ရက်စက်သော "ခင်ပွန်း"

Chapter -2.2(end)

Chapter -2.2

"ဒါဆို လုံလောက်ပြီ!"  ဦးလေး ကျိုးလီကျန်းသည် ဒေါသတကြီး အော်ငေါက်ရင်း အဘွားအို ဝမ်ကို ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်သည်။  “အခုတော့ အပြင်လူမရှိဘူးဆိုတော့ ရှု့ဂျီ ရဲ့ကိစ္စကို ရှင်းရှင်းလေးပြောကြည့်ရအောင်။  ဝမ်ဒါလီ ဒီကိုလာပါ!"

ထောင့်မှာ ကုပ်ကုပ်လုပ်နေသော ဝမ်ရှု့ဂျီ ၏ဖခင် ဝမ်ဒါလီ သည် လျော့သွားသော်လည်း ဦးလေး ကျိုးလီကျန်း နှင့် ရွာသားများ၏ မျက်လုံးများကြောင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။  ကျိုးလီကျန်း က "မင်းနဲ့ မင်းရဲ့ဇနီးက ရှု့ဂျီ ကို ဒီလူနဲ့ လက်ထပ်ခိုင်းလိုက်တဲ့အခါ ရှု့ဂျီ က သူလမ်းခွဲချင်ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောခဲ့တယ်။  သူ့ကို အိမ်ထောင်ပြုချင်ရင် မိသားစုနဲ့ ခွဲနိုင်မယ်။  ဒါ မင်းကတိပေးတယ်။  အခု ရှု့ဂျီက သူ့မိန်းမကို ထပ်ပြီးကွာရှင်းစေချင်ရင် မင်းဟာ ရိုင်းစိုင်းရုံသာမက အရှက်ကင်းမဲ့သူပါ!”

ဒီကိစ္စကို ဦးလေး ကျိုးလီကျန်း က သိထားပေမယ့် ဖြန့်မပြခဲ့ပါဘူး။  အခု ဝမ်ရှု့ဂျီ ကိုယ်တိုင် ပြောလိုက်တာနဲ့ ဝမ် ရဲ့ မျက်နှာကို ကယ်တင်ဖို့ မလိုအပ်တော့ပါဘူး။  ဤမှတ်ချက်သည် အလွန်လေးလံသဖြင့် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရယ်မောသံများ ထွက်ပေါ်နေသည်။  ဝမ် မျိုးနွယ်စု၏ ဘိုးဘေး ဝမ်ဝင်းဟယ် သည် သူ့မျက်နှာ ပူလောင်နေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

“ဝမ်ဝင်းဟယ်…” အဘွားကြီး ဝမ် က ဘိုးဘေးကို အကူအညီတောင်းပေမယ့် ကျိုးလီကျန်း က ဝမ်ဝင်းဟယ် ကိုကြည့်ပြီး “သခင် ဝမ်၊ သူတို့တွေက အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ အိမ်ထောင်ကို မစွန့်လွှတ်ရင် ဒီလိုကိစ္စတွေ ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး။”  အဘွားကြီး ဝမ် က ကျိုးလီကျန်း ရဲ့ စကားကို ကြားဖြတ်ပြီး "မင်းက ဘာကို အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ဆိုလိုတာလဲ။  အက္ခရာရှစ်လုံး..."

"ပါးစပ်ပိတ်ထား!"  ဝမ်ဝင်းဟယ် လည်း အလွန်စိတ်မရှည်။  ဝမ်မိသားစုသည် ပညာတတ်ပြီး ဝမ်မိသားစုတစ်ခုလုံး၏ ဂုဏ်ကျက်သရေကို ခံယူထားသော ဝမ်ရှီဆုန်း ကို မမွေးထုတ်ခဲ့ပါက ဝမ်မိသားစုအတွက် ရှေ့တိုးလာမည်မဟုတ်ပေ။  ဝမ်ဝင်းဟယ် က အဘွားကြီး ဝမ် ကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး "မင်းက မျက်မမြင်တစ်ယောက်ပဲ။  ရှု့ဂျီ ခွဲခွာသွားပြီ။  သူပျော်နေသရွေ့ ဘယ်သူနဲ့မဆို လက်ထပ်နိုင်ပါတယ်။  ခွဲမထွက်ခင်မှာ ဒီကိစ္စကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောထားပြီးပြီမို့ နင်ဘာလို့ ရှုပ်နေတာလဲ။  ပြီးတော့ တော်သင့်ပြီ!"  ဝမ်ဝင်းဟယ် က ဝမ်ဒါလီ ကို ညွှန်ပြသည်။  "မင်းက ဘယ်လို အိမ်ထောင်ဦးစီး ဖြစ်လာတာလဲ။  သင့်မိသားစုမှာ ဒီပြဿနာတွေအားလုံးကို ကြည့်ပါ။  ရှီဆုန်း ကို ထိခိုက်မှာ မကြောက်ဘူးလား ”