From The Start

1

"​မောင့်က​လေး​လေး ထ​တော့"

​နှစ်​ယောက်သားအတွက်​ပျော်ဖို့​ကောင်းတဲ့
ည​လေးတစ်ညဖြစ်ခဲ့​သော်လည်း
ပင်ပန်းခံခဲ့ရသည့် ရစ်ခီသည် ​​မနက်ပိုင်းကို ​
ကျော်လွန်သွားတဲ့အထိ မနိုး​သေး။ဂယူဗင်းကလည်း အရင်လိုသာဆို မနှိုးရက်​ပေမဲ့ ဒီ​နေ့​တော့
အ​ရေးကြီးသွားစရာရှိ​သေးသည်။

သူ အပြင်သွားတဲ့အချိန် ရစ်ခီနိုးလာသည့်အခါ
တစ်​ယောက်တည်းဖြစ်​နေတာမျိုးကို
ဂယူဗင်းကမဖြစ်​စေချင်၊အထူးသဖြင့်
သူတို့ ​ပူ​ပူ​နွေး​နွေးအချစ်တိုက်ပွဲ​လေး​တွေဆင်နွှဲပြီး​​ ​ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာအိပ်​ပျော်သွားရသည့် ​
နေ့​တွေမျိုးမှာ​ပေါ့။

ရစ်ခီသည် အအိပ်မက်သည်။
ဘယ်​တော့မှ နှိုးရမလွယ်။
သို့​သော် ဂယူဗင်းသည် ရစ်ခီနဲ့ ပတ်သက်ရင် စိတ်ရှည်ပါသည်။ရစ်ခီထံမှ အချစ်ကိုရယူဖို့ 
နှစ်နှစ်ခွဲနီးပါးကြိုးစားခဲ့ရတုန်းကလည်း
သူသည် တစ်ခါမှမညီးညူခဲ့​​ပေ။

"​ဖယ်စမ်း မျက်နှာ​​တွေလာကိုင်မ​နေနဲ့"

မျက်လုံး​တွေအုပ်လုနီးပါးဖြစ်​နေသည့် ဆံသား၀ဲ၀ဲ​လေး​တွေကို ဂယူဗင်းက ဖယ်​ပေးပြန်​တော့
ရစ်ခီဆီကဆူဆူ​​အောင့်​အောင်​အသံလေးထွက်လာပြန်သည်။

"နိုးရင်လည်းထ​တော့ကွာ ​မောင့် အစ်ကို ပြန်လာမှာ ​လေဆိပ်မှာသွားကြိုဦးရမယ်"

"ဟာ ငါမလိုက်ချင်ဘူးလို့ ​ပြောထားတယ်​လေ
အဲတာ​ကြောင့် မ​နေ့ညက ငါတို့ "

ရစ်ခီသည် မျက်လုံးအစုံမပွင့်​သေး​သော်ငြား
ထထိုင်ကာ ခံပြင်းစွာ ရန်​တွေ့လာသည်။
သူ့ စကား​တောင်မဆုံး​​သေး
ဂယူဗင်းက​အော်ရယ်လာ​တော့သည်။
ရစ်ခီသည် မြင်ပြင်းကပ်စွာ ဂယူဗင်း ဗိုက်ကို လက်သီးနဲ့ထိုးချပလိုက်သည်။

"နာတယ် ရစ်ခ်ရ၊​မင်းကို ​မောင့်အစ်ကိုနဲ့
မိတ်ဆက်​ပေးချင်လို့ပါဆို "

ဂယူဗင်းသည် ရစ်ခီ လက်သီးဆုပ်​လေး​တွေကို
သူ့လက်နဲ့တားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်အ​နေအထားအတိုင်း ထထိုင်သည်။ အစ်ကိုအရူး ကင်ဂယူဗင်း
အ​ကြောင်းသိ​နေ​တော့လည်း ရစ်ခီမှာ ဒီထက်ပိုပြီး
မငြင်းနိုင်။ မိခင်နဲ့ မိတ်ဆက်​ပေးဖို့ထက်
ကင်ဂယူဗင်းက ရစ်ခီကို သူ့အစ်ကိုနဲ့
အရင်မိတ်ဆက်​ပေးချင်တယ်ဆိုပြီး ​ပြောဖူးတာလည်း တစ်​ခေါက်၊နှစ်​ခေါက်မဟုတ်​တော့။