De dochter van ..

Trots op je

Evis Pov:

"Hey je kunt me het vertellen hè!" Zecht sem met een zachte stem. "Het is Sophie.. en haar vriendinnen" zeg ik waarna ik slik en verder praat. "Ze noemen me dik en ze zeggen dat het mij..." ik kan mijn zin niet afmaken voor de tranen al weer komen. "Sorry" zeg ik terwijl ik huilen tegen de muur van de buitenkant van het gebouw op de grond ga zitten met mijn hoofd op mijn knieën. Uit mijn oog hoek zie ik dat sem naast me kom zitten. "Rustig.. het komt goed ik ben er." Kalmeert hij mij. Wanneer ik wat rustiger ben vertel ik verder. "Ze zeggen dat het mijn schuld is.. ze gooien propjes naar me waar gemene dingen in staan.. en Sophie zeg had me tegen de deur geduwd.." zeg ik terwijl ik de blauwe plek tussen mijn wonden door laat zien. Ik bedoel hij heeft mijn arm toch al gezien...

"Het is niet jou schuld! Ik begrijp je." Zecht sem op een rustige toon waarna hij mij een knuffel geeft. Tijdens de knuffel krijg ik een warm en fijn gevoel in mijn buik. "Dankje.." zeg ik terwijl ik begin te blozen en verlegen glimlach. Sem glimlacht terug waarna hij mij overeind helpt. "Kom dan gaan we terug!" Zecht sem. "Ja goed plan!" Zeg ik terwijl ik weer een glimlach op mijn gezicht heb.

"Waarom duurde dat zo lang tortel duifjes!" Zecht Koen lachend terwijl hij de borden voor het avond eten klaar zet. "Hou je bek Koen!" Zeggen ik en sem te gelijk waarna we alle 3 in de lach schieten. "Maar komen jullie aan tafel we hebben pizza bestel!" Zecht koen. "Ja" zeggen wij terwijl we gaan zitten. Iedereen zit aan tafel te wachten tot de pizza's er zijn.

"Wij hebben eigelijk nog een soort van verassing voor jullie!" Zecht matthy blij. Ik en sem kijken matthy nieuwsgierig aan. "We gaan in de voorjaarsvakantie met zen alle op vakantie naar de Ardenne!! We gaan dan met zen alle in een villa slapen!!" Zecht Milo er vrolijk achteraan. Ik kijk blij op. "Omgg leukk!" Zeg ik enthousiast. "Zo die is blij" zecht Robbie waarna iedereen in de lach schiet.

De bel gaat. "Ik doe wel open!" Zecht Robbie. Ineens zijn mijn gedachtes terug. Je mag niet eten in pizza zitten veelte veel calorieën en je bent al dik! Ik slik. "Ik moet even naar de wc" zeg ik terwijl ik richting de wc loop.

Sems pov:

Ik kijk naar het meisje wat weg loopt naar de wc. Wat voel ik me slecht voor haar. Ik snap niet hoe ze niet inziet hoe mooi ze eigelijk is! Ik hoop wel dat ze zo terug komt want ze moet wel wat eten en anders zorg ik daar wel voor. "Ik moet ook naar de wc!" Zeg ik terwijl ik achter haar aan loop. Ondertussen zet Robbie de pizza's neer. Ik klop op de deur. "Evi.." zeg ik bezorgt. Ik zie meteen een klink naar beneden gaan en de deur open. Evi staat voor me met mascara onder haar ogen. Ik voel me zo slecht voor haar ze is zo lief, mooi en knap.. ik geef haar een knuffel en zeg. "Eef.. maar je bent zo mooi.. je bent niet dik.. wil je niet voor mij wat eten?"

Evi's pov:

Die woorden geven me weer dat warme gevoel van binnen en het vrolijkt me iets op. "Oké voor jou maar ik kan niet beloven dat ik veel eet.." "goedzo! Haal eerst maar je mascara weg kom je daarna?" Vraagt hij lief. "Ja is goed!"

Ik loop richting de tafel en ga zitten. Er licht al een pizza op mijn bord. Ik neem rustig een hap. Dan begint die stem in mijn hoofd weer. "je mag geen pizza dat is veelte ongezond je bent al dik en lelijk je bent echt dom als je dat doet!" zecht de stem in mijn hoofd. Ik leg de pizza neer en staar naar de pizza. Zonder dat ik het door had merkt matthy het op. "Heb je geen honger?" Vraagt matthy. "Uhm niet heel veel." Zeg ik terwijl ik maar weer door eet omdat ik niet wil dat iemand wat merkt.

Ik heb nu 3 puntjes op en ik kan echt niet meer. Ik staar naar de overige pizza op mijn bord. "Ik zit vol!" Zeg ik dan maar. "Oké weet je zeker dat je genoeg hebt gehad?" Zecht papa. "Ja!" Zeg ik terug. Fluisterend hoor ik een stem van de jongen naast me. "Goed gedaan ik ben trots op je" het stukje ik ben trots op je laat me op een of andere manier weer blozen, wat Koen natuurlijk meteen weer ziet. "Oe lala evi bloost!" Lacht Koen. Meteen word ik rood. "Hou je bek man Koen ben je 8 ofzo!!" Zeg ik lachend terwijl ik mijn hoofd op tafel leg zodat niemand het ziet. Waardoor iedereen moet lachen behalve matthy hij zit in zijn gedachtes.

Matthys pov:

Waarom eet ze zo weinig? Ze at altijd een hele pizza en ik zag haar wel kijken naar die eerste hap... misschien moet ik even met haar praten..

Evi's pov:

"Oh ja Evi kun je me ergens mee helpen?" vraagt matthy. "Uhm sure" zeg ik al wetend wat gaat komen terwijl ik hem volg de gang in. "Evi?" "Ja.." andwoord ik met een trillende stem. "Eet je wel genoeg?" Zecht matthy bezorgt waarna er een stilte valt. Ik slik diep en weet niet wat ik moet zeggen ik wil niet liegen maar ook niet de waarheid spreken. Al snel voel ik matthys armen om me heen. "Het komt goed evi als je elke dag maar steeds iets eet en als er iets is kun je bij me komen.. ik kan je misschien helpen aangezien ik ook ooit niet lekker in mijn vel zat.." "dankje.." zeg ik zachtjes terug waarna we terug de kamer in gelopen komen.

Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Let trouwens niet als er iets onlogisch staat ofzo want ik ben fk moe want het is nu ook 1 uur dat ik dit schrijf dus ik ga maar slapen ik hoop dat jullie dit deel wel leuk vinden!