Erkek Güzeli | Bxb

- 17 -

Etraf kan revan içindeydi.

Gördüğüm şeyler midemi bulandırmıştı.

Allah'ım lütfen bu bir kabus olsun.

Gözlerimi tekrar kapatıp açtım.

Fakat iğrenç metalimsi koku görmesem bile kendini belli ediyordu.

Işıkların kapanmasıyla, bir göz kırpımında gerçekleşmişti bu küçük çaplı katliam.

"Kim var orda?!"

Sesim boş depoda yankı yaparken dışarıdan gelen siren sesleri mutluluktan ağlama iteği oluşturmuştu.

Yaşıyordum.

İçeri giren polislerden biri elimi ve ayaklarımı açtığında iplerin oluşturduğu kırmızı izlere baktım.

Vücudum titriyordu.

Etrafıma baktım, "dedem" olacak şahıs ortada yoktu.

Yüzlerinde maske olan korumalardan biri göğüsünde metal bir demirle gözleri açık bi' şekilde yatıyordu etrafında oluşturduğu kan gölünde.

İsimlerinin Arthur ve Dennis olduğunu öğrendiğim şahıslar ise, sadece kafalarıdan mermi yemekle yetinmişlerdi.

Daha fazla kendimi tutamadan deponun arkasındaki çalılıklara midemdekileri boşaltmıştım.

İstifra etmenin etkisiyle gözlerim dolarken içeri geri döndüm.

Polis memurları etrafı bantlamış ve içeriyle ilgileniyorlardı.

Memurlardan biri bana doğru adımladı.

"Daha iyi misiniz?"

Sadece kafamı salladım.

Bana uzattığı küçük battaniyeyi alıp omuzlarıma attım.

Bu yaşadıklarım hâlâ bir kabustan farksız gibiydi.

Boş gözlerim etrafı süzerken dışarı adımladım.

Yüzüme çarpan havayla derin bir nefes aldım.

Buradakilere bunu kim yapmıştı?
Peki bana niye bir şey yapmamışlardı? Amaçları beni kurtarmak mıydı, yoksa kişisel bir mesele miydi?

Acaba Dağhan neredeydi? O da beni arıyor muydu?

"Bir doktora görünmek istiyor musunuz?"

Düşüncelerimi bölen sesle kafamı kaldırdım.

"Hayır efendim."

Kadın memur elini omzuma koyup yüzüne bir tebessüm yerleştirdi.

"Seni evine bırakalım, yarın ifadeni almak için karakola götüreceğiz."

Sadece kafamı sallamakla yetindim.

Araba ilerleyip kendimi arka koltuğa bıraktım.

Şöför koltuğundaki memura evimin adresini tarif ettikten sonra kafamı cama yasladım.

Hayatımda korkuyu iliklerime kadar hissettiğim ilk andı bu.

Çaresizliği iliklerime kadar hissettiğim ilk andı.

İlk defa soğuk bu kadar acı vericiydi.

Siren seslerinin içimde yaşam umudu oluşturduğu ilk andı.

Her şey çok fazlaydı.

***

Evimin önündeydik.

Memur arabayı park ettikten sonra arabadan inmişti.