Minhodan;
Saat gece 1 civarıydı telefon çalıp duruyordu ama jisungun telefonuydu arayana baktım nikiydi kapattım tekrar arayınca sinirle iç çekip açtım
"Sevgilim affet beni açıklayabilirim"
"Niki siktirgit sen sadece ilgi bağımlısı bir piçsin jisung umrunda bile değil"
"Bir zamanlar peşimde koşan sendin Minho ayrıca jisungun telefonunun sende ne işi var "
"Seni ilgilendirmez bir daha yazma da aramada"
Telefonu kapattım sağı solu belli olmaz diye engelledım her yerden sonrasında derin bir uykuya bıraktım kendimi
Jisungtan;
Sabah olunca yine alarmdan 10 dakika önce uyanmıştım elimi yüzümü yıkadım formamı giyip ders programına göre çantamı hazırlayıp evden çıktım okula moralsiz gelmiştim önce sırama baktım zaten moralim bozuktu iyice bozuldu telefonum yoktu belki bizimkiler almıştır dedin ve kafamı sıraya gömdüm sınıf sessizdi erken gelmiştim
Bir süre sonra sınıf kapısı açıldı kafamı kaldırmadım onun sesini duyana kadar
"Jisung"
"Minho? "
"Telefonu unutmuştun almıştım bende ama dün öyle hızla kaçınca veremedim al"
Teşekkür ettim Minho yerine geçti
Anlamıyordum neden bir sıcak bir soğuk yapıyordu dün ağlarken benimle ilgilenmiştir ne diyorum ya ben ilgisine ihtiyacım yoktu
Tekrar gömüldüm sıraya felixin neşe dolu sesi sıraya yaklaştı
"Jisungie"
"Efendim felix"
Hadi ama kaldır kafanı bu gün minhoya gideceğiz sende gelmek ister misin
Kafamı kaldırıp
"Hayır "
Dedim ve başımı tekrar gömdüm
Felix elleri ile kafamı kaldırdı
" geleceksin sincap"
"Tamam felix hoca geldi derse odaklan"
(...)
Okul bitmişti ve felix beni sürükleyerek Minho'nun evine götürüyordu eve gelip koltuğa oturmuştuk Minho içeri birşeyler hazırlamaya gitmişti belki yardıma ihtiyacı olur diye yanına gitmek istedim
Sessizce mutfağa girdiğim için Ürküp bana doğru yaklaştı
"Ne işin var burda içeri git"
" yardım edecektim"
"Gerek yok jisung"
"Olsun edeyim yardım salatayı keseyim mi"
"Sanki izin vermesem yapmayacaksın"
"Evet"
Elime aldığım salatayı güzelce tahtanın üstünde kesiyordum aklıma niki ile hazırladığımız yemekler gelmişti o kadar dalmıştım ki Minho ve kanayan parmağımı fark etmemiştim
"Jisung duymuyor musun parmağına bak bela mısın sen bekle burda"
Diyip hızla mutfaktan çıktı çocuklar soru sorduğunda geçiştirdi
Ben hala o anları düşünüyordum
Minho gelip yanımdaki sandalyeyi çekti ve elindeki kutudan değişik sıvı çıkardı (batikon)
Pamuğa sürüp yavaşça parmağıma bastırınca sızı ile birlikte hafif bir ses çıkarttım
"Ahh.. Acıttı"
"Özür dilerim alıcağım acısını şimdi"
gözlerime bakarak elimi kaldırdı ve yavaş bir şekilde sızlayan parmağıma üfledi çok narin üflüyordu kuş tüyü kadar hafifti o an gözlerine kapıldım çok güzel parlıyordu normalde sekiz yıldır birlikteydik ama hiç böyle görmemiştim çok güzel gözleri vardı kafasını çekti ve bana sorar gözlerle bakarak
"Jisung şimdi nasıl "
"İyi"
"Bir daha mutfağa karışma bekle yarabandı da yapıştırayım"
Dedi ve hafifçe parmağıma sardı ufak yarabandını
Sanırım uzun süre sonra özlemiştim o an sarılmak istedim ve yaptım beklemiyordu galiba bir süre durup sonra elleri ile oda bana sarıldı
Kokusu hala aynıydı
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
NASILLL UZUN SÜRE YOKTUM TASLAK ATAYIM DEDİM YİNE OLMAYACAĞIM TEMİZLİK BİTİNCE AKTİF OLURUM
Sizi çokkkk seviyorumm
SEVGİLERLE TUANA🦊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİGH SCHOOL//MİNSUNG
FanfictionMinho ve jisung ilkokuldan ortaokul son sınıfa kadar mükkemel arkadaşlardı taa ki büyük bir kavga edene kadar lise ikinci sınıfta okul değişen jisung Minho ile aynı sınıfa düşer ve onun grubuna dahil olur bu arkadaşlar nasıl eskisi gibi olacak? ang...
