Merman (Destiel AU)

¹

Caztiel'in ağzından

Evet bu gün kesinlikle ve kesinlikle ölüm günümdü. Rafael ve Michael beni yosun'a bağlayıp denizin dibinde mahsur bırakacaktı. Neden mi? Çünkiii savaş ve ordu dersini ekip arkadaşım küçük deniz atı Bee ile yine denizi keşfetmek için kaçmıştık. Doğrusu şu ki yüzmüştük biz kaçamayız çünki benim bir kuyruğum var, Artı olarak insan denen iki ayaklı varlıkların yaşadığı alana çok yaklaşmıştık.

Bee: Cass hadi arkadaşım, lütfen gidelim burdan. Abilerin kesin bu sefer seni çok büyük cezalandıracak. Üzülmeni istemiyorum. Michael insaflı davranır ama Rafael için aynısını diyemem. Babanın küçük bir lafı bile onun için emirdir.

Bee doğru söylüyordu Michael beni çok severdi yaptığım tüm şımarıklıkları görmezden gelirdi. Rafael için de değerli bir küçük kardeştim ama babam cass artık dışarı çıkmayacak diye bir emir verdiği için o emri canı pahasına da olsa uygulardı.

Bee: Cassss hadi ama gidelim güneş batmak üzere deniz tehlikeli oluyo lütfen gidelim artık.

Bee suyun dışındaki küçük vız vızlar gibi vızıldıyorsun kulağımın dibinde. Boşuna sana o ismi takmamışım demek ki. Biraz daha yüzelim insanları görmek istiyorum.

Bee: Ama onlar tehlikeli yaratıklardır. Denizde yaşayan kaç arkadaşımızı avladılar ben onları sevmiyorum ve merak etmiyorum sen ne aşk duyuyorsun şu ayaklılara?

Aşk değil Bee sadece merak ediyorum bizden tek farkları iki tane ayakları olması ve yürümeleri. Bizim gibi yüze biliyorlar ama su altında nefes alamıyorlar fazla.

Bee: Boğulsunlar bana ne.

BEE diye bağırdım bu küçük canlının insanlara bu kadar nefretine anlam veremiyordum insanların da iyisi kötüsü vardır. Beş parmağın beşi de aynı değildir diye boşuna dememişler. Galiba insan lafıydı o. Bizim ellerimizin arasında perde vardı mantıken bizim beş parmağımızın da beşi aynı oluyo. Ay yine saçma sapan düşünüyorum neyse.

Yüzmeyi durdurup arkama baktığımda evden çok uzakta olduğumuzu fark ettim ve korku kapladı içimi. Geri eve dönmek için en azı 1 saat yüzmem gerekti .

Hava gittikçe kararıyordu. Karanlıktan değil de yine babamın 'Ben sana kaç kere laf söylemem gerek Castiel insanlardan uzak dur. Onlar çirkin yaratıklardır. Ellerine geçsek bize neler yaparlar bir tek tanrı bilir. Sen daha çok küçüksün' bla bla bla bla daha bir sürü lafla ve Lucifer'in saçma sapan gülmeleri ile geçen bir kaç saat. Geri mi dönsem acaba?

Ama denizin kenarına bu kadar yaklaşmışken geri dönmek istemiyordum. Hep suyun altından izliyorum insanları babamın ve abilerimin korkutmaları yüzünden kafamı dışarı çıkarmaya hep çekiniyorum. Ama bu sefer cesaret edicem suyun yüzeyine çıkıp izlemek istiyorum.

Kafamı dışarı çıkardığım saniye Bee'nin 'AMAN TANRIM CASS SEN NAPIYORSUN' diyerek bayılma takliti yaptığı için kafamı suya geri sokmak zorunda kaldım. Küçük şeytan seni.

Bee yapma n'olursun ya zaten karanlık kimse beni fark etmez bile. Sadece 3.4 tane insan var sahilde. Hadi sen de çıkar kafanı çok güzeller.

Bee: Yok ben istemiyorum Rafael öğrenirse beni kuyruğumdan tuttuğu gibi senden uzaklaştırır göze alamam bunu.

Seni korkak küçük at hadi ama korkma. Kafasını iki yana sallayıp uzaklaştı benden ve o küçük gözleri ile bana içli içli baktı. LANET OLSUN karşı kıyamıyorum. Son kez kafamı kayalıkların ardından  çıkarıp baktım.

AMAN TANRIM BİR İNSAN YALPALAYARAK DENİZE YÜRÜYOR BEE ŞUNA BAK.

Bee: Abartma alt tarafı yüzecek.

Bu karanlıkta mı? hiç mantıklı gelmiyor bana. Hangi kaçık gece vakti suya yüzmek için girer? Çok tehlikelidir gece deniz.

Bee: Dostum hadi bizi görmeden gidelim. Görse bile en fazla köpek balığı falan sanar korkar çıkar geri sudan.

Dedikleri mantıklı gelmişti. Kafamı suya sokup giderken arkaya bakma dürtüsü sardı ve kafamı çevirip baktığımda tüm bedeni sudaydı ve hareket etmiyordu. NAPIYOR BU İKİ AYAKLI? YOKSA?

BEE BU İNSAN KENDİNİ BOĞUYOR!!!

Neeee yazıyorum ben acabaaaaaaaa neyse devamkee