yok edecekti."
palladio "ölülerin dansı" anlamına gelen konçerto grosso formunda olan yaylı çalgılar için yazılmış bir orkestradır.
[ soukoku ]
düz yazı, angst
tarih kitabın kendisi, jw.
— 🌷okyanustan çalınmış soğuk taşın üzerindeki çiçek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kırılacak derecede çalınan kapı ve yerde can çekişen bir beden. kıvranması ve gözlerinden akan yaşlar çoğalırken kapının ardından seslenmişti sonunda.
"kapının önüne bırakıyorum, kendin alırsın." ve uzaklaştığını belli eden ayak sesleri bir kaç saniye ardından yok olmuştu.
ağzından bir hıçkırık kaçırdıktan sonra soğuk zeminden ayağa kalkan beden ıslak gözlerle kapıya doğru yürümeye başlamıştı. topallayarak yürüyordu. kapıya yanaştığında kolunu aşağı indirmiş ve görüş açısına giren poşeti almıştı.
almak mı dedim az önce?
hayır, vahşi bir şekilde poşetin içindeki iyneyi parmakları arasına pozisyonda tutmuştu. kolununun her tarafını kaplayan beyaz bandajları umursamadan iynenin ucunu tenine geçirmişti.
yavaş yavaş düzensiz nefesi normale dönüyordu. iynenin içindeki sıvıyı koluna enjekte ederken irisleri de büyümüştü.
klasik bir akşamdı bu, kahverenkli saçlı çocuk için. dazai için.
bedenine yayılan o hisle rahatladığını belli eden bir inleme dökülmüştü dudaklarının ardından.
uyuşan bedeniyle elinden düşürdüğü iyne soğuk zeminle buluşmuştu. çocuğun kahkahaları dört duvara çarparken yankı yapıyordu.
bu gece bunun üzerinden içki iyi gider.
ayağa kalkmış ve karanlık odada gözlerini gezdirmişti aradığı banyo kapısını bulana kadar.
üzerindeki beyaz gömleği kafasından çıkarıp odanın köşesindeki koltuğa fırlatırken adımlarını beyaz kapıya yönlendirmişti.
önce banyo.
ve böylece daha bir saat önce acıdan kıvranan sanki o değilmiş gibi yarı ıslak saçlarını kurutmaya bile yeltenenmeden siyah ceketini üzerine geçirmişti.
kapıyı kapatıp apartman merdivenlerini adımlarken cebinden çıkardığı sigarasını çakmakla yakmıştı. sonraysa dudaklarının arasındayken dumanı içine çekmişti. biten merdivenler ve açılan apartman kapısıyla görüş açısına giren gökyüzündeki ay.
ay'ın yansımasın kahverenkli irislerin daha da parlamasına neden oluyordu. soğuk ve bezmiş bakan gözleri canlandırıyor gibiydi.
