En Büyük Şansım💙💜~EbMin

~52~

Ebubekir'den

Çalışırken bi anda aklıma düğüne sadece 1 gün kaldığı geldi. Açıkçası ben çok mutluyum her geçen gün heyecanım daha da artırıyor ama bunun aramızda gerçek olmayacağı gerçeği üzüyor. Sevdiğim kızla evlenip aslında evlenmiyorum, ne kadar tuhaf öyle değil mi. Ama en azından evli olacağız. Böyle düşünürken Mine aradı bende açtım.

Mine- Ebubekir aklıma bişey geldi biraz geç geldi ama geldi

Ben- ne geldi?

Mine- biz neden gerçekten evleniyoruz ki, sahte bi nikah memuru bulursak böyle birşeye gerek kalmaz

Ben- bunun aklına gelmediği için sevinmiştim ama bugün gelmiş. Ama madem böyle istiyor benim yapabileceğim bişey yok. Evet aslında haklısın

Mine- ama bi sorun var biz nerden bulacağız şimdi, yarın düğün günü

Ben- ben araştırıp bulurum

Mine- gerçekten mi o zaman tamam, ama bunun ortaya çıkmaması gerek buna dikkat et lütfen

Ben- ederim

Mine- o zaman yarın görüşürüz

Ben- görüşürüz

Şom ağzım olmasa da şom ağız bi beynim var demek ki. Ama kendimi üzmenin bi anlamı yok. Zaten gerçek değildi kağıtta gerçek olsa ne faydası var. En iyisi bunu arayıp bulmak. Şirketten çıkıp birkaç arkadaşımla buluştum. Belki onlar bana yardım edebilir diye düşündüm. Ve sonunda bi numara buldum. Adamla konuştum ve işi halletmiş oldum. Yarın için sahte bi memur ve belgeler hazır olmuş olacaktı. Bunu Mine'ye haber versem iyi olucak. Mine'yi aradım.

Mine- Ebubekir ne oldu bulabildin mi

Ben- evet buldum yarın için herşey tamam

Mine- tamam, bunu kimse farketmez dimi?

Ben - hayır etmez merak etme

Mine- tamam

Ben- benim şimdi kapatmam gerek sonra görüşürüz

Mine- tamam

Telefonu kapattım. Pek şirkete gitmek istemiyordum. Bende herzamanki sahile gittim oturdum. Biraz kafa dinlemek ve düşünmek iyi olurdu. Yarın evleniyorum yani sözde, ama evde artık Mine de bizimle yaşayacak. Acaba nasıl olucak. Ben evde hiç öyle kız falan görmedim yani hep misafir sonra giden insanlar. Ama artık ben ve abim dışında da biri olacaktı. Peki Mine bize alışa bilecek mi? Aslında alışmış gibi yani alışması zor olsa bile annem var zaten. Araları da iyi yardım eder. Hem neden alışamasın ki. Hem tatilden sonra üniversiteye devam edeceğiz zaten çok evde olmayacak. Şu yarını bi normal atlatalım gerisini hallederiz.

.....................................................................

*Akşam

1 saat gibi sahilde dolaştıktan sonra tekrar şirkete gitmiştim. Ama artık saat 8'di eve gitmem gerekiyordu. Ordan çıkıp eve gittim. Üstümü değişip yemek için aşağı indim. Pek bişey yemek istemesem de geçen olduğu gibi olmaması için birşeyler yemem gerekiyordu. Yerime oturdum.

Annem- e oğlum nasılsınnn

Ben- iyiyim de anne neden sordun?

Annem- e yarın senin düğünün nasıl hissediyorsun bi sormam gerek

Ben- mutlu ve heyecanlı hissediyorum ama galiba dünkü kadar değilim

Babam- nerden bilecektik bu keratanın abisinden önce evleneceğini