Shenul pov
" හරි ලමයි මේ ගාන හදන්න ගන්න........මේ ටික විතරයි "
" අනේ සර් ඊලග පීරියඩ් එකට බෙල් එකත් ගැහුවා........බුද්ධාගම මැඩනුත් එනවා ඇති "
" ඉගෙන ගන්න කම්මැලි වෙන්න එපා ලමයි.........කෝ මේ ගාන හදන්න මේක විතරයි කිව්වනෙ........බුද්ධාගම මැඩම් තාම ආවෙත් නෑනෙ.......කෝ ඉක්මනට කරන්නලා "
මොනා කරන්නද ඉතින් මේ ඇවිත් ගනන් පීරියඩ් එකනෙ. පීරියඩ් එක ඉවර වෙන්න බෙල් එක ගහන්න දැන් විනාඩි පහක් විතර ඇති. ඒත් ගනන් සර් නෙවෙයි පන්තියෙන් යන්න තියා හිතුවෙවත්.නහයට වැටිලා තියන කන්නාඩි දෙකත් උස්ස ගත්තු සර් ආයම බෝඩ් එකේ ප්‍රස්තාරයක් අදින්න ගන්නකොට කොටු රූල් පොතේ අගට වෙන්න මම කුරුටු බලියක් ඇන්දා. පසිදු නම් දාගෙන සර් කියන එක හදනවා. මලීෂ කියලත් වෙනසක් නෑ. බෝඩ් එකෙන් පොතට ආයම පොතෙන් බෝඩ් එකට විතරක් ඒ බැල්මවල් හුවමාරු වෙද්දි මමයි යසිරුයි විතරද කොහෙද එකතැන ඉන්න බැරුව උන්නෙ. ලමයිගෙ චුරු චුරුවට අන්තිමට සර් වෙනදා වගේම හෝම් වර්කුක් දීලා වාර්තා පොතෙත් අස්සන ගහලා එලිබහිනකොට සර් ගියත් හරි මෙච්චර වෙලාවක්ම ඔක්සිජන් හිර කරගෙන උන්නු ලමයි ටික උන්නෙ කූඩුවෙන් නිදහස් කරගත්ත කුරුල්ලො ගානට.
මම කියලත් අමුතු වෙනසක් නෑ ඉතින් මාත් ලමෙක්නෙ. ඉදන් උන්න පුටුවෙන් නැගිට්ට මම අත පය හොදට දිග අරින ගමන් හිරි ඇරියෙ පසිදුවා ගෙදරදි කරන් එන්න කියලා දුන්න හෝම් වර්ක් ස්කෝලෙදි කරන්න ගත්තම.ඉගෙන ගන්න කම්මැලි නෑ.....හැබැයි පීරියඩ් එකත් පන්නලා මේ වගේ වෙලාවට ඉගැන්නුවම හරි කම්මැලියි....
" බුද්ධාගම මැඩම් දැන්ම එයිද "
" ස්පෝට්ස් මීට් හන්දා සමහරවිට එන්නෙ නැතුවත් ඇති බන්.........උබලා තරග වලට නම් දුන්නද "
" විකාරද.......ආසාවට ගෙදර වටේ දුවපු නැති මම කොහොමද මලීෂ පිට්ටනිය වටේවත් දුවන්නෙ "
" මම නම් යනවා හැබැයි........තරගයකට හිටියෙ නැති උනාට කමක් නෑ ශෙනුල් මේ පාර පෙරඩ් එකටවත් ඉදහම් "
YOU ARE READING
ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 ( ONGOING 📝 )
Fanfiction" ආදරේ කියන්නෙ ලබා ගැනීමම නෙවෙයි...." කවුදෝ කෙනෙක් කියනවා මං අහගෙන මට අන්තිම තප්පරේදිත් හිතුනා තව එක සැරයක් ඔය අත අල්ලලා බලන්න......මට ඕන උනා මට දැනෙන විදියටමද ඔයාටත් මාව දැනෙන්නෙ කියලා හරියටම දැනගන්න..... පිට කොන්ද දිගේ හිරියක්....?? අපෝ මොන පිස්ස...
