Edebiyatçı/Hyunlix

Bölüm 3

"Emin misin anne yanlış duymuş olmayasın?" Dediğimde annem kafasını hayır anlamında sallamıştı. "Haber kapıcıdan geldi, yanlış olma ihtimali yok." Kapıcı evet kapıcı en mantıklısı ona iyice sormaktı. "Ben geliyorum iki dakikalık bir işim var." Dedikten sonra hızlıca evden çıkıp aşağıya inicektim ama gelen sesler beni durdurdu. Kapıcı yani Younghoon abiyle bizim edebiyatçı konuşuyordu. Aşağı inersem beni görürdü merdiven boşluğundan bakmak en iyisiydi. Dinliyordum ama konuşmalarını çok anlamıyordum. Neden bu kadar yakınımda olmak zorundaydı ki. "Felix?" Aha sıçtık Yonghoon abi sesleniyordu duymamış gibi yapmak istedim ama şuan bakışıyorduk. "Efendim?" Edebiyatçıyı göremiyordum neyseki. "Bir şey mi lazım?" Kafamı evet anlamında salladığımda aşağıya inmek için merdivenlerden indim. "Şey annem sana söylememi söyledi ama ben alırım senin işin var galiba." Bir saniye biz kapının önündeydik ama kiracı falan yoktu. "Haklısın Felix, yeni kiracı varda ona yardım ediyorum." Birinin taşındığı doğruydu demek. "Kim taşındı kadın mı erkek mi?" Diye sorduğumda edebitaçının bedenini görmemle cevabı almıştım. "Bu beyefendi, kendisi öğretmen." Kafamı sallayarak onaylamıştım yavaşça. "Sarı kafalı çocuk, ismin Felix'ti değil mi?" Yanımıza gelip sorduğunda ben cevaplamadan Younghoon abi yanıt vermişti. "Siz tanıyor musunuz birbirinizi?" Edebiyatçı kafasını onaylar anlamında salladığında devam ettim. "Her neyse sana kolay gelsin hyung." Younghoon abiye veda ettikten sonra tekrar yukarı çıktım. Kapıyı açtığımda annemin sesini duydum. "Sonunda gelebildin yemeğin  soğuyor." Acıkmıştım ama bu gelişmeyi bizimkilere söylemezsem içimde kalırdı. Hızlıca telefonumu çıkarıp gruba yazdım.

Gerizekalilar Derneği
(Seungmin hariç)

Siz
Bizim alt kattaki daireye kim taşınmış tahmin edin.

Jisung
Nerden bilelim biz, orda gözlerimiz mi var?

Jeongin
Baban değil değil mi?

Siz
Tahmin ediş şeklinize tüküreyim. Her neyse edebiyatçı taşınmış.

Seungmin
Bize tek bir şey demek düşer o da nedir?

Jeongin
Hayırlı olsun

Jisung
Hayırlı olsun

Siz
Ne aptal arkadaşlarım var benim ya.

Seungmin
Ya zaten bu mallar yanlış bildi doğrusu şu: dikkatli ol benden söylemesi adam zaten herşeyine kusur buluyo kapısının önüne çöp falan atayim deme.

Siz
Haklısın seung. Gidiyorum ben yarın görüşürüz.

——————                            —————
Annem tekrar çağırdığında son mesajı atıp mutfağa gittim. "Öğretmenin miymiş?" İstemsizce kafamı salladım sorusuna. "Sevinmedin mi?" Üzüldüm dersem nedenini sorar sonra ben sorunlu olurdum. Hafif gülümseyerek cevap vermeyi tercih ettim. "Sevindim tabikide sadece şaşırdım." Diyerek geçiştirdim. Rastgele bir sandalyeye oturarak yemeye başladım. "Bugün baban aradı." Yemeyi bırakıp kaşlarımı çatarak sordum. "Ne alaka?" Beni dizginlemek için saçlarımı karıştırıp devam etti. "Senin ilk gününü merak etmiş." Babam ben küçükken annemle ayrılmışlardı çünkü annemi aldatmıştı. Büyüyünce anladım olanları çok konuşamıyoruz zaten. "Etmesin merak falan, seni rahatsız etmiyor değil mi?" Hızlıca hayır demişti. "Küçük lix'im büyümüş ve annesini mi koruyor." Şirin bir sesle konuştuğunda karşılık olarak gülümsemiştim. "Her neyse babanı boş verelim, öğretmenine yemek götürmek ister misin?" Çiğnemeye çalıştığım lokma boğazımda kalmıştı. "Gerek yok dışardan söyleyebilir." Konuyu kapattığımı zannediyordum ama annrmin sert bakışları düşünmemi engellemişti. "Felix, hazırlıyorum ve sende götürüyorsun." Konuşmak için ağzımı açtığımda sus işareti yapmıştı nasıl kapıyı çalacaktım kapıyı, yada ne diyecektim Seungmin uzak dur demişti.

Kısa bölümler yazıyorum çünkü sıkılmadan okuyun istiyorum umarım beğenirsiniz beğenirseniz oy vermeyi unutmayın lütfen, desteğinize ihtiyacım var:')