မင်"တောင်းပန်ချင်လို့ပါရှင့်.. ကိုယ့်ရဲ့ ပထမဆုံးစရေးတဲ့ fic မှာတင်ပဲ အရမ်းကို စိတ်ပျက်စေမိလို့ တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်..
ကိုယ်အရင်ရက်တွေကတင်ဖြစ်ပါသေးတယ် ဒါမယ့် ဖုန်းကဘာဖြစ်လဲမသိဘူး error ဖြစ်သွားတယ် up နေရင်းနဲ့ကို intro part က ပျက်သွားတယ် ပြန်တင်မို့ပေမယ့် ထားလိုက်ပါတော့စိုပြီး ကိုယ် ဆက်ပြီးတော့ အပိုင်းတွေ up ပေးပါသေးတယ် end ဖို့လဲ မလိုတော့ပါဘူး ဒါမယ့် ဖုန်းလဲလိုက်တာမို့ acc ပျက်သွားလို့ ပြန်လဲ ဖွင့်ပြီးရော ရေးထားတဲ့ part တွေ အကုန်ပျက်ကုန်ပါတယ် intro part ကပြန်ရောက်လာပြီး ခုပြီးတဲ့ထိ ပြန်ရောက်သွားတယ် ကိုယ်က နဂိုကတည်းက ဒီ fic ကို သိပ်အားမရဘူးရယ် ဖတ်တဲ့သူလဲ သိပ်မရှိတော့ ပိုဆိုးတယ် ရေးတာအဆုံးထိရေးပြီးပြီ တင်ဖို့ပဲရှိတော့တာ ဒါမယ့် ခုလိုတွေ ဖြစ်ကုန်တော့ ကိုယ်ဆက်ရေးချင်စိတ်လဲမရှိတော့ဘူး reader တို့ကိုလဲ တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်..အရေးအသားကအရမ်းညံ့တဲ့အပြင်ကိုမှ ဗရမ်းဗတာတွေဖြစ်ကုန်တယ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလဲ စိတ်ပျက်မိတယ်..
ဒါလေး ဆက်မ up ဖြစ်တော့ပေမယ့် နောက် fic တွေကိုတော့ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြီး up ပေးပါ့မယ် ဖတ်ကြမယ်မဟုတ်လားဟင်..
တကယ် အားလဲနာသလို တောင်းလဲတောင်းပန်ပါတယ်နော်..နောက်ရက်ထဲမှာ new fic လေး up ဖို့ရှိပါတယ်နော်..
ဒါလေးလာပြောပြတာပါရှင့်..ပြန်ဆုံကြမယ်နော်"

YOU ARE READING
'စံအိမ်နက်ကြီး'
Terrorမင်းတို့ အသက်ရှင်လျက် ပြန်မထွက်နိုင်စေရဘူး!! ငါတို့ လွတ်နိုင်တယ်!