The shadow of the darknes

Toen het nog normaal was : mijn normale ochtend

Ik word elke schooldag om 7 uur wakker dan zijn mijn ouders er niet.
Die vertrekken al om 6uur naar werk dan ben ik nog in dromenland.
Op school ben ik 1 van de slimste kinderen dat is wel tof op de basisschool want ik mocht 1 klas overslaan.
Het is bijna zomervakantie en na de zomervakantie mag ik eindelijk naar groep 8.
Ik kon niet wachten om naar de middelbare school te gaan.
"Alison ben je al klaar de chauffeur wacht op je en je moet nog ontbijten
kom op je komt bijna te laat!"schreeuwde Anna door het huis
"Ja ik kom al" zei ik.
Bijna te laat !ik lag eigenlijk nog in bed.
Ik sprong van me bed af en ging voor de spiegel staan me lang stijl blond haar was helemaal vol met klitten.
Ik heb niet echt lang haar maar het is ook niet kort me haar komt tot ongeveer mijn borsten.
Ik kamde me haar snel uit.
Ik pakte me groene broek die matcht mijn groene ogen.
De meeste mensen zeggen dat ik de ogen van mijn moeder heb.
Ik kan wel uren lang twijfelen over wat ik aan moet doen naar vandaag had ik daar geen tijd voor.
Ik pakt me witte blouse met een peter pan kraag en me ketting die ik van mijn moeder heb kregen.
Ik draag die ketting elke dag het is een kettig van wit goud met een hartje ,midden in het hartje zit een groene diamant en langs het hartje zijn kleine witte diamanten.
Het hartje kan open maar het is me nooit gelukt om het open te krijgen.
Ik pakt me neon gele ballerina's en me mint groene eastpack.
"Alison kom op nou straks heb je geen tijd om te eten meid" zei Anna zingend.
Anna is onze schoonmaakster en kok.
Omdat me ouders er vaak niet zijn is zij als een soort van moeder voor me.
Ze is super aardig en zorgzaam.

Me moeder werkt van maandag tot vrijdag maar mijn vader werkt elke dag en soms zelfs op feestdagen.
"Anna kan je me helpen" zei Leonardo ( de chauffeur)
Hij vindt Anna volgens mij leuk dat kon iedereen gelijk zien aan zijn ogen en alles eigenlijk.
"Ja tuurlijk kan ik dat maar kan het niet wachten want ik ben bezig" zei Anna.
"Voor jouw hulp kan ik wel eeuwen wachten"
Ik hoorde Anna lachen nadat Leonardo dat zei.
Ik was inmiddels al klaar met omkleden enz.
Ik ging naar de keuken om te ontbijten maar toen ik de klok zag wist ik dat ik niet veel tijd had.
"Goedemorgen zonneschijn van me" zei Anna lachend tegen mij.
Zij zat altijd in een goed humeur.
"Jij ook een goedemorgen Anna zo heeft Leonardo die mooie lach op je gezicht getoverd."
Lachend keek Anna me aan nadat ik dat zei "sst straks hoort hij ons" fluisterde Anna in mijn oor.
De bel ging volgens mij was het Nina we gaan samen naar school ze is wat je noemt een bff.
In tegenstelling tot mij was Nina niet zo rijk.
"Alison Nina is er kom pak je spullen Leonardo en Nina wachten in de auto"zei Anna.
Ik pakte me tas vervolgens gaf ik Anna een knuffel en stapte in de auto.
-
Zo ging mijn normale ochtend op schooldagen.
Maar hoe erg zal dit veranderen?