Taehyung ve Jeongguk'un alevini kaybetmiş ilişkisi, birlikte inşa ettikleri kusursuz hayatı tehdit ediyordu. Yun-hee ise bu hikayede yalnızca bir ekstraydı.
-taekook
-tw⚠️
biraz dingin bir bölüm ama umarım oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmezsiniz
sonraki bölüm için alt sınırı da 70 75 oy yapalım bu sefer
öncesinde bahsettiğim gibi uyarımız var, bölüm boyunca yeme bozukluğundan bahsedilecek, konuda hassas olabileceklere duyrulur
iyi okumalar dilerim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
My mom says that she's worried, but I'm covered in this favor
...
Hava karanlıktı. Akşam üzerini çoktan geçmiş, gece yarısını kıyısından sıyırmıştı. Pencereleri açık odanın içine sızan gölgeler halının altına süpürülmüş acılarda dans ederken beyaz çarşaflar grileniyordu. Gözyaşlarıyla daldığı uykusunda yüzünü gökyüzüne dönmüş adam uykusunda çoktandır terk ettiği tanrısına bir kez daha sırtını dönmüştü. Düzenli solukları, pek huzurlu olmasa da yumuşamış yüz hatlarıyla sorunlarıyla yüzleşmek için sabahı bekliyordu.
Uyuduğu odanın karanlık tarafında kalan kapı kulpu usulca indirildiğinde, bunun farkında değildi. Tökezleyen adımlarıyla üzerindeki siyah tişört ve gri eşofmanıyla içeri giren adamı da fark etmiş olsaydı bile rüya sanırdı. Çünkü bir şekilde, onun yüzünde böyle bir ifadeyle baş ucuna gelip çökeceğine ve sessizce ağlamaya başlayacağına inanmazdı. Belki kendi hayal dünyasında, bu mümkün olabilirdi. Sübjektif düşlerinde temelleri usulca çürüyen ilişkilerini kurtarmak için çabalıyorlardı.
Jeon Jeongguk, bütün akşamını kitaplığın alt dolaplarına sakladığı içkilerinden bir şişeyi bardak kullanmaya bile yeltenmeden bitirerek geçirdikten sonra üst kattaki banyoda kokudan arınmak için aldığı duşuyla ancak aşağıya, yatak odalarına inecek yüzü kendisinde bulabilmişti. Taehyung içkinin kokusunu sevmediği için aldığı duş biraz daha iyi gelmiş olsa da zonklayan başı ve zihninde bir türlü susmayan o sesler, boğazına tırnaklarını geçirmeye devam ediyorlardı adeta.
Bu yüzdendi belki de, yatakta kendi tarafına gitmek yerine tökezleyerek komodine kadar ancak ulaşabilmiş, tok bir sesle yatağın yanına çökmüştü. Dizlerini kendisine çekerken baş ağrısını geçirmesi umuduyla başını ellerinin arasına alıp sıktı. İşe yaramadı, gözleri yaşarırken boğazına kadar gelen yumruyu bastırmak çok zordu. Dudaklarını kıpırdatarak bir şeyler sayıkladı ama sesli söylememişti hiçbirini. Yavaşça yan döndü. Başını yatağın kenarına doğru yaslarken bulanıklaşan görüşünde sarı saçlının yüzünü seçmeye çalıştı.
Göz pınarlarındaki kurumuş gözyaşı izleri yüzünü buruşturmasına sebep olurken elini kaldırdı. İki parmağının tersiyle küçük olanın yanağını usulca okşadı. "Özür dilerim." Fısıldadı. Sesi her an hiç olacakmış gibi çıkıyordu, sanki özrünü duymasını istemiyormuş gibiydi ve belki de öyleydi. Özür dilediğini bilseydi, onu affederdi. Taehyung...
