YENİDEN DOĞUŞ

Yeniden başlangıç

Merhabalar ben buralarda yeniyim. Umarım hikayenin ilk bölümünü seversiniz.

Medya: Elçin

Benim adım Elçin.14 yaşındayım. Ailem benim kötü bir çocuk olduğum için yurda bıraktılar. Ama ben kötü bir çocuk değilim, beni boş yere yurda bıraktılar. Bu yaptıkları büyük haksızlık..

****

Yurtta ilk gün bir kızla karşılaştım. Çok iyi birisiydi. İsmi Buse imiş. Çok harika bir isim. Birlikte oturup sırlarımızı paylaştık ama bir sırrım vardı ki onu söyleyemezdim. Asla ama asla. Buse nin diğer adı Fatma'ymış ve annemin ismi Fatma idi. Annemi hatırlayınca bir an duraksamıştım ki öğle yemeği için yemekhaneye gitmemiz için duyuru yapıldı. Yemekhaneyi hiç sevmemiştim. Yemekleride berbattı. Küflenmiş ekmekleri vardı. Odama gitmek istedim ama ilk önce Buse'ye deme ihtiyacı oldu içimde, gittim ve dedim.
Odama çıktım. Yatağım rahatsız ediyordu bazen ama yine de yatılabilirdi. Bir an burdan çıkmak istedim. Ama çıksam nereye gidecektim? Daha 14 yaşındayım. En kısa zamanda ayrılmam lazım ama çünkü burası iğrenç. Ah her neyse.
Ben bunları düşünürken bir an kapı çarpma sesiyle ürktüm. Gelen sanırım oda arkadaşımdı. Aglamaktan gözleri şişmiş. Yanına yaklaştım ama bana "git" diye, bağırdı. Ailesinden sanırım ayrıldı diyerek ona birşey demek istemedim. Ne kadar kırılsamda...

Görevliler bizim yatıp yatmadığımıza bakmaya gelecekmiş. Ne kadar saçma sizene bizim yatıp yatmadığımızdan! Ama yatmayan olursa ceza veriliyormuş, bütün gece tuvaletleri temizletiyorlarmış. Bundan korkmuyorum. Umrumda değiller ama ilk geceden göze batmak istemedim. Ve ilk günün yorgunluğuyla hemen uykuya daldım.

İkinci günüm için güne hazırdım. İçim hâlâ acıyordu ama alışmam lazım. Onlar beni bıraktı! Ben onları bırakmak istemezken onlar beni attı. Ailem olarak görmek istemiyordum artık onları.
Kahvaltı için yemekhaneye oda arkadaşımla inerken o sırada adını sordum. Adı Ayça'ymış. Ayça harika güzel bir kızdı. Tapılası bir yüzü vardı. Benden büyüktü. 16 yaşındaydı. Ama dost olabilirdik.
Yemekhaneye geldigimde Buse'nin yanına oturdum. Buse bana dik dik baktı.

Ben:

"Ne oldu Buse?"

Buse:

"Ayça'yı nerden tanıyorsun?"

Ben:

"Oda arkadaşım o artık. Çok harika bir yüzu var. Değil mi?"

Buse:

"O kızdan uzak durman lazım. İyi bir insan değil o. Ondan derhal uzaklaş. Selam dahi verme..! "

Ben:

"Neden ki? Neden yani?"

Deyip, Ayça'nın yanına gittim. Konuşması falan çok güzel biriydi. Cidden. Onla baya bi sohbet ettik. Ve yemekhaneden ayrıldık. Bazı kızlar dışarı, bazı kızlar odalarına çekildi. Ben ve Ayça konuşmak için odaya gittik. Bana hayatını anlattı. Ayça bir soygun yapmış. Bildiğiniz bir bankayı soymuş. Bir çocuk hapishanesinin yerine bir yurda gönderilmiş ama çok tuaf kesinlikle bir torpil falan olmalı. Hikayesini devam ettirirken Ayça'nın ağladığını gördüm. Ve devam etmesini istemedim. Sarılarak birlikte uyuyakalmışız o çok iyi birisi aslında ama neden banka soyduğunu öğrenmeyi dilerdim..