𝘈 𝘕𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘐𝘯 𝘛𝘩𝘦 𝘞𝘰𝘰𝘥𝘴

Κεφάλαιο 0

Το μπαρ ήταν μικρό και ασφυκτικά γεμάτο. Το πρώτο χειμωνιάτικο κρύο μάζεψε τον κόσμο στο υπόγειο μιας μικρής πολης. Γνωστοί οι περισσότεροι μεταξύ τους• το καταλαβαίνεις από τους χαιρετισμούς, τα φιλιά και τα γελια. Κανεις δεν θυμόταν πως και πότε είχαν γνωριστεί. Το σίγουρο ήταν πως γνώριζε καλά ο ένας τον αλλο. Τουλάχιστον από όσα είχαν εξομολογηθεί τις ώρες που κατέβαζαν τα διάφορα είδη ποτων. Εκείνη την βροχερή νύχτα, η ατμόσφαιρα του μπαρ ήταν κάπως διαφορετική και σκοτεινή• καμία πλάκα, κανενα γελιο δεν ακουγόταν. Όλοι είχαν σοκαριστεί με την κοπέλα που μόλις είχε μπει στο μπαρ. Από το βλέμμα της καταλάβαινες πως κάτι δεν πήγαινε καλα και δεν άργησε να καταλάβουμε πως τα πράγματα είχαν χειροτερέψει.

«Μα καλα δεν ακούσατε τίποτα για την κοπέλα που βρήκαν έξω απο το δάσος;» τα βλέμματα τους ήταν τρομοκρατημένα, μπορούσα να καταλάβω τον φόβο που ένιωθαν όταν τα λόγια βγήκαν από το στόμα της νεαρής κοπέλας. «Εε βέβαια, αλλη μια κοπέλα που σίγουρα θα μπήκε σε αυτό το "καταραμένο δάσος" για να γαμηθει με τον γκόμενο της και ξαφνικά ολες αυτές οι κοπέλες επιστρέφουν με ψυχολογικά προβλήματα που για μηνες ή και χρόνια δεν μιλάνε!» ενας Κύριος κάπου στα 40 άρχισε να φωνάζει μέσα στο μαγαζί, ο τρόπος που σηκώθηκε και μετέπειτα χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι έκανε ολο το μαγαζί να στρέψει τα βλέμματα επάνω του. "Είσαι σοβαρός; Η κοπέλα μόλις βρέθηκε τραυματισμένη και εσύ κάθεσαι και λες τέτοιες μπούρδες; Θα μπορούσε να είναι η κορη σου!» άρχισε να μαζεύει τα βρεγμένα μαλλιά της σε κοτσίδα αφού έκατσε σε μια από τις καρέκλες που είδε μπροστά της. «Λένε πως αυτή η κοπέλα είναι η μικρή κορη του δημαρχου» και κάπου τότε ολο μου το σώμα είχε μουδιάσει, δεν ήξερα πως έπρεπε να αντιδράσω, ήταν τοσο γρήγορο ολο αυτο αλλα το μόνο σίγουρο ήταν πως η αδερφή μου είναι ζωντανή.