ကျွန်တော့ဇနီးလေး နွန်း

အပိုင်း (၂)

"မောင် ဒီည စိုင်းလေးက သူညီမလေးမွေးနေ့ဖိတ်ထားတယ်"

ကျွန်တော်ဆိုင်သိမ်းပြီးပြန်လာတဲ့အချိန်နွန်းက ပြောလာတယ်။

"မနေ့ကကောင်လေးလား"

"အင်းဟုတ်တယ် မောင်"

"အော် ဒါဆို ညနေ ကိုမျိုးကျော်တို့ ဆီသွားမှထင်တယ်"

"ဟင် ဘာလို့လဲ"

"မနက်ဖြန်သူသမီးလေးမွေးနေ့ဆိုလို့လေ အဲ့တာ အိမ်မှာလုပ်မယ်ပြောနေလို့ အစကတော့ မနက်ဖြန်မှသွားမလို့ နွန်းလဲ သွားဖို့ရှိရင် မောင် သွားလိုက်မလားလို့ စကားလဲပြောရင်း ဘီယာလေးဘာလေးသောက်ပေါ့"

"အင်း မောင် သွားချင်ရင်သဘောလေ"

"သူကရောဘယ်အချိန်လာခေါ်မလဲ"

"၆နာရီလို့‌ေတာ့ပြောတယ်"

"အင်းဒါဆို ညမှပြန်လာတော့မယ် မောင်ပြန်လာရင်ဖုန်းခေါ်လိုက်မယ်လေ"

"အင်း"

ညနေရောက်တော့၅နာရီခွဲ‌လောက် ကျွန်တော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲထွက်လာခဲ့တယ်။
တကယ်က ကိုမျိုးကျော်ဆိုတာ ကျွန်တော်ဆိုင်ဘေး အလှကုန်ဆိုင်ကမိတ်ဆွေပေါ့။ သူသမီးလေးမွေးနေ့လို့ညာလိုက်မိပေမဲ့ တကယ်မဟုတ်တော့ကျွန်တော်လဲဘယ်သွားရမှန်းမသိဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်ပြီးအချိန်ဖြုန်းနေမိခဲ့တယ်။ ၇နာရီ ထိုးတဲ့အချိန်ကျွန်တော်စိတ်ကဘယ်လိုမှမနေနိုင်အောင်ပါပဲ။ နွန်း တယောက် သူ့တပည့်လေးနဲ့ ကျွန်တော်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သလို လိုးနေကြမလားဆိုတဲ့စိတ်က တွေးကြည့်တာနဲ့တင်သိပ် ရင်ခုန်စရာကောင်းတယ်။ ဘယ်လိုမှမနေနိုင်တဲ့အဆုံးကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်တခုချလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကယ်ကိုအိမ်ဖက်ပြန်မောင်းလာရင်းတလမ်းလုံး နွန်း အကြောင်းပဲတွေးမိလာလို့ထင်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကကျွန်တော်လီးက တချိန်လုံးရုန်းကြွနေမိတယ်။ အိမ်နားကိုရောက်တော့ ကျွန်တော်မျှော်လင့်ထားမိသလိုပါပဲ။ အိမ်ရှေ့ ခြံဝန်းလေးထဲမှာ ဟွန်ဒါကားလေးတစ်စီးရပ်ထားတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆိုင်ကယ်ကို စက်သတ်ပြီးတွန်းလာရင်း အိမ်ရဲ့ဘေး ဘက်က အုတ်တံတိုင်းအကွယ်လေးမှာ ထောက်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့ရပ်ကွက်က ခြံဝန်းလေးတွေနဲ့တိတ်ဆိတ်တဲ့နေရာမို့ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်သူမှသတိမထားမိကြဘူးလေ။
အုတ်တံတိုင်းကို ကျော် ဝင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်ရင်တွေ အရမ်းကိုလှုပ်ရှားနေမိတာပါပဲ။ ဘဝမှာ ကိုယ်မိန်းမကိုယ်ပြန်ချောင်းရမယ်လို့တွေးတောင်မတွေးမိခဲ့ဖူးဘူးလေ။
ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်ထပ်လုံးခြင်းလေး၊ အိမ်ရှေ့ ဝင်ဝင်ခြင်း ညာဖက်ကဧည့်ခန်းပေါ့ ပြီးတော့ နောက်ဖေးဘက်ကိုတည့်တည့်ဖောက်ထားတဲ့လျှောက်လမ်း၊ လမ်းရဲ့တဖက်စီမှာ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းစီမို့ လေးခန်းရှိတယ်။ နောက်ဖေးမီးဖိုနဲ့ထမင်းစားတဲ့နေရာ ထွက်တဲ့တံခါးဘေးမှာ စတိုခန်းသေးသေးတစ်ခန်း၊ ကပ်ရပ်ကတော့ နွန်းအကိုအခန်းပေါ့ အခုတော့လွတ်နေတယ်။ အဲ့ဒီအခန်းနဲ့ကပ်ရပ်က နွန်းရဲ့အခန်း အခုတော့ကျွန်တော်တို့လင်မယားအခန်းပေါ့။ ကျွန်တော်အိမ်ဘေးကနေ ပတ်လျှောက်လာတော့ ကျွန်တော်နဲ့နွန်းရဲ့ အိပ်ခန်းလေးက မီးလင်းနေတာကိုတွေ့လိုက်ရပေမဲ့စစခြင်း ချောင်းတော့မကြည့်ရဲဘူးဗျ။အပြင်မှာမှောင်နေပေမဲ့ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံမို့ရင်တွေခုန်ပြီး ခြေတွေလက်တွေတုန်နေမိတာပဲ။ ကျွန်တော်တို့အိပ်ခန်းက မှန် လျှာထိုးတံခါးမို့ အလူမီနီယံ အဆက်နေရာလေးတွေကနေအသာကပ်နားထောင်ရင် အထဲကစကားသံကိုကြားရတယ်။ မြင်ရဖို့တော့မသေချာဘူးပေါ့ လိုက်ကာကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်သေချာလုံခြုံအောင်တပ်ထားတာမို့လေ။ မြင်လိုမြင်ညား မှန်နားကိုအသာကပ်ပြီး ချောင်းကြည့်မိတော့ ကျွန်တော်ကံကောင်းတယ်လို့ပဲပြောရမလား လိုက်ကာနှစ်ခု ကပ်နေတဲ့နေရာလေးက အနဲငယ် ဟဟလေးကွဲနေတာမို့အထဲကိုမြင်နေရတယ်။
ရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ကျွန်တော့် နားထဲထိ သွေးတို့သံတွေဆူဝေလာသလို ရင်ခုန်မိသွားတဲ့မြင်ကွင်းပေါ့။ နွန်းက သူအမြဲထိုင်ပြီးအလှပြင်တဲ့မှန်တင်ခုံလေးမှာထိုင်လို့ အပြင်သွားဖို့ပြင်ဆင်ထားတာကတော့သိသာပါတယ်။ ပွဲတွေဘာတွေသွားတဲ့အခါဝတ်တတ်တဲ့ တဆက်ထဲဂါဝန်ဖောင်းဖောင်းကားကားကြက်သွေးရောင် လေးနဲ့ပေါ့။ အောက်က ဒူးလောက်ရှိတယ်။ ခါးမှာရှုံကြိုးလေးနဲ့မို့ သိပ်ကျဉ်းတဲ့ခါးအလှလေးကထင်းနေအောင်ပေါ်လွင်နေတာရယ်။အပေါ်မှာတော့ တိတိအိအိကပ်နေတာမို့ နွန်းရဲ့ ဖွံထားတဲ့ရင်သားစိုင်လေးတွေက မို့မို့လေး လုံးထင်းနေပြန်တယ်။ထိုင်နေတဲ့ နွန်းက ပေါင်လေးကားထားရင်းခေါင်းကိုမော့ပြီးတော့ ငြီးနေတာမို့ လည်တိုင် ဝင်းအိအိအလှလေးက အခန်းမီး ဝါဝါလေးအောက်မှာ ဖြူဖွေး ဝင်းအိနေခဲ့တယ်။