Lost in the Emerald of Seas (Lost Series 1)

CHAPTER 2

Chapter 2

The life of my grandfather before all of this happened was very poor. Really. He even said that they used to eat rice with salt because his father's job was just a fisherman, and his mom was a housekeeper, and she was willing to do everything just to make a living and have a nice meal at the end of the day.

My grandfather is the second eldest born in the family. Nagsumikap din siyang makapag-aral noong elementarya pa lamang siya at ang kanyang ama rin ang naka-diskubre sa talento niya sa paglangoy. Kaya naman, ang kanyang ama ang unang naging Coach niya. That's why my Aunties are so thankful for him because of his determination and intelligence.

Although, nagsimula lahat ng ito sa pagka-hilig ng mais ng aking mga Auntie that's why my grandfather started to construct and to plan a business so now he has a corn milling plant to produce glucose and cornstarch. That's why, now there is a Torres Corn Products Corporation also known as TCPC or in short Tocorp as known by many.

Pero ngayon, hindi lang mais ang produkto namin kasi nasa Foods and Beverages na kami at lalo pa itong mababago dahil sa mga bagong ideya at konsepto sa mga darating pang mga taon at panahon.

Sa araw na ito ay ang aking schedule para sa Internship ko. Sobrang pasasalamat ako kasi dito ako naatasan sa aming kompanya. Now, I have to learn the basics like I will be at the Manufacturing Area, Packaging Area, and so on.

"Miss Torres, please deliver this to Mr. Gallardo for his signature and once you are done hand me these documents immediately." aligagang sabi sa akin ni Ma'am Rosanna.

"Okay po, Ma'am. Copy po." I said then immediately run at the elevator.

Kahit isa akong apo ng may-ari, kailangan ko pa rin maging magalang para wala silang masabi sa akin. I mean, I am not bitchy like many other rich girls out there. Actually, I am an introvert person while Kimberly and Lucy like to party. I'd rather in my room doing my academics or in the pool area doing laps. Because my family taught me how to be humble and kind and have respect to people mapa-bata man o matanda.

Naging inspirasyon ko rin si Lolo Francisco mula pagkabata hanggang ngayon dahil nakaya niyang i-angat ang kanilang buhay. Hindi man ito nakita ng ama at ina niya, sila pa rin ang naging inspirasyon niya. Siya na kasi ang tumayong panganay dahil may sakit na Leukemia ang panganay nilang kapatid mula pa bata ito. Dahil sa kahirapan, namatay ito sa edad na labing-lima lamang at lalo pang silang naghirap dahil sa mga gastusin nila sa ospital.

Nang makarating ako sa twelfth-floor, agad akong dumiretso sa opisina ni Mr. Gallardo at malaking pasasalamat ko dahil nasa workstation siya at hindi nasa meeting.

"Thank you, Sir." maligayang sabi ko sa kanya

Matapos pirmahan ni Mr. Gallardo ang mga dokumento agad din akong bumaba sa ninth-floor para ibigay ulit kay Ma'am Rosanna.

Nakakasabay kong kumain ng lunch dito sa cafeteria sina Daddy at Kuya Emerson. Kuya started the conversation para mawala naman ang intense sa amin.

"Emerald, what did you do today?" he asked me with hesitation.

I just said, "Just checking paper works and signing documents that Ma'am Rosanna gave me, Kuya." Which is true naman talaga.

Daddy just continues eating his packed lunch that our mother prepared for us at breakfast. She always made us packed lunch and we never disappoint her lalo na si Daddy kasi she knows Mommy is a meticulous person.

After eating lunch, dumiretso ulit agad ako sa ninth-floor kasi doon ako naatasan sa Accounting Department which is good kasi basic or light works lang naman sa akin iyon. Nang mag-five o'clock na, pumunta ako sa parking lot at eksakto namang paandar na ang Hi-ace namin. Bibihira lang na makasabay ko sina Daddy at Kuya na umuwi kasi after five o'clock in the afternoon, they extend hours para sa meeting. Pero on-time pa rin naman sila para sa dinner namin with my grandfather.

But in this day, may schedule for family meeting kaya sina Auntie at mga pinsan ko ay nandito. Dumiretso ako sa aking kwarto at nagbihis na. Nakarating na pala sina Daddy at Kuya Emerson kaya nandito kaming lahat sa long table sa kusina para pag-usapan at pag-planuhan ang sixtieth birthday ni Lolo Francisco.

Although next month pa naman iyon, pero kailangan paghandaan. I know big names are coming to celebrate with us like celebrities, businessmen, businesswomen, ambassadors and his colleagues.

Sina Auntie Faye and Uncle Nathaniel ang bahala sa guestlists. Auntie Farina at Uncle Arnold naman ang nakatoka sa pagkain, while Daddy and Mommy ay sa venue na sila naka-assign. So, they agreed naman and after dinner dito kami lahat magpipinsan sa pool area while our parents are still discussing at nagkakamustahan sila sa buhay-buhay,

May sarili-sariling namang business ang mga kapatid ni Daddy at kilala rin ito sa buong bansa pero ang may pinakamaraming shares ay ang Tocorp.

"How is your training, cous?" asked my cousin Amber, daughter of Auntie Farina. Actually, she is a half-Chinese and half-Filipino.

"Okay naman, cous. Medyo busy lang these days kasi I am now a graduating student. At kinakaya namang pagsabayin ang training and internship." deretso kong sagot ko sa kanya.

Second year college na siya ngayon at Business Manangement din ang course niya, Actually, all of us are taking Business course even my cousins in the United States.

Also, Forrest, Amber's youngest sibling, joined us para hindi siya ma-bored kasi si Kuya Flynn, eldest sa kanila, ay nasa couch at kausap ang fiancé niya sa kanyang cellphone.

In fact, anim lang kaming mag-pipinsan on my father's side. Ang mga anak naman ni Auntie Faye ay sa New York sila nag-aaral kasi based ang work ni Uncle Nathaniel sa United States.

Nandito din si Kuya Emerson at ang kanyang asawa si Ate Ivory kanina sa dinner pero agad din naman silang umalis because Ate Ivory is pregnant now. So, kahit gusto ni Kuya mag-stay dito ay hindi pwede kasi priority na niya ngayon ang magiging pamilya niya.

"Ay oo nga pala, ilang months na 'yong nasa tiyan ni Ate Ivory, Ate?" kuryosong tanong ni Forrest sa amin ni Amber.

"Hindi ko alam eh, basta nalaman ko na lang kay Mommy na buntis siya, two weeks ago." sabi ko ng nag-iisip.

Agad naman nagsalita si Amber, "Dapat magpa-gender reveal tayo soon, cous. Maganda iyon. Another celebration din iyon."

Then, Amber asked also, "How are you and Kuya Daryl, cous? Still going strong? Because I want to have that kind of long-lasting relationship. Sana kayo na talaga. Kailan ang kasal?" with sparkles in her eyes and tumawa ng kaunti.

"I am still young cous, marami pang mangyayari. Although open naman ako sa ganyan pero sa ngayon focus muna ako sa academics and trainings ko lalo na at malapit na ang National Competition at ang Olympics." sagot ko na may halong lungkot at saya.

"Sabagay." agad namang sagot niya na parang may pagka-dismaya.

Sa isip-isip ko, huwag mo sanang maranasan ang nararanasan ko kay Daryl ngayon, cous.

Nang matapos ang diskusyon ng aking pamilya at relatives, agad naman silang nagpaalam at umuwi na. Kasi alas-onse na rin naman at buti na lang sabado bukas at walang pasok pero may training ako with Coach Rodriguez.

"Have a good night and goodbye, Tita Farina and Tita Faye." Sabi ko sa kanila sabay yakap at beso. Ganon din ang ginawa ko kay Amber at nag-fist bump na lang kami ni Kuya Flynn at Forrest.

"Good night, anak." Malumanay na sabi sa akin ni Mommy and she patted my head then she goes upstairs para matulog na.

Marahan akong tumakbo at sinabayan ko siyang umakyat pataas na nakahawak sa braso niya at hinatid na sa kwarto nila ni Daddy.

"Good night too, Mommy." I said with a smiley face and kissed her right cheek with a tight hug then dumiretso na ako sa aking kwarto.