Η Ιστορία του Άϊβαρ του Ασπόνδυλου

Κεφάλαιο 22

Η Μονομαχία ξεκίνησε και όλοι οι στρατιώτες είχαν κάνει κύκλο γύρω από τον Άϊβαρ και τον Χόρικ.

Τα μάτια του Άϊβαρ ευτυχώς δεν είχαν γίνει μπλε ακόμα ευτυχώς.

Λάγκερθα: Πάμε Άϊβαρ μου το έχεις.

Άσλαγκ : Άϊβαρ, Άϊβαρ, Άϊβαρ και όλοι οι στρατιώτες φώναζαν το όνομα του .

Χορικ : πολεμάς καλά Άϊβαρ

Άϊβαρ: Και εσύ το ίδιο

Μετά από αρκετή ώρα τα μάτια του Άϊβαρ έγιναν μπλε και έσπασε ένα κόκκαλο ,το πόδι του συγκεκριμένα.

Ο Άϊβαρ έπεσε στο έδαφος και ο Χόρικ πήγε να τον μαχαιρώσει, όμως ο Άϊβαρ το απέφυγε και τον μαχαίρωσε στο στήθος.

Άϊβαρ: ήρθε το τέλος σου ,Βασιλιά Χόρικ

Χόρικ: απο ότι φαίνεται

Ο Άϊβαρ σηκώθηκε αν και με ένα πόδι και ενώ ήταν  έτοιμος να σκοτώσει το  Χόρικ, δεν το έκανε.

Άϊβαρ: πολεμησες γενναία. Έχεις παιδιά και δεν μπορώ να τα αφήσω χωρίς πατέρα. Σου χαρίζω την ζωή.

Ο Χόρικ σηκώθηκε και έδωσε το χέρι του στον Άϊβαρ.

Χόρικ: Είσαι άξιος αντίπαλος. Πες στον Χάραλντ ότι λήγει ο πόλεμος προς το παρόν. Θα επιστρέψω στο Βασίλειο μου .

Άϊβαρ: Και εγώ στο δικό μου

Ο Χόρικ με τους δικούς του υποχώρησαν.

Λάγκερθα: Ο Πατέρας σου θα ήταν περήφανος για εσένα ,γιε μου

Άϊβαρ: Σε ευχαριστώ μητέρα

Άσλαγκ: Είμαστε περήφανοι για εσένα

Άϊβαρ: Πάμε μέσα για να ενημερώσω τον Χάραλντ