🌼 Chapter 19 🌼

198 20 1
                                    

ඒක ජිම් එකක්.....යකඩ බඩු තමා ඉතින්....අනිත් කාමරේ තනිකරම හිස්....හිස් කියන්නෙ කාමරේ මැදට වෙන්න පියානෝ එකකුයි ඊට එහා පැත්තෙ ගිටාර් එකකුයි තිබුනා....තව කාමරේ පැත්තකට වෙන්න පේන්ටින් බඩු වගේකුයි....මුලු කාමරේටම තිබුනෙ ඔච්චරක් විතරක් උනාට අනිත් කාමර දෙකටම වඩා මෙතන හරි නිදහස්..

" එන්න "

රශේන් අයියා මට අඩගහනකොට එයා එක්ක මම කාමරේ ඇතුලට ගියෙ අයියා ඉස්සරහ තිබුන කර්ට්න් එක ඇදලා පැත්තකට කරනකොට

" ඔයාට චිත්‍ර අදින්නත් පුලුවන්ද "

මම ඇහුවෙ එතන තිබුන පේන්ටින් බඩු පෙන්නලා...

" පර්ෆෙක්ට්ලි බෑ.....ඒත් අදිනවා "

" ඇයි අහලා නැද්ද අකීකරුකමට ගහන පින්සල් පාර පවා හරි අපූරු සිත්තමක් කියලා "

මම එයා පැත්තට හැරෙන ගමන් අහනකොට රශේන් අයියා පියානෝ එක ලග තිබුන පොඩි පුටුවෙ ඉදගත්තෙ මම ඒකට හේත්තු වෙනකොට...ඇරලා තිබුන තිර රෙදි අස්සෙන් ඉර එලිය කාමරේ ඇතුලට වැටෙනකොට අකීකරුකමට මගෙ ඇස් ගිහින් නැවතුනේ රශේන් අයියා දිහාට...ඒ දිග ඇස් පිහාටු වැහිලා තිබුනෙ හරි සාමකාමීව

" මගේ හදවත රිදුනු තැන්වල
නුබේ කදුලක නෙතේ හැංගුන
අපිට අපි හිමි නොවුන තැන්වල
කිමද දැනුනේ සෙනෙහෙ සොදුරුම " 


මම බලන් උන්නා ඒ දිග ඇගිලි රටාවකට පියානෝ එකේ යතුරු උඩ එහෙ මෙහෙ යන හැටි....රශේන් අයියගෙ ගැඹුරු කටහඩ කෙලින්ම ගිහින් නැවතුනේ පපු කොනක වෙනකොට මගෙ මූනෙ ලා හිනාවක් ඇදුනා....අහේතුවකට සාමාන්‍ය රිද්මෙන් පිට පැනපු පපු දාතු දෙකක් විතරක් ගැහෙනකොට මගෙ අතක් ගිටාර් එකේ තත් උඩ නැවතුනා

" ඉතින් මාත් කියන්නද සිංදුවක් "

සමහර වෙලාවට දැනෙන හැගීම් කියාගන්න බැරි උන තැන්වල ඒවා විස්තර කරන්න පුලුවන් හොදම විදිය තමයි මියුසික් කියලා කියන්නෙ...

මියුරු කල්පනා නෙතක දැල්වුනා
අමයුරු රස හසකැන් මැද සිතක් හිනහුනා
වරෙක නැලවුනා වරෙක ලතැවුනා
නුපුරුදු ගිනි දහසක් මැද සිතක් මැලවුනා

ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 ( ONGOING 📝 )Where stories live. Discover now