1.bölüm

11 2 11
                                    

Bu kurguyu bir kaç aydır düşünüyorum aslında kafamda final vermek üzereyim ama bir türlü burda yazamamistim ve başardım sonunda

Umarim beğenirsiniz ben bu kurguyu sev askere göre çok farklı şekilde yazıyorum ama aşırı içime sinen bir kurgu bu kurgum

İyi okumalar 💕

Gökçe'm acaba şuan ne yapıyor diye düşünüyordum ki ali'nin komutanım görev yerinize ne zaman gidicekmissiniz demesiyle dikkatimi ona verdim

Mustafa albay bugün dinlen yarın git bence dedi bende yorgunum diye yarın size veda edip gidicem

Gökçe'ye haber vermeyi unuttuğum geldi birden aklıma telefonun ekranı açılmasıyla gökçe'nin attığı mesajı gördüm ne yazmış diye baktığımda ise şu yazıları gördüm

Bunca beraber geçirdiğimiz güzel günler için sana çok teşekkür ederim ama ben yapamıyorum asker biriyle olamam acaba şehit mı oldu diye hep diken üstünde kalmaktan sıkıldım artık hoşçakal...

Bu neydi şimdi bunca sene boyunca bir kere bile dememişti böyle bir şey neden şimdi söylüyordu bunu o değil miydi asker yareni olmak benim için gurur diyen

Yol boyunca sesimi dahi çıkarmamıştım helikopter inincede ben uyumaya gidicem diyip aralarından ayrılmıştım üzerimi çıkarıp bir duş aldım hemen sonrada üzerime siyah bir tişört ve aynı renkte bir pantolon giyip eşyalarımın hepsini yerleştirdiğime emin olarak bavulun ağzını kapattım ve vedalasmaya gittim,

herkes yemekhanede olduğunu bildiğim için yemekhaneye ilerledim yemekhaneye girdiğimde gözleri üstümde hissettim ama ilk olarak mustafa albayın yanına ilerledim ve mustafa albayda ayağı kalktı elini öpüp başıma koydum sonrada mustafa albay yarın gitmiycek miydin dedi

En iyisi hemen gitmek diye düşündüm albayım

Iyi mağdem yolun açık olsun asker

Sağolun albayım dedim ve herkesle vedalaşıp yemekhaneden çıktım

Bir saat sonraya uçak bulmuştum ve bileti kaçırmadan almıştım

***
Uçağa binmeden son kez siirt'e baktı güzeldi burası onun için sevmişti burdaki arkadaşlarını ama gitmesi gerekiyordu yapabileceği hiç bir şey yoktu bu yüzden uçağına bindi, yerini bulup hemen oturdu ve uçağın kalkmasını bekledi.

Mesajı okuduğundan beri düşünmemek için başka şeylere odaklanmaya çalışsa da olmuyordu sürekli aklına neden bir anda ayrıldı düşüncesi geliyordu

alaz bu düşünceleri aklının gerisine atmaya çalışırken telefonunun çalış sesini duydu telefonu kapatmayı unuttuğu için kendine bir küfür savurup kimin aradığına baktı arayan kişi gökçe'nin arkadaşı melisa'ydı şimdi neden arıyordu bu durduk yere telefonu uçak moduna aldı ama acsamiydim diye de düşünmeden edemedi

Hiç bir şey düşünmemenin en güzel yolu uyumak diyerek gözlerini kapattı

O gün melisa pes etmeden sürekli alaz'ı aradı ama alaz çoktan telefonunu uçak moduna almıştı

***

Ben buraları hızlı gecicem çünki çok sıkıcı geldi bu kısımlar o yüzden özet geçiyor gibi anlatıyorum sonrada gökceden devam edicem

Alaz yeni görev yeri olan Ordu'ya gelmişti ve  akademiden arkadaşı oğuz ile aynı timdeydi

Oğuz ; eğlenceli alaz'ın sert hâllerini umursamayan yakışıklı bir kişiliktir,
Alaz'ın her daim yanında ve birbirlerine güvenleri tamdır.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: a day ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ayrılık Rüzgarı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin