ဒါကိုမဖတ်ခင်introကိုပြန်ဖတ်ပေးပါ။နာမည်တွေပြန်ချိန်း
ထားလို့ပါ။
************************************
ကျက်သရေရှိသောမနက်ခင်းတစ်ခု၌သာယာစွာထွက်ပေါ်နေသောငှက်ကလေးများ၏တေးသီသံ။လှပစွာထွက်ပေါ်နေ
သောနေရောင်ခြည်နှင့်အပြိုင်ကျက်သရေရှိလှသောဘုရားစာရွတ်ဖတ်သံ။အချိန်ကားမနက်၆ချက်တီးပင်ရှိလေသေးသည်။
ရွတ်ဖတ်နေသောလူငယ်၏အမည်မှာမြခတ်ညိုပင်ဖြစ်သည်။ကြည်လင်သောအသံနှင့်လိုက်ဖက်စွာမြခတ်ညို၏ရုပ်သွင်
ပြင်မှာယောက်ျားမဆန်လွန်မိန်းမမဆန်လွန်ပေ။မြခတ်ညို
သည်တည်ငြိမ်သည်၊အေးချမ်းသည်၊သည်းခံသည်။မြခတ်
ညိုကိုဆိုမြင်တဲ့သူတိုင်းအေးချမ်းရစမြဲပင်။
မြခတ်ညိုတစ်ယောက်ဘုရားကန်တော့ပြီးဘုရားခန်းကထွက်
ဖို့လာချိန်.......
ဒေါက်..ဒေါက် (တံခါးခေါက်သံ)
ကျွီ (ဖွင့်သံ)
"အော်...မောင်နိုးပြီလား။ငယ်လည်းအခုလာနိုးမလို့ဘဲ"
"အင်းမောင်နိုးပြီ။ဒီမှာကြည့်ငယ်ရဲ့မောင်အနောက်တိုင်းဝတ်
စုံနဲ့ဘယ်လောက်ချောသလဲ" ဟုဆိုကာတစ်ပတ်ပတ်ပြလေ၏
"ဟုတ်ပါ့ငယ်ရဲ့မောင့်ကဒီနေ့မှပိုချောနေတာ"
"အော်...အဲ့တာဆိုမောင့်ကအရင်ကမချောဘူးပေါ့လေ။ရပါ
တယ်။"
"မောင်ကလည်းငယ်ရဲ့မောင့်ကအမြဲတမ်းချောပါတယ်။ဟုတ်ပြီလာ။ကလေးလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့။"
"မောင့်ကငယ်ရဲ့ကလေးကြီလေ"
"ဟုတ်တာပေါ့ငယ်ရဲ့ကလေးကြီး"
ထို့စဥ်နှုတ်ခမ်းကိုဆူကာနှုတ်ခမ်းကိုလက်ညိုးနှင့်ထိုးပြလာသူကြောင့်မြခတ်ညိုပြုံးမိပါရဲ့။ဒီမောင်ကလေတကယ်ပဲလူကို
အရမ်းခြွေတာ။
"မွ..ပြွတ်စ်.. ပြွတ်စ်... ပြွတ်စ်... အွတ်...မောင့်...အွတ်.. လွှတ်....ကြီးတော်....ပြွတ်စ်.... နောက်မှာ"
"အဟမ်း..... ဟိုဟာ..မနက်စာစားဖို့အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီးတာ
လာပြောတာပါခတ်။"
"ဟုတ်ခဏနေရင်ဆင်းခဲ့ပါမယ်။
"ဟုတ်ကဲ့။ဒါဆိုကြီးတော်ဆင်းနှင့်မယ်"
